Dag 4, Millingen - Groesbeek

Vreselijk slecht geslapen vannacht terwijl het best rustig was op de camping. Ik had na 20:00 uur zo goed als niets meer gedronken, omdat ik weet dat ik er dan s'nachts uit moet. En als ik iets vreselijk vind is het s nachts in het donker en de kou mn tentje uitmoeten om te gaan plassen. Maar toch was het vannacht weer zo ver. Terug in mn tent kroop ik diep in mn slaapzak in de hoop dat ik nog in slaap kon komen maar helaas...om een uur of 4 vond de haan van de buren (denk ik) het nodig om te gaan kraaien en daarmee de koeien óók wakker te maken. Ook ben ik mn opblaaskussentje vergeten en vaak maak ik ook een kussen van mn kleding met mn handoekje erom heen gewikkeld maar met 1 hempje, een sportbroekje,2 onderbroeken en een paar sokken kan je niet echt een lekker kussen maken. Om kwart over 5 gaf ik het op en kroop ik zachtjes uit mn slaapzak. Zachtjes omdat ik de pieterpadders naast me niet wakker wilde maken. Ik ruimde mn tas in wat niet erg meeviel in het donker. Maar ik kon op de tast mn zaklampje niet zo snel vinden en dan nog, een luchtbed leegmaken met een zaklamp tussen je tanden...daar ben ik volgens mij niet goed in. Tas ingepakt en tent afgebroken maar niet zacht genoeg denk ik want ik hoorde het luchtbed van mn buurtjes flink kraken. Waren ze toch wakker geworden. Ik nam mn boeltje mee naar t sanitairgebouw waar ook zitjes stonden. Ik legde mn telefoon nog een poosje aan de stroom en at ondertussen mn halve liter yoghurt op, dronk vast een paar flinke slokken water en vulde mn fles. Om kwart voor 6 liep ik weg van de camping richting mn route. Wat was het nu lekker buiten! Heerlijk rustig en nog redelijk koel. Niet zonnig in ieder geval. De route had ik snel gevonden, die kwam langs de enorme kerk waar ik gisteren al langsliep. De eerste 5 km was wel erg saai. Het enige wat ik zag was weiland en gras en af en toe een maisveld. Oja en heel veel hazen die tikkertje deden over de velden. Dat was dan wel weer leuk. Een asfaltweg langs weilanden. Ik liep een heel stuk vlak langs de grens.  Na het asfalt kwam wr een graspad langs of tussen de weilanden door. Dat was wel leuker al liep het erg ongelijk en als het lang duurt krijg ik erg last van mn voeten. Nooit goed dus. Het was een enorm lang stuk maar gelukkig was ik zo vroeg weggegaan en daardoor had ik de zon nog op mn rug en niet van voren. Er volgde een leuk smal laantje met hoge bomen waar het helaas vol lag met wc papier of papieren zakdoekjes...jammer wel want het was anders echt een heel leuks stukje. Nu zat er een soort bijsmaak aan. Of geurtje...of zo. Na het boslaantje weer een asfaltweg richting het eerste dorpje, genaamd Leuth. Ik nam even een korte pauze toen in een bankje in de schaduw zag staan. Het was blijkbaar hondenuitlaat-tijd want er gingen in die paar minuten dat ik daar zat wel 10 mensen met een hond voorbij. Allemaal net wakker terwijl ik er al 2 uur wandelen op had zitten. Ik nam een paar flinke slokken sinaasappelsap en ging weer verder. In het dorpje zelf was weinig te zien. Een flinke kerk en een spar...meer niet. Ik vervolgde mn route je t dorp uit om vervolgens bij een dijk uit te komen. Ik zag veel blauw daar op mn kaartje maar eigenlijk was er weinig water te zien. Een soort natuurgebied waarschijnlijk en ik liep het stukje dijk uit, ook weer saai, om m vervolgens over te steken en aan de overkant in Duitsland te belanden via een bruggetje. Ik liep richting een klein duits dorpje en ondertussen was het ontzettend warm aan het worden. In dit dorp was nog minder te zien dan in het vorige. Hier hadden ze alleen een kerk. Wel een oude begreep ik en ook volgde ik een stukje van een herdenkingsroute. Ik kwam verschillende panelen tegen met een stukje erop over wat er in de oorlog voor vreselijke dingen waren gebeurd. Het duurde even voor ik het duitse dorpje uit was want het was nogal langgerekt. Veel schaduw was er ook niet dus ik was blij dat er aan het eind wat schaduw kwam door middel vam bos. Eerst nog een water oversteken waar je een prachtig uitzicht had over een enorm meer. Na het water een weg en en de grens weer over en bij het dorp Beek klom de route stijl omhoog het bos in. Een prachtig stuk volgde...de duivelsberg. Ik dacht in het bos is het lekker koel maar dat viel tegen. Een pittige klim waarbij de zweetdruppels over mn rug liepen. Eindelijk boven gekomen lag er nog een klim te wachten naar een zogenaamd uitkijkpunt. Zal ik wel of zal ik niet twijfelde ik met mn bezweette hoofd. Mijn nieuwsgierigheid won en ik waagde me aan de stijle klim naar boven. En wat zie ik? Niks eigenlijk! Alleen wat bomen rondom meer niet. Aan de andere kant kon je weer naar beneden maar mijn route liep daar niet heen dus ik moest dezelfde trap weer naar beneden. Naar beneden ging gelukkig makkelijker en ik liep rechtdoor een bospad in waar ik in de verte een vlag zag. Het pannekoekhuis. Oke...maar het is nog te vroeg want het ik had via google al gezien dat het om 11 uur open ging. Dat duurde nog 20 minuten. Maar ik zag mensen op het terras en liep er toch maar naartoe. Het bleek nog dicht maar je mocht wel op het terras wachten. Ik besloot maar te wachten want ik was wel aan een pauze toe. Al snel liep het terras vol met wachtende mensen en klokslag 11 uur begon het personeel zich rot te rennen. Ik wilde eerst alleen een koffie bestellen maar besloot gezien de tijd ook maar gelijk een pannekoek te nemen. In de 7 km bos die hierna volgden zou ik waarschijnlijk niks tegenkomen. Groesbeek pas weer maar dan ben ik op mn eindpunt. Tegen 12 uur rekende ik af en dook het bos in. Er volgde een prachtig stuk, dat had ik al begrepen van andere pp-wandelaars. Wel regelmatig flink klimmen en dalen maar wel ontzettend mooi! Na een tijdje kwam ik bij een militaire begraafplaats en daar was het gelijk klaar met het bos. Ik kwam in de volle zon te lopen en dat was niet echt lollig. Gelukkig nog genoeg te drinken, petje op en gaan. Gelukkig was de camping bijna in zicht. Ik kon de kinderen in het zwembad al horen maar ik moest nog een rotstuk zigzaggend naar beneden. Rond kwart over 2 kwam ik flink verhit op de camping binnen vallen. Ik kreeg een plekje aangewezen en een ijsje in mn handen gestopt. Ik zette mn tent op en zocht een plekje in de schaduw om even bij te komen en laadde ondertussen mn mobiel op. Ook belde ik vast een camping voor morgen en ik kreeg voor het eerst te horen dat ze tot de nok toe vol zaten! Oeps...nouja dan zoek ik wat anders maar ho wacht zei ze...morgen toch? Dat gaat toch nog wel lukken. Nouja dat is geregeld en ik besloot even naar het dorp te wandelen voor wat boodschappen. Het was niet ver, nog geen kilometer, maar het was bloedjeheet! Ik haalde mn boodschappen, at nog ergens een kop heerlijke paddestoelensoep en vertrok weer zo snel mogelijk richting camping. Even later, rond 6 uur, komen er nieuwe wandelaars binnenvallen hoor ik en ik moest nog betalen en besloot dat maar gelijk te doen. Tot mijn verrassing waren het 4 wandelaars die ik al eerder had gezien. 2 jongens en 2 meiden, twintigers... ik had ze los van elkaar al gezien, de meiden hadden eerder bij mij op de camping gestaan en blijkbaar hebben ze elkaar onderweg 'gevonden'. 4 stuks was wel veel opeens en zoveel plekjes was even lastig. Paulien...hoor ik roepen. Kunnen ze bij jou staan?? De camping-bazin had gezien dat wel elkaar kenden omdat we zo enthousiast verhalen en ervaringen aan het uitwisselen waren en ik vond het best. Ik ging ondertussen nog even Reinier bellen en toen ik terugkwam op mn plek kon ik bijna mn tentje bijna niet vinden. Het stond helemaal ingebouwd! 3 tentjes stonden er omheen en er zaten 6 jongelui gezellig op een kleedje te kokkerellen en te kletsen. De anderhalve meter gaat geloof ik niet lukken op dit plekje met 4 tentjes en 7 personen... erg gezellig was het wel. Het is ook erg leuk om steeds dezelfde wandelaars weer tegen te komen. Er lopen er nu sowieso ontzettend veel en als je allemaal dezelfde etappes aanhoud is het vrij makkelijk om elkaar op campings weer tegen te komen. Ik hoop alleen dat ik morgenochtend stilletjes kan vertrekken want ik moet slalommend om de haringen en scheerlijnen van de anderen heen. Gelukkig zijn die wel fluoriserend zag ik net...