Van Visé naar Wegimont. (21-6-23)

22 juni 2023 - Wegimont, België

Voor 6 uur weer wakker dus lekker vroeg opruimen en wegwezen. Naar bus 15 lopen richting Eijsden waar ik dan weer op de trein stap richting Visé. Beetje balen dat ik niet naar de treintijden heb gekeken want hij komt dus 1x per uur en ik moest bijna 3 kwartier wachten. Gelukkig is het een ritje van enkele minuten en ik zat nog niet of ik was er al. De route ging gewoon aan de overkant van het station verder dus geen gedoe om eerst de route op te sporen. Het eerste stuk was niet zo mooi maar al snel ging de route tussen de huizen door richting de prachtige kerk. Heel even binnen gekeken, het heeft altijd wel wat die katholieke kerken. Ik vervolgde m'n route richting een enorme trap omhoog. Wel een erg mooie trap maar ook pittig nu met de warmte en bagage. Bovenaan liep ik langs een begraafplaats en ging de route een heel lang stuk rechtdoor hoog over de heuvel. Sneller dan ik dacht kwam ik bij het dorpje Dalhem. Een leuk plaatsje met leuke plekjes. Maar er was natuurlijk niets open dus ik zocht af en toe een bankje en viste wat uit m'n rugtas. Na dit dorpje volgde een steile weg omhoog het bos in. Dat zijn de leukste paadjes maar ook erg pittig. Eenmaal boven was een oude tram-tunnel die niet meer gebruikt word met bijbehorende 'trambaan' daar liep de route over, een vrij lang asfalt pad dus met wel een mooi vergezicht aan 1 kant over een vallei heen. Na een poosje kwam ik bij het dorpje Feneur. Het is even klimmen naar het volgende dorp Saint-Rémy en daar had ik eigenlijk afgesproken bij iemand in de tuin. (Welcometomygarden)  Maar het was net 12 uur geweest dus wel een beetje erg vroeg en ik besloot na een kleine rekensom ivm de kilometers door te lopen naar Wegimont. Daar zit een camping waar ik een paar jaar terug ook eens heb geslapen toen ik met Matthijs een wandelvakantie deed. Ik stuurde een mailtje om m'n overnachting af te zeggen en liep door richting een leuk maar spannend paadje stijl naar beneden richting het bos. Daar beneden volgde een flinke trip gewoon recht toe recht aan maar wel door een prachtig bos. Ik had gehoopt dat ik hier ergens een eetgelegenheid zou treffen nadat in Saint-Rémy ook niks te vinden was maar dat was iets te ver van de route af dus dat doe ik niet. Terwijl ik verder liep komen er 2 mensen aan. Jawel, die mensen die ik op de pietersberg ook sprak en die toen van Maastricht naar Visé zouden gaan. Dat hebben ze dus niet gedaan. Dat was te ver waren ze ook achter gekomen. Ze liepen de etappe die ik nu liep ook maar dan andersom. Na een lang stuk door dit bos moest ik een grote weg oversteken en ging ik weer stijl omhoog. Ik hoopte dat in het volgende dorp een keer wat te eten of te drinken te halen was. Helaas. Niets dus maar wel een bankje in de schaduw dus ik hield even een korte pauze. Ik bleek onder een flinke kersenboom te zitten en ik plukte een paar lekkere donkere af. Heb ik iig m'n fruithap voor vandaag weer binnen. Ik passeerde nog een paar kleine gehuchtje waar ook niets zat natuurlijk en ik hobbelen stug verder. Ik kreeg verlieverlee wel moeie benen en die gaten in het asfalt helpen ook  iet mee en jawel...hup daar lag ik languit op m'n snuffert. Ik was in een gat in 't asfalt gestapt terwijl ik net even om me heen keer. Door die zware rugtas lig je ook gelijk en in 't ergste geval rol je nog op je rug net als een schildpad, ook omdat ie topzwaar is ofzo. Gelukkig loopt hier echt nergens iemand op straat en ik hoop ook dat er niet net iemand vanachter een raam me zag gaan maar ik probeerde zo goed als het kon overeind te krabbelen. Dat viel niet mee door die tas natuurlijk. M'n camera had ik in m'n hand en was ook hard op straat terecht gekomen dus even checken of ie het nog deed. Zwart beeld toen ik 'm aanzette. Ook dat nog. Maar toen zag ik dat het klepje losgeschoten was en ik duwde de accu en SD card weer op z'n plek en toen deed ie t gelukkig gelijk. Ik zag opeens grote bloeddruppels gaan, heel m'n knie lag open en zat vol kleine grint steentjes.  Dat is niet de eerste keer dat dat gebeurd. Ik peuterde er wat uit en diepte de rest droog met een vochtig toiletpapiertje wat ik voor het grijpen had. M'n linkerhand en vooral duim doet ook flink pijn. Daar heb ik mezelf denk ik mee op willen vangen. Ik fatsoeneerde mezelf en ging weer verder tot ik bij een huis kwam waar het nogal druk was in de tuin. Ze riepen in het Frans wat naar me en toen een gebaar erbij van: drinken?  Ja dat wilde ik wel. Ik was bijna uitgedroogd dus ik liep naar ze toe. Ik vroeg een glas koud water en toen ze m'n knie zagen kreeg ik er een ehbo- behandeling bij. De verbanddoos werd voor de dag gehaald en de jodium en m'n knie werd flink ingesmeerd en dichtgeplakt. Of ik niet wilde blijven slapen vroegen ze toen. Nou...het was 2 uur ofzo dus dat vond ik nog wel erg vroeg. Ik probeerde ze duidelijk te maken dat ik liever nog wat kilometers verder liep en stiekem was ik blij dat ik aan die chaos kon ontsnappen. Ze waren erg aardig maar het was er ook een grote drukte en daar had ik even geen zin in. En ik wilde écht nog een stukje door want anders kwam ik daarna weer in de problemen kwa overnachting want ze zijn hier best spaarzaam met de campings.  Een stuk verder werd het wat lastig omdat meer routes bij elkaar komen en elkaar soms kruisen dus dat is goed opletten. Wel bleek dat er een oude en een nieuwe variant van de GR5 is en dat de oude vrijwel bijna langs de camping komt waar ik heem wil dus ik besloot die aan te houden. Een oude route en ook wel slecht aangegeven en er was ook nog een variant die ik per abuis een stukje ging volgen tot ik dacht dit klopt niet... weer een flinke stuk terug. De weg liep naar beneden, dat is altijd prettig als je al moe ben en ik herkende de plek van een paar jaar terug en liep zo, met 5 min,  op de camping aan.  Ik meldde me aan en m'n plek werd gewezen. Ik vroeg nog of het mogelijk was een echter nacht te blijven maar dat moest ik morgenochtend maar vragen. Er stond nu 1 tent, met mij erbij 2. Ik kon me niet voorstellen dat morgen het veld helemaal vol zou staan. Ik ging m'n tent opzetten en terwijl ik m'n schoenen uittrok huppelde er opeens een eekhoorntje mijn kant op. Zo schattig. Maar opeens had ie mij denk ik door en sprong omhoog de boom in ik zag m nog een poosje heen en weer rennen over de takken boven m'n hoofd. Ik ging douchen en omdat er hier een cafetaria zat besloot ik ook wat te eten en te drinken te halen en gelijk m'n mobiel op te laden binnen. Ik wist nog van een paar jaar terug met Matthijs dat dat heel makkelijk kon in de kantine. Ik bestelde 2 cheeseburger, en een cola. Het koste hier bijna niks, een blikje 1,20 en een cheeseburger 1,40. Het smaakte nog best ook en lekker makkelijk. Ik typte een stukje en toen m'n mobiel opgeladen was zocht ik m'n tent op om lekker vroeg te gaan slapen. M'n buren op het veldje heb ik inmiddels ook gezien, nouja vooral gehoord. Ze waren met 3 of 4 leek het en waren continue in het Frans aan het schreeuwen naar elkaar. Ze kwamen maar gingen gelukkig ook weer weg. Hopelijk komen ze straks iets rustiger weer terug als ik al slaap....

Foto’s

3 Reacties

  1. Marian:
    22 juni 2023
    Wat een pech om zo te vallen . Maar gelukkig ben je wel verbonden . Kijk verder uit want het is de bedoeling heelhuids thuis te komen
  2. Je zusje:
    23 juni 2023
    Waarom moet ik denken aan Friesland? 🤔Waar jij viel (met mijn cameratas in je hand) en 2 kapotte knieën had… 😵‍💫🤭
  3. Paulien:
    25 juni 2023
    Haha ik raak er aan gewend, ik val elke (wandel-) vakantie wel een keer! Heb niet voor niks een stapel pleisters bij me!