Etappe 2, Steendam - Scharmer

Om 10 over 7 werd ik wakker, mooi op tijd want om 8 uur zou het ontbijt klaar staan. Goed geslapen in dit vreemde bed, Wel om half 1 s'nachts al een keer wakker geweest en had het toen enorm warm. Eerst maar eens die straalkachel uit! Een slok water en nog maar even verder slapen. Ik kreeg een heerlijk uitgebreid ontbijt voorgeschoteld. Veel te veel natuurlijk, ik eet meestal alleen wat yoghurt. Maar daar wist de gastvrouw wel raad mee. Hier heb je een zakje, kan je wat meenemen voor onderweg want je gaat echt niks tegenkomen.  Dus ik stopte 2 krentebollen en een mandarijn in mn tas.  Ik zat 2,5 km van de route rn dat is best een stuk nog dus bood de gastvrouw ook aan me even op mn route af te zetten. Dat sloeg ik niet af, want de route was evenwel nog lang zat vandaag.  Ik liep eerst een flink stuk langs het schildmeer. Een mooi natuurgebied waar wilde koeien liepen en een uitkijktorentje was waar je een mooi uitzicht van had op het meer. Ik vervolgde mn route en volgde een klein paadje rond het meer. Een stuk later kwam ik weer bij een ander natuurgebied, ook met een flinke waterplas die niet op mn kaartje zat.  Volgens mijn kaartje ging mijn route ook gewoon over een pad langs het meer. Maar ik had eerder ergens iets gelezen over een vlonderpad en dat leek mij juist zo wel leuk!  Ik kwam bij het vlonderpad waar ik wel over heen wilde en nadat ik even gecheckt had hoe dat vlonderpad liep besloot ik ervoor te gaan. Eenrichtingsverkeer stond er op een bordje. Ik zag verder weinig mensen dus dat moest goedkomen. Toen ik de vlonder opliep dacht ik oei...dit is best eng. Het waaide behoorlijk en het water golfde langs me heen. Ik moest wel naar beneden kijken van mezelf omdat ik anders zo mis zou kunnen stappen en dat leek me niet echt handig. Ik werd gewoon duizelig en vroeg me af of dit nou zo'n slimme zet was, die vlonder. Ik liep voorzichtig verder want omdraaien en teruggaan was zeker geen optie. In de verte zag ik een soort van eilandje halverwege de vlonder. Met een bankje! Gelukkig, kon ik even op adem komen. Maar ik moest wel weer verder en begon aan deel 2 van het knuppelpad zoals het heette. Ik keek vooral naar benee, waar ik mn voeten neerzette maar toen ik eens voorzichtig opkeek zag ik 2 mensen mijn kant op komen over de vlonder. 1 richtingverkeer dacht ik en zei ik ook hardop toen ze dichterbij waren maar het waren duitsers en ze keken me een beetje raar aan. Kan makkelijk zei de man. Nou makkelijk...het was een flinke kerel en je kan niet langs elkaar zonder elkaar te raken of vast te houden. Ik vond het zonder tegenliggers al spannend zat. Langzaam draaiden we om elkaar heen en zn vrouw volgde hem braaf.  Poehee...dat ging maar net!  Nog een stukje vlonder en ik was aan de overkant. Ik vervolgde mijn pad volgens de route en na oversteken van en een stukje van de weg kwam ik weer in een natuurgebied terecht. Ook hier liepen weer koeien maar gelukkig op afsfand. Dat voelt een stuk prettiger dan midden op mn pad. Het was een flinke slingerweg onverhard dus kan ik gelijk even testen of mn nieuwe stappers waterdicht zijn.  Nog een vervelend stukje, langs de kant van een sloot aan de ene kant en een stuk verderop aan de andere kant weer terug langs die sloot. Het liep daar ook niet heel prettig, onverhard en ook erg ongelijk. Later volgde een asfaltpad, dat loopt dan wel weer even prettig zeker als je aan t eind van de dag moeie voeten krijgt. Ik dacht dat het nog een klein stukje was maar t viel toch nog tegen. Je verkijkt je er soms op. Ik had een stuk af kunnen snijden en dan ruim een uur eerder op mn logeerplek kunnen zijn, ik zag het huis, of eigenlijk de boerderij al liggen maar ik wilde niet sjoemelen en eigenlijk ook even langs de supermarkt in het dorp vlakbij. Er zat een Coop vlak langs de route en omdat ik een keukentje had wilde ik wat boodschappen halen.  Uiteindelijk kocht ik alleen een slaatje en yoghurt. Zakjes cup a soup had ik ook nog dus het zou wel goedkomen. 

Ik checkte de route naar mn logeeradres. 2,5 km. Waarvan 1,5 km van de route af. Ik dronk even wat en stapte daarna de lange weg uit richting mn slaapplek. Ik was nog geen 3 stappen verder en het begon te spetteren. Niet ernstig nog maar wel dat ik een stapje vlugger besloot te gaan lopen maar al snel bleek dat er geen redden meer aan was. Ik zag al snel een bushokje waar ik even kon schuilen en ondertussen mn jas aan kon doen en ook mn tas van een regenhoes voorzien. Ik zag aan de overkant van de weg ook een bushalte en bedacht me dat ik wel even kon kijken hoe laat er een bus voorbij zou komen. Nou per direct dus. Helaas. Terwijl ik naar rechts keek om over te steken kwam er een bus aan die natuurlijk gewoon voorbij reed want helaas stond er niemand bij die halte. Dat is pech want ik had wel graag 2 haltes mee willen rijden. Dan nog maar een kwartiertje stevig doorstappen.  Het huisnummer waar ik moest zijn liet even op zich wachten, dat heb je met boerderijen. Eindelijk was ik er en ik liep naar de voordeur waarna de boerin me snel de weg wees naar het B&B. Een superknus mini-apartementje waar alles was wat ik nodig had. Na wat uitleg en een praatje vertrok de boerin weer. Ik ging douchen, maakte wat te eten, belde Reinier even en kroop snel mn bedje in.