Dag 12, Susteren - Puth

Vanmorgen toch maar weer een keer vroeg uit de veren. Volgens horen zeggen zou het iets minder warm worden als afgelopen dagen maar 25 graden is ook al warm zat. Dat 6 uur starten bevalt me eigenlijk wel. Heerlijk rustig buiten, je ziet de wereld wakker worden maar komt de eerste 3 uur vaak nog amper iemand tegen. Behalven vanmorgen bv...om kwart over 6 liep ik net het dorp uit en stond ik plotseling oog in oog met een ree! Hij bleef nog een poosje staan, keek mijn kan op en ik liep langzaam dichterbij. Maar toen werd t zeker toch te spannend en draaide zich op en verdween in het groen. Dat zijn leuke verrassingen! Dat eerste stuk was sowieso erg mooi! Het bleef ook best lang bewolkt wat erg prettig was. Ik liep in alle rust door het Ijzerenbos heen en naderde zo weer de grens met duitsland. Ik passeerde na een lang stuk duits bos ook weer een klein duits dorpje, Isenbruch. Ik liep langs een boerderij met koeien waar een paar vreselijk magere bij stonden. Ik weet niet of dat normaal is maar het deed een beetje triest aan eigenlijk. Ik liep het gehucht weer uit via een mooi weggetje vlak langs de grens en kwam zo weer bij een ander duits gehucht, Millen. Ook in dit dorp was het nog erg rustig. Alleen kwam ik af en toe een hondenbezitter tegen. Via een leuk pad liep ik dan eindelijk richting 'Zitterd' het was inmiddels half 10 en ik was bang dat het nog te vroeg zou zijn voor koffie-pauze of iets dergelijks. Maar dat viel mee. Toen ik de binnenstad inliep liep ik bijna gelijk tegen een Bakker Bart aan en die was open! Dat trof ik dan en ik zag dat je daar een ontbijtje kon bestellen. Laat ik dat dan maar eens doen! Koffie, sinaasappelsap, croissant en broodje met kaas en ommelet. Het vulde voorlopig weer een poosje goed. Vandaag maar weinig pieterpadders gezien. Toevallig in de Bakker Bart 2, maar verder vandaag geen één. Na het centrum van Sittart begon een serieuze klim richting de Kollenberg. Een erg mooi pad omhoog met de zeven voetvallen van Jezus en een kapelletje en een kameel! Terwijl ik mezelf zwetend naar boven werkte, inmiddels liet de zon zich ook weer goed zien, kwam uit een zijpad opeens een man met geen hond aan zn lijn maar een kameel! Of dromedaris, volgens mij had ie 1 bult, maar ik kan ze nooit uit elkaar houden. Het zag er in ieder geval erg apart uit, dat kom je niet dagelijks tegen. Boven op die berg was het erg open en warm. Op deze berg schijnt ook de europese hamster te leven. Niet dat ik er 1 heb gezien maar als ik de informatieborden mag geloven is dat gewoon zo.  Boven op de berg zat een vogelspotter. Die probeerde gewapend met verrekijker en camera de vogeltrek te kunnen spotten. Ook liep er een oude man met een herdershond. Die probeerde mij wijs te maken dat de route gewijzigd was en als ik niet naar hem zou luisteren zou ik verdwalen en zou hij me straks weer op de markt in Sittart tegen komen... achter de man zn rug om stond de vogelspotter naar mij te gebaren dat de beste man niet helemaal wijs was en dat ik hem niet serieus moest nemen. Ik deed mn best om van de man af te komen maar dat viel niet mee. Pas toen ik beloofde zijn aanwijzingen goed op te volgen liet hij me eindelijk gaan. Het pad liep de heuvel af steil naar beneden en kwam beneden uit bij een prachtig gebouw, een voormalig klooster. Ik maakte natuurlijk wat foto's en klom toen weer uit het dal omhoog richting het gehucht  Windraak. Bovenaan de klim was een rustplekje. Een klein bankje in de schaduw met een tekst erboven speciaal voor pieterpadders en andere wandelaars. Er was voorheen ook een kraantje waar je water kon tappen maar dat was buiten gebruik. (Lees: kapot) Ik heb in ieder geval even een pauze genomen en wat gedronken van wat ik bij me had. Toen ik even een paar minuten had gezeten liep ik verder Windraak in. Ik had gegoogeld en gezien dat hier een supermarkt zat maar het was een spar bij de benzinepomp. Aardig groot ook wel maar ook aardig duur dus ik liet die spar voor wat ie was en ging door. Helaas miste ik een afslag en liep daardoor te ver door de berg af. Toen moest ik weer terug de berg op en ik stak gelijk de drukke weg over naar de overkant het dorp in. Het dorp was niet groot. Ik moest al snel afslaan en liep zo een dal in, richting een heemtuin, en onderweg daarheen liep ik via een steenuiltjes-route door een bos met verschillende beeldhouwwerken maar dan van hout, van bomen. Verschillende dieren kwam je zo tegen. Aan het eind van die route liep je het bos uit en over een heuvel richting Puth. Ik kwam hier ook weer een wegwijzer tegen, nog 34 km naar de st Pietersberg! Dat schiet al aardig op!  In het dorp Puth moest ik al snel van de route af en net na die splitsing was een kleine brasserie waar ik even aanging om wat te drinken. Je kon er ook simpel wat eten zag ik en ik overwoog dat voor s'avonds. Eerst maar eens de camping opzoeken. Voor de camping die ik gebeld had moest ik een kilometer van de route maar dat was goed te doen. Het is elke keer weer spannend en afwachten waar je terecht komt. Bij de camping aangekomen wilde ik me aanmelden bij de receptie maar ik moest even wachten want er was al iemand binnen. Het was inmiddels goed heet en de picnicktafel waar je aan kon zitten om te wachten stond in de volle zon. Sowieso was er hier overal zon. Hoopte toch dat ik op mn kampeerplekje wat schaduw had. Het duurde best een hele tijd voor ik aan de beurt was en toen het eindelijk zo ver was moest ik wéér wachten op iemand die me een plekje zou wijzen. Er kwam na een minuut of 5 een jong meisje aan die mij de weg zou wijzen. Ondertussen had ik mn mobiel bij de receptie gelaten waar hij op kon laden. Toen ik achter het meisje aan door een grote schuur liep kwamen we bij een erg net sanitairgebouw. Het was net 2 jaar oud en erg netjes.  Via het sanitairgebouw kwamen we bij het campingveld. Ik wist niet wat ik zag! Het uitzicht verbaasde me. Een groene heuvel vol caravans met rondom appel en perenbomen, niet zomaar een paar maar een enorme boomgaard vol en je keek tot heel ver, en op het dorp en de kerk van Shinnen, een prachtig uitzicht. Omdat je op een heuveltop stond ving je ook best wat wind af en toe, dat was wel lekker. Ik zette vlug mn tent neer en nam een douche. Mik was ook vriendelijk gevraagd om niet tussen 19:00 en 21:00 uur te douchen ivm drukte dan van kinderen die gedouched moesten worden. Nou ik was ook helemaal niet van plan om zo lang te wachten, het is toch het eerste wat je heel graag wil doen als je plakt van het zweet. In de loop van de middag druppelden er nog wat wandelaars binnen. Een echtpaar met 2 zoons lopen het Pelgrimspad en waren eerder op die route ook door Groot-Ammers gelopen. Ook kwamen er vrij laat nog 2 jonge mannen aan, die ook het Pieterpad lopen. Ze hadden ook tegen het probleem aaangelpen van weinig campings rond Sittart en hadden dus zo goed als 30 km gelopen in de brandende zon.