Etappe 1, Delfzijl - Steendam.

Om half 12 reed ik dan het station van Delfzijl binnen. Ik liep eerst een rondje om het station om te kijken waar ik nou uit kon checken om er uiteindelijk achter te komen dat ik hem gelijk na het uitstappen blijkbaar voorbijgelopen was. Tijdens dat rondje om t station ontdekte ik wel een bloembak waar tientallen vlinders maar vooral heel veel dagpauwogen rondcircelden. Ik pakte mn camera en was zo wel even zoet. Een half uur in Delfzijl en veel verder dan t station was ik nog niet gekomen... Al snel zag ik de dijk waarachter waarschijnlijk de zee lag dus ik liep die kant op. Ergens langs die dijk woonde iemand die ik 'ken' en ik liep richting haar huis voor een bak koffie. Daar had ik wel trek in na die rit van 3 en half uur. Ik stond boven pogingen te doen een selfie te maken bij de 'paal van staal' zoals ie genoemd word hier toen ik haar zag lopen. Samen liepen we richting haar huis waar ik onder het gemak van een bak koffie gelijk mn boterham met kaas uit mn tas viste en opat. Om 1 uur was het toch wel tijd om te starten met mn route dus we zeiden gedag en ik liep terug richting t station en zocht de route op op mn mobiel. Boekje liet ik in mn tas omdat het best zwaar was om heel de tijd mee te lopen. In heb op aanraden van een andere wandelaar gpx-viewer op mn telefoon gezet en dat is best handig heb ik ontdekt. Je ziet het meteen als je van het padje af gaat! Maar nieuwe routes ontdekken word zo wel wat lastiger... alhoewel...toen ik een tijdje op gang was lukte het mij toch! Ik nam een verkeerde brug en kwam midden in een woonwijk terecht. Terwijl ik volgens de routebeschrijving na de brug schotse hooglanders tegen zou komen.  Ik kwam er er pas achter nadat ik eerst een kwartier foto's aan het maken was geweest van een flinke groep paddestoelen en ruim een half uur had staan praten met een jongeman die net als mij de wereld wilde rondreizen. Nouja...ik ga de grens niet over hoor zei ik nog, hooguit mn eigen grens...  Hij dacht dat dat voor hem ook beter was achteraf. Hij was bipolair, had regelmatig psychoses en zat nog midden in de verwerking van zn zusje die pas overleden was. Hiij zou ook eerst in nederland kunnen gaan oefenen bedacht hij zich. goed plan! En net nadat ik verder liep dacht ik ik ga verkeerd... Ik zocht op waar de fout zat en draaide om. Al snel had ik de schotse hooglanders gevonden maar gelukkig hoefde ik er niet dwars tussendoor. Het waren er maar een paar maar er zat wel een flinke kerel bij die ik liever niet in t wild tegenkom. Ik vervolgde mn route. Soms verhard maar gelukkig ook steeda vaker onverhard wat ik toch het leukste vind. Ik kwam in Opwierde, een soort buitenwijk van Appingendam. Ik wilde net afslaan naar de Jumbo voor wat boodschappen toen ik ergens op een hoek een prachtig oud kerkje zag staan. Misschien staat daar wel een bankje dacht ik en ik liep een rondje om de kerk. Een pad was er niet en ik liep wat om de oude grafstenen heen.  Er was helaas geen toilet en geen pelgrimsrustplaats binnen zoals in Oostrum tijdens het Pieterpad.  Het zonnetje scheen mooi op de kerk en ik maakte wat foto's en bij gebrek aan een bankje daar liep ik toch maar richting de Jumbo. Ik deed wat boodschappen en liep via mn route naar het Eemskanaal waar ik wel een bankje vond en daar at en dronk ik wat. Het was al half 6 voor ik verder ging en al snel zag ik de zon die al een tijdje irritant in mn gezicht scheen achter een wolk zakken. Ik hoopte toch wel voor donker op mn logeerplek te komen en ik checkte de route en schatte in dat dat wel moest lukken. Stuurde even een berichtje dat ik er met een half uur wel zou zijn.  Daar vergiste ik me in, ik moest nog een flink stuk langs het kanaal en een stuk van de route af om bij mn logeeradres in Steenwijk te komen.  Ik ging in een hogere versnelli g verder want had geen zin om in t donker hier te wandelen. Daar had je het al...er stopte een busje... Zo, aan de wandel zei een vrouwenstem. Ik keek opzij en zag dat het een buurtbusje was en stapte naar toe. Vertelde waar ik heen moest en dat ik me wat vergist had in de afstand. Stap maar in zei ze,  ik kon dr wel zoenen!  Het was nog wel 3 km en ik ging inmiddels niet meer zo snel dus was erg blij met haar aanbod. Nadat ze er eerst voorbij reed zette ze me na een paar minuten voor de deur af.  Een groot huis, monumentaal pand en een spannende tuin...ik was benieuwd.  Een vriendelijke vrouw liet me binnen door de voordeur die nooit gebruikt werd en waar 6 dikke kruisspinnen voor hingen die ik stoer wegveegde en na een bak thee wees ze me de bovenverdieping die voor mij was. Wat een luxe!  Geen tent opzetten en niet erover in hoeven zitten of mn telefoon en accu niet gejat zouden worden tijdens het laden in het sanitairgebouw. Ik ging douchen, had een eigen keukentje en kookte daar een pannetje eten: pasta carbonara met spekjes!  Internet deed het niet door een storing dus na mn routeboekje voor morgen bekeken te hebben en een stukje getypt te hebben kroop ik om 22:00 lekker mn bed in!