Dag 4, Bomal.

Vanmorgen vroeg werd ik wakker van de regen. Dacht ik. Toen ik na een half uur eindelijk een blik naar buiten durfde doen bleek ik er helemaal naast te zitten. Het was wat mistig en somber maar ook kurkdroog! Dat gaf weer hoop voor vandaag en ik sprong van mijn luchtbedje voor zover dat lukt in een tentje waar je nauwelijks rechtop kan zitten. En buiten dat, ook mn lijf protesteert steeds meer... Ik begon ijverig mn zooi bij elkaar te zoeken en pakte al mn droge kleding in een plastic zak. Uit voorzorg. Ik wil niet weer zo'n moment hebben dat je niet weet wat je aan moet doen...omdat alles nat is... Heel voorzichtig kwam zelfs het zonnetje tevoorschijn en ik legde mn nog vochtige tas, schoenen en tent op het gras in de zon.  Na een half uurtje was ik klaar om weer te vertrekken. Bijna 10 uur, mooie tijd en het zonnetje maakte dat ik de zin die ik gister even kwijt was weer terug vond. Het begon redelijk vlak, dat vond mn lijf wel fijn maar al vrij snel ging de route behoorlijk stijl het bos in. Ik weet niet meer waar ik had gelezen dat dit een makkelijke route was, maar ik vind m toch best voor gevorderden. Volgens mij kan ik mezelf wel in die categorie indelen maar het is best afzien af en toe maar ik vind dit óók heerlijk!! Lekker diep door de bossen en alleen met jezelf, je gedachten, de stilte, de natuur... Ik denk dan ook echt dat God de aarde, de wereld zo bedoeld heeft! En dat het ooit weer zo word! Daar kan ik zo blij van worden en soms slaat mijn fantasie een beetje op hol en voelt het of het al zover is...maar helaas... Precies rond het middaguur liep ik een dorpje binnen en al vrij snel zaten er wat cafe's op een rij. Tijd voor een pauze leek me en ik plofte neer op het terras in de schaduw. Er zat helaas geen supermarkt in het verder best wel leuke dorpje en alles wat er wel zat was dicht! Dat is ons niet onbekend in Belgie, tussen de middag houden ze siësta! Dan maar weer door...Op een gegeven moment liep ik een heel stuk vlak langs de Ourthe en daar had ik behoorlijk wat oponthoud. Het was prachtig lopen langs het water met enorme rotspartijen aan de andere kant. Ik kwam ogen tekort en genoot van al de ijsvogeltjes die over het water heen en weer schoten en af en toe een duik naar beneden namen voor een visje! Prachtig om te zien maar ze lieten zich helaas niet vangen met mijn camera. 1x zat er 1 een poosje op een tak pal in mijn zicht maar helaas teveel takken waar mijn camera op scherpstelde en ik heb dus alleen een vage felblauwe vlek op beeld! Vandaag was een heerlijke dag! Ik heb genoten van de stukken door het bos, een prachtige route op flinke hoogtes.  Vrijdag en zaterdag trouwens ook maar helaas eiste het weer, de hitte en de regen ook zn tol. Vooral vlak voor ik bij Bomal kwam liep ik gewoon een half uur echt boven op de top met een geweldig uitzicht naar beide kanten. De hazelwormen schoten regelmatig voor me langs en tientallen vlinders vlogen rond! De route omlaag was wel even een uitdaging want die ging gewoon bijna stijl naar beneden over een zo goed als kale heuvel dus je keek behoorlijk de diepte in. Ik zag er al een bankje staan en ik had best zin in een pauze maar no way dat ik daar ging zitten en 2 tellen later bleek mn route dus precies daar heen te gaan!  Waar het pad was moest je maar raden....een vaag spoortje en dat volgde ik een beetje op goed geluk. Ik dacht dat ik geen hoogtevrees had maar inmiddels twijfel ik daaraan. Ik heb het hele pad aflopend niet om me heen durven kijken omdat ik bang was te struikelen over een steentje en als een sneeuwbal de berg af te rollen. En dan is het de vraag of ik ooit nog gevonden word in dat oerwoud wat ik beneden zag...  Het was wel een beetje frustrerend dat ik beneden in het dal de camping al zag liggen maar ik er met een enorme slinger naar toe liep. Ik zou in dit dorpje wel langs de Spar lopen, kon ik even wat boodschappen halen want mn rantsoen raakt aardig op. Helaas ging dat feest niet door want ik liep om 19:10 voorbij en hij sloot om 19:00 uur! Dan morgenochtend maar een klein stukje terug, en voor vanavond schoot ik maar een terras aan voor een korte pauze en wat te eten want ik weet niet of er op de camping iets zit en of dat nog open is. Ik heb me al eerder vergist of verkeken omdat het niet klopte met wat op internet stond.  Na een tosti (mèt sla dit keer) en een cola liep ik de laatste kilometer naar de camping. Het zag er vrij druk uit dus nu werd het nog spannend straks of er nog plek is dacht ik maar gelukkig, er was nog een leeg stukje tussen 3 caravans in! De nederlandse eigenaresse wees me de weg. Heerlijk om na 3, 4 dagen weer gewoon nederlands te kunnen praten!  Echt duidelijke plekken zijn hier volgens mij niet, iedereen zet zn ding maar neer lijkt het. Alles staat kriskras door elkaar en toen ik vanavond na het douchen nog even in de bar bleef hangen was het best een hele kunst om mijn kleine donkergroene tentje terug te vinden....