Van Kanne naar Visé. (20-6-23)

Vanmorgen werd ik weer voor de wekker wakker. Voor 6 uur dus. Ik hoorde m'n buurman ook al buiten de tent. Die was al vroeg koffie aan het zetten. Ik besloot een wasje te doen want waar ik soms 3 of 4 mnd geen last van heb komt soms opeens weer in alle hevigheid opzetten en natuurlijk altijd als het even niet lekker uitkomt... Ik nam gelijk m'n mobiel mee om die op te laden. Ik stopte de stekker in een stopcontact en voor ik m'n mobiel los kon laten gingen er allerlei toeters en bellen af. Ik kreeg een alarmmelding in beeld dat is direct de oplader weer moest verwijderen omdat er vocht of vuil in de poort zat... nou die stekker had ik er van schrik al uitgetrokken maar wat nu. Schudden stond er op en een koude föhn op de opening zetten. Föhn heb ik nu even niet bij me maar gelukkig hing er zo'n apparaat om je handen mee te drogen. Die blies alleen warme lucht kwam ik achter, dat vond ik een beetje spannend dus ik begon maar flink te schudden met mn telefoon al had ik niet het idee dat het veel deed. Voorzichtig probeerde ik t nog eens...maar weer die melding en een hoop gepiep. Ik raakte lichtelijk in paniek want wat moest ik nu? Het zou condens kunnen zijn dus misschien heeft het even tijd (en zon) nodig maar wat als het vuil is? Toen ik terug bij de tent kwam vroeg ik mijn buurman om raad. Hij probeerde het met zijn powerbank en toen was er niks aan de hand en laadde hij gewoon op. Het lag dus niet aan m'n telefoon. Gelukkig had ik nóg een oplader bij me en ik besloot die te proberen in het sanitairgebouw en jawel...het lukte! Terwijl ik me verder klaarmaakt laadde mijn telefoon op tot 100% en vertrok ik even over 7 uur richting de bushalte die vlak voor de camping lag. Ik ging natuurlijk bijna aan de verkeerde kant staan, bij de halte waar ik gisteren uitkwam, maar gelukkig had ik er op tijd erg in en reed de bus niet al voorbij. Op het station even overstappen op bus 48 en dan op weg naar Kanne. Inchecken hoefde niet want het oplaadsysteem deed het niet dus het was een goedkoop ritje. Het werd al goed warm, al was het nog vroeg. Ik hoefde niet te zoeken naar m'n route, de brug zag je al van een afstandje en ik liep er naar toe. Het was een prachtig plekje en ik maakte nog wat foto's. Ik had me gisteren wat zorgen gemaakt om die enorme heuvels direct aan de overkant van de brug maar het bleek reuze mee te vallen, ik hoefde niet gelijk recht omhoog. Het werd langzaam opgebouwd... Het viel me wel op dat ik de grens nog niet over was en er direct overal Frans gesproken werd. Alles gelijk franstalig! Ik naderde het gehucht Eben-Emael en ik hoopte dat daar iets open was maar helaas. Er zat iets, al was het niet heel dicht langs de route, maar het was dinsdag gesloten, net als meer plekken. Heel vervelend maar gelukkig kan je het via internet checken (al klopt het niet altijd helemaal. ) Zodat je er niet voor niks heen hoeft te lopen. Dan maar gewoon door. Als ik een bankje in de schaduw vond nam ik wel steeds even een pauze om wat te eten en te drinken want vooral dat laatste doe ik snel te weinig.  Ik deed ook wel wat zuinig met mn water maar op een gegeven moment liep ik langs een soort picknik plek voor groepen. Er waren ook openbare toiletten en jawel...water! Ik gooide m'n flesje met inmiddels behoorlijk warm water leeg en vulde m met fris water. Zo kon ik weer even verder. Ik liep op dat moment door het gehuchtje Eben waar ook verder niets zat en ik vervolgde de route richting een enorme toren die ik in de verte al zag. Ik had er al eens eerder foto's van gezien maar hier stond ie dus. Een enorme vierkante toren met 4 dieren op elke hoek. Het deed me een beetje denken aan de dieren uit openbaring en ik vond het een vreemd gezicht.  (Laat ik nou later ergens op een info bord lezen dat de kunstenaar van deze beelden geïnspireerd was door het bijbelboek openbaring. ) het was een flinke klim omhoog en ik liep vlak langs de toren toen ik bovenkwam. De 4 dieren hoog boven me. Ik wilde al even naar het toilet en bedacht me dat ik het hier misschien kon vragen. De deur was open en ik ging naar binnen maar op de volgende deur klopte ik even. Ik vroeg of ik naar het toilet mocht en dat was goed. Ik kreeg een halve rondleiding door de toren voor ik bij t toilet was en nadat ik m'n ding deed vertrok ik weer. Ik liep verder en er kwam een lichte maar lange klim aan omhoog een kale heuvel op. Je had er prachtig uitzicht rondom, je keek heel ver van je af. Ik maakte wat foto 's met mn camera en besloot er ook nog 1 met mn mobiel te maken tot ik er dus tot mn grote schrik achter kwam dat ik 'm  niet meer had! Ik had 'm natuurlijk op het toilet laten liggen en wat was ik blij dat ik niet al mn bagage bij me had want ik sprinte zo ongeveer die berg af terug naar de toren. Het was toch zeker wel een km en die moest ik straks ook weer terug... Ik kwam bij de toren en wilde met de deur in huis vallen maar de deur die een half uur geleden open was zat potdicht! Heb ik weer. Ik liep wat nerveus heen en weer, zocht naar een nr wat ik evt kon bellen...onee...wacht...ik heb geen telefoon. Ik kan gewoon niks. De bustijden niet opzoeken, geen overnachtingen regelen, geen supermarkt of andere eetgelegenheid opzoeken, geen contact meer met thuis.... knap lastig dus. Ergens stond dat de toren van 11:00 tot 17:00 te bezoeken is. Even kijken hoe laat het nu is...onee... Ik dus ik kon niets anders dan op de grond, gelukkig in de schaduw gaan zitten in de hoop dat er snel iemand kwam. Terwijl ik een verplichte pauze hield kwamen de personen die ik eerder zag aanlopen. Ik probeerde weer in gebrekkig Engels m'n probleem uit te leggen, tot de vrouw vroeg: bent u Nederlandse? Ja zei ik. Nou laten we dan maar gewoon Nederlands praten hè, dat is een stuk makkelijker! Ze haalde mijn mobiel, vroeg of alles verder oke was en ik ging er weer rap vandoor. Het was weer erg warm en ik had ontzettend dorst. Ik kwam ook echt nergens horeca tegen of een klein supermarktje. De route ging grotendeels om de dorpjes heen en als ie er wel een beetje door heen ging en ik zag dat er wat op loopafstand zat was het altijd dinsdag gesloten. Zo ging de route ook langs Wonk, een heel klein dorp waar natuurlijk ook niks zat. Toen ik zag dat mijn pad weer ging stijgen de weilanden in besloot ik bij een huis wat ik een klein stukje verderop zag aan te bellen. Geen gehoor. Nog maar een keer dan. (Deed de bel het wel?) En er begon een hond te blaffen.  Ik liep even langs het huis achterom en zag dat de achterdeur open stond. Het tuinhek trouwens ook. Ik riep een paar keer maar geen reactie. Toch nog maar eens aanbellen dan en weer begon de hond te blaffen maar verder niks. Ik wilde net weglopen toen er een man van achterom naar de voorkant kwam. Ik vroeg of ik water kon krijgen en dat kon. Ik dronk eerst even leeg wat er nog inzat en gaf m'n fles aan die man. Terwijl hij m vullen was kwam er ook een vrouw aan. Ze sprak een beetje Nederlands.  Ze vroeg wat ik wandelde en vroeg: ga je helemaal de velden in?  Dat klonk serieus spannend op de manier waarop ze het zei.  Kan dat niet dan?  dacht ik... ze vond dat ik iig niet genoeg had aan dat ene flesje water. Ze ging weg en kwam terug met een anderhalve literfles water. Voorlopig genoeg vocht dus.  Even later wist ik wat ze bedoelde met 'de velden'  Het was idd een flinke klim en trip hoog op een kale heuvel zonder ook maar 1 boom voor wat schaduw. Na een heel stuk lopen zag ik een kerktoren in de verte. Dat betekende vaak een dorpje en misschien schaduw en een winkeltje of horeca..  Helaas... mijn route sloeg opeens linksaf averechts de andere kant op.  Gelukkig kwam dat dorp wel al duurde het nog een paar kilometer en een hoop geslingerd. Eindelijk kwam ik in Haccourt aan. Daar zat, vlak voor ik een brug over moest, een lidl waar ik 2 broodjes haalde en een flesje lekker koud vruchtensap. En een paar bifiworstjes voor onderweg. Snel richting het Albertkanaal met daarover de brug die ik overmoest. Ik had me alleen iets vergist want ik dacht dat aan de overkant gelijk visé ligt en het station maar dat had ik helaas mis. Er zat nog een eiland tussen wat ik ook nog gedeeltelijk rond moest.  De route zoals ie aangegeven stond klopte niet helemaal met mn boekje dus dat was even verwarrend. Ondertussen was het iets minder zonnig maar nog wel enorm warm. 34 C zag ik ergens staan. Ik geloofde het gelijk. Ik moest weer een heel stuk terug langs dar Albert Kanaal, alleen aan de overkant nu. Ik kwam nog een verdwaalde postduif ( denk ik,l tegen die voor wat vermaak zorgde want dit stuk was best wel saai. Toen ik aan t eind de hoek om ging had je wel een heel leuk stuk langs het water waar bootjes lagen tot ik bij de volgende brug was, met dit keer wel aan de overkant Visé en het station. Nou dat was niet veel soeps . Heel klein gelukkig, dat maakt het wel iets makkelijker als je onbekend ben. Maar 2 sporen. Maar dan kan je ook natuurlijk precies de verkeerde kiezen. Ik wel in ieder geval. Ik zag mezelf al in Luik uitstappen dus ik dacht ik vraag het even aan iemand. Nou was ik alleen op dat moment dus ik wachte even op een volgende passagier.  Er kwam een vrouw aan met een blindestok en een donkere bril op. Die kon ik beter overslaan dacht ik maar toen ze mij zoekend rond zag kijken vroeg ze of ik hulp nodig had... ik moet naar Eijsden zei ik, en wil weten welk spoor ik moet zijn en hoe laat de trein komt. Geen probleem, ze pakte haar mobiel en ging even zoeken voor me... het duurde nog bijna 3 kwartier tor de trein kwam. Dat is best lang. En toen ie kwam stond ik na een rit van 2 minuten waar ik moest zijn. En 5,20 armer. Ik moest even naar een bushalte zoeken want er waren wat haltes buiten gebruik door werkzaamheden maar in het centrum zat een supermarkt en daar liep ik gelijk maar even langs voor wat te eten.  Vlakbij de supermarkt zat een halte van bus 15 waar ik mee naar de camping kon. Weer een rit van enkele minuten en ik stapte uit vlak voor de camping. Ik ging douchen, een wasje doen, mobiel gelijk opladen in het sanitair gebouw en toen ik onder de douche vandaan kwam kwam er een vrouw naar binnen die riep: hè lekker regen!! Bleek het flink te gieten en het waaide en rommelde ook best wat. Ik hing m'n was te drogen over een rekje in de wasruimte en hoopte dat het er morgen nog lag.  Wel zo handig, ik heb al niet zoveel bij me. Ik kletste wat bij met mn buurtjes en ging lekker vroeg m'n tent in. Tijd om te gaan slapen. 

(Ik loop een beetje achter met typen en/of doorsturen omdat ik soms m'n batterij wil sparen. )