Dag 15, Herlinval - Maboge

Ik was vanmorgen vroeg wakker omdat ik ontzettend nodig moest plassen. Dat heb je dr van als je je tent naast stromend water neerzet...ik was er al een beetje bang voor. Als ik nou toch mn 'bed' uit moest kon ik net zo goed gelijk gaan opruimen. Het was nog wel erg stil om me heen. De ritsen van mn tas, tent, slaapzak en toillettas lijken wel erg hard te klinken nu. Ik heb zomaar en vermoeden dat dat jonge drukke stelletje tegenover mij er wakker van is geworden. Ik hoor wat gekuch en gepiep en gekraak van een luchtbed. Het weer lijkt oke, beetje bewolkt en een beetje zon. Ik meldde me af en overwoog nog even het advies van de eigenares vd camping op te volgen nav het feit dat ik ruim 2 km over een vrij drukke autoweg terug moest lopen om weer op mn route te komen....'duim omhoog meid!' Maar de weg loont zich niet heel erg om te stoppen langs de kant. Aan de ene kant rots, aan de andere kant vangrail. Lopen was daardoor al best spannend. Ik ging om 9 uur weg en besloot maar gewoon flink door te stappen. Het was ook een stuk rustiger dan de vorige dag. Het koste me toch zowat een uur voor ik weer op het punt was waar ik gisteren van de route af was gegaan. De weg was redelijk vlak maar er zat nog wel een flinke klim via een mountainbike routebij op het laatst. Dat klimmen zorgde wel weer voor een prachtig vergezicht over de bossen en de Ourthe die er doorheen slingerde. Even later slingerde ik net zo mee via een smal wandelpad vlak langs het water. Het was heerlijk wandelen en ik liep zo 3 of wel 4 uur zonder ook maar 1 mens tegen te komen. Het was wel weer vrij pittig. Hele stijle hellingen en klimmen waarvan ik dacht hoe kom ik hier boven?? Of soms ook hoe kom ik hier naar beneden?? Anders dan glijend op mn kont... Helemaal boven op de heuvel op het punt waar de Ourthe splits was na een pittige klim een mooi uitkijkpunt. Veel te eten en drinken had ik niet meer bij me maar ik at een mueslie-reep en een paar slokken sinaasappelsap. Ik hoop dat het eettentje bij het stuwmeer van Nisramont open is...ik heb best behoorlijk trek in een fatsoenlijke maaltijd! Hoeveel dagen is dat ook al weer geleden? Die kip bij Tonny?? Het was nog best een pittig stuk tot de stuwdam en het begon inmiddels ook te spetteren. Van verre probeerde ik of ik kon zien of de eettent open was en jawel hoor, ik had geluk! Ik bestelde een tosti, heel veel anders was er eigenlijk niet, en een warme chocolademelk. Terwijl ik bekaf, uitgepunt en natgeregend op het terras bij zit te komen van een flinke wandeling komt er een groepje jongelui aanlopen. Dat is op zich niet zo vreemd, er liepen hier meer mensen omdat hier ook het punt zat waar je kano's kon huren. Blijkt er tot mijn verbazing een 'bappie' bij te lopen!! ( lees: een jongen uit onze gemeente/kerk) Dat is wel heel toevallig!  Voor ik verder ging bestelde ik ook bog een cola want ik had ontzettend dorst. Veel te zuinig gedaan met drinken vandaag en wel al flink gezweet. Ik kreeg een smsje van Reinier binnen... Er komt regen. Ja duhh..dat heb ik net gehad! Op het moment dat ik weer verder wilde lopen kwam er een knul aan, flink bepakt en bezakt net als mij en ik vroeg of ie ook de 57 deed...ja dus, alleen andersom. Hij beloofde mij een paar flinke klimmen en wenste me succes. Ik hem ook, want wat ik had gehad had hij nog voor de boeg. Dit punt was ook een kruispunt van routes. En hier splitst de GR57 ook dus ik kon nog kiezen om door te lopen naar Luxemburg ipv naar huis...toch maar niet denk ik. Ik kies gewoon voor richting La Roche of Maboge, het dorp waar de volgende camping zit. De regen was een poosje gestopt maar niet voor lang helaas. Ik had al een spannend stuk langs het water gehad. Het pad liep zo scheef en het was ook zo smal dat je niet anders kon dan voetje voor voetje. Maar iets anders durfde ik ook niet want ik hoef maar even te verstappen, verzwikken of uit te glijden en ik lig een paar meter beneden in de rivier. Net naast het pad ging het bijna gelijk recht naar beneden. Ik ben vandaag ook echt wel over mn eigen grenzen gegaan want dit vond ik echt best heel eng... Zonder rugzak oke maar ik sta nu niet zo heel stabiel en verlies bij het minste of geringste mn evenwicht. Op een gegeven moment ging het pad behoorlijk omhoog en kwam ik door een drop wat dus helemaal boven op een heuvel lag. Ik zocht gelijk naar een supermarkt of eettent maar voor ik t dorp goed en wel in was ging ik er via een stijl grindpad naar beneden weer uit! Onderweg kruiste zowaar een heuse slang mijn pad! Een zwarte, geen idee welke maar ik weer heel zeker dat het geen hazelworm was! Die heb ik al een paar keer gezien. Het was flink benauwd, warm en ik had erge dorst maar mn waterfles was leeg. Ik hoopte in dit dorp iets te drinken te vinden maar dat was ook niet gelukt...toen ik verder afdaalde liep er langs het pad een soort van watervalletje en op 1 punt viel het water echt een mooi stukje naar beneden. Ik spoelde mn handen af en waste mn bezweette gezicht en armen en bedacht dat ik nog eennplastic bekertje had waar de annanas in had gezeten. Ik had het nog niet weg kunnen gooien dus had het nog bij me en dat kwam nu goed van pas! Ik waagde de gok en hield het bekertje onder de straal. Het zag er iig heel schoon uit... Na een 'Heer zegen dit water...' dronk ik het in ene teug leeg! En nog eens, en nog eens...heerlijk koud! Met het bekertje vulde ik mn waterfles ook en dat liep een stuk prettiger verder. Niets zo erg als vreselijk dorst hebben en niets kunnen drinken. Er volgde weer een flinke klim en die zorgde voor een prachtig uitzicht vanaf de bekende rotspartij van Herou. Geweldig uitzicht maar het klimmen was behoorlijk zwaar. Weer over enorme rotsen die erg nat en glad waren op enorme hoogte! Ik ging bijna denken dat ik misschien toch wel hoogtevrees had en was blij dat ik daarna weer bergafwaards ging! Toen ik kort daarna weer langs de oever van de Ourthe wandelde begon het weer te spetteren en al snel ging het over op hard regenen en ook het onweer kwam er weer gezellig bij. Ik moest aan het smsje van Reinier denken...dit bedoelde hij dus! Het leek wel weer een wolkbreuk zo barste het los! En het hield ook niet meer op. Dat is wel jammer want juist dat stuk langs de Ourthe vind ik geweldig wandelen maar dat was nu een hele klus. Erg veel (gladde) rotsen en klimpartijen. Vaak zoeken naar hoe het pad nou liep en uiteindelijk toen ik dacht er bijna te zijn kwam er een akelige klim naar boven! Heel stijl en weinig begroeing en bomen om je aan vast te grijpen als het mis dreigt te gaan... Dat was het lastigste stuk van vandaag, daarna volgde het laatste stuk naar de camping wat redelijk vlak en goed te doen was. Wel bleef het regenen wat wel jammer was want daardoor gunde ik mezelf geen tijd stil te staan bij mooie plekjes die ik tegenkwam onderweg. Toen ik eindelijk het dorp inliep was de camping snel gevonden. Wat wil je, 10 huizen, een kerk en een boerderij. Meer was t niet. Oja, en een camping! Ik meldde me aan, ik hoopte vlug tussen de buiten door mn tent op te zetten maar dat is niet helemaal gelukt helaas waardoor de binnenboel ook wat nat was gegewordenOf ik een plekje bij t water wilde?? Nee hoor laat maar. Ik heb al wel genoeg water gezien vandaag! Heb wat droge kleren gepakt en ben snel een warme douche op gaan zoeken. Wat knap je daar van op soms! Gelukkig kon ik ook nog wat te eten krijgen en bestelde weer een pistolet met salami en kaas. En een warme chocomel. Ik mocht mn mobiel opladen in de kantine en de mevrouw van de camping bood aan mn natte kleding te wassen en te drogen. Ik probeerde nog dat ik zelf wel een handwasje kon doen maar dat de 'droogkast' wel prettig was maar daar wilde ze niet van weten. Ik ging dus maar akkoord maar vond t een beetje genant mn vuile ondergoed en sokken in haar handen te geven maar ja...als ze er op stond... Morgenochtend is het klaar zei ze. Oke. Dan doe ik het tot morgenochtend maar met mn bikini want verder heb ik niets meer bij me... Om half 10 vertrok ik naar mn tentje die gelukkig niet natter was geworden van binnen alleen mn slaapzak hield erg veel vocht vast...alweer! Ik besluit iets meer kleding aan te houden vannacht en de slaapzak als een deken over me heen te leggen. Hopelijk schijnt morgenochtend de zon...