Dag 9, 'rustdag'

Vanmorgen, alweer dinsdag, hebben we uitgeslapen tot 8 uur ongeveer. Op ons gemak zijn we de spullen in gaan pakken en moest Matthijs opeens vreselijk nodig naar de wc maar ik vermoed dat dat in de eerste plaats was om zn mobiel nog even op te laden of te snapchatten... Zelf doe ik al geen poging meer om mn telefoon op te laden want verder dan 10 of 15% kwam ie toch niet meer leek t en zodra ik 1 keer mn gps aanzette viel ie uit. Ik had m eigenlijk al opgegeven... Beetje lastig was t wel want je komt er dan pas goed achter hoe vaak je even iets opzoekt of je telefoon gebruikt en hoe afhankelijk je jezelf ervan maakt... Bij de receptie voor konden we een broodje halen zodat we iig weer met een gevulde maag 'de deur uit' konden. Het was nog geen km lopen van de camping naar het centrum van La Roche waar we als eerste de vvv of 'toerist information' binnen stapten om te vragen naar busverbindingen en tijden want onze voeten konden wel een dagje rust gebruiken maar we wilden ook wel graag een stukje verder komen... We hadden allebei letterlijk de blaren op onze voeten, waren allebei ook best moe en ik kwam er ook opeens achter dat ik met een puber op stap was...  Er bleek al na 15 min een bus richting March en Famenne te gaan waar een volgende camping zat. In March en Famenne hoorden we bij de vvv dat die camping wel 4 km helemaal de verkeerde kant op zat. Dat vonden we wat minder en besloten spontaan onze plannen te wijzigen. Ik had opeens geen last meer van mijn autistische trekjes en we vroegen of de mevrouw achter de balie ipv het adres van de camping de busstijden van een bus naar Rochefort, waar ook een camping bleek te zitten, op wilde schrijven voor ons. Nóg dichter bij PLC, dat leek ons wel wat! Het was even zoeken naar de bushalte, ik denk dat dat door mis-communicatie kwam, een taal-dingetje zeg maar. Nét op tijd ontdekten we de halte en misten we onze bus nét niet. Vlak voor de camping was een halte dus we werden voor de deur afgezet, beter kon niet. Geen idee wat voor camping dit was want Rochefort lag officieel niet op onze route dus deze camping had ik niet gecheckt van te voren thuis maar we lieten ons verrassen. Het zwembad voor de deur leek wel oke, zeker met temperaturen van 30+ we snelden naar de inschrijfbalie, mochten een plekje uitzoeken en nadat 5 min later de tent stond hesen we ons in onze zwemkleding om richting zwembad te gaan voor een verfrissende duik. Helaas kregen we het deksel op onze neus want waar Matthijs al een paar dagen bang voor was werd werkelijkheid...badmuts én strak zwembroekje verplicht! Die badmuts ging nog wel maar die zwembroek... Nou had ik daar wat minder moeite mee, maar die badmuts trok mij dan weer niet zo dus weer werden onze plannen omgegooid! We trokken het bandje van onze pols (gratis toegang voor campinggasten) en liepen richting de douchejes. Op elke camping is het weer een verrassing hoe het werkt. Met een sleutel, met een pas, douchemuntje of gewoon een euro. Deze hadden we nog niet gehad, een cijfercode om het sanitairgebouw binnen te komen! Je zal maar hoge nood hebben snachts of smorgens vroeg en je lenzen nog niet in hebben... Na het douchen ontdekten we een internetlokaal. We probeerden onze mobiel even op te laden, ook de accu van mn camera raakte al aardig leeg en we bekeken onze berichten. Ik checkte voor t eerst sinds een week mn mail. Oeps...uitnodiging voor sollicitatiegesprek voor as donderdag! Spannend! Maar dat word wat lastig... Ik beantwoorde even kort (met mn 5% accu) de mail en toen ik daarna wilde checken of de accu van mn camera opgeladen was bleek hij foetsie! Wat kregen we nou?? Er waren wat jongens verstoppertje aan t spelen en het kon niet anders dat 1 van hen mijn adapter meegenomen moest hebben en ik begon in paniek rond te rennen want hoe kreeg ik dat uitgelegd aan het franstalige personeel? Ze keken me ook maar vreemd aan, wisten duidelijk niet wat het probleem was. Maar Matthijs met zijn fotografisch geheugen wist nog wel hoe de jochies eruit zagen en we gingen maar naar ze op zoek. Met gebaren probeerden we wat ventjes in de speeltuin mijn probleem voor te leggen en 1 van de mannetjes leek uiteindelijk door te hebben wat er aan de hand was. Hij wees ons een knulletje aan van een jaar of 10 die mijn adapter inderdaad in zn handen had. Gelukkig gaf hij hem zonder problemen terug. Hij had hem 'gevonden' in de internet-ruimte! Ja dú-húh!! Gevonden...gewoon afblijven van wat niet van jou is probeerde ik hem het engels wijs te maken maar hij verstond denk ik net zo goed engels als ik frans... We besloten de camping te verlaten voor een rondje door het centrum van Rochefort wat maar 7 minuten lopen was. Eigenlijk niet te doen zo heet het was, 34 graden hoorden we van iemand, nou dat geloofde ik best. We liepen een rondje door de kerk om even wat af te koelen en Matthijs stak (volgens traditie) een kaarsje aan ... en nog één...en nog één... We aten wat in het centrum, eigenlijk alleen een toetje, crêpes met vruchtjes en ijs , want veel trek hadden we niet. Toen we een half uurtje later weer op de camping kwamen leek ons tentje wel een sauna! Naar bed gaan was nog even geen optie dus nog maar even wat drinken op t terras. Terwijl we zaten te wachten het meisje achter de bar eindelijk eens op zou kijken van haar mobiel en ons door zou hebben ontdekte ik een verstekeling op mijn arm... een teek! Net nu ik ontdekt had dat ik de tekentang was vergeten. Ik besloot het meisje achter de bar toch maar te storen en liet het ongedierte zien wat zich ingegraven had in mijn bovenarm. Ze liet acuut haar mobiel los en begon te roepen naar iemand in de keuken. Ze gebaarde me dat ik naar achter moest doorlopen en daar stond de bazin met in haar ene hand een pincet en in haar andere hand fles keukenazijn. Ik maakte kennis met de Belgische manier van het vewijderen van een teek. Nouja...hij was in ieder geval weg. Matthijs had trek in bitterballen en ik probeerde de franstalige menukaart te ontcijferen op zoek naar bittergarnituur of iets dergelijks. Het stond er nog op ook. Dacht ik... Beetje misgegokt bleek toen we een schaaltje met stukjes kaas en worst voor ons neus kregen... We aten het schaaltje braaf leeg en kropen in ons tentje die inmiddels wat afgekoeld was. Matthijs zette de wekker nog even...op 6 uur. Hij wilde lekker vroeg vertrekken want de volgende camping zou ons einddoel zijn , Parc la Clusure!