Etappe 11, Balkburg - Vilsteren. (Ommen)

Vanmorgen werd ik wakker van babygeluidjes. De gastvrouw waar ik vannacht sliep heeft kinderopvang aan huis en om 7 uur werd de eerste gebracht. Een baby van 2 mnd.  Ik probeerde het bed uit te komen, dat is elke morgen weer een uitdaging aangezien ik elke morgen weer spierpijn heb en ontzettend stijf ben.  Ik bracht een bezoekje aan de badkamer die minstens zo groot is als onze woonkamer. Een douchecabine die zo ruim is dat je er met gemak ik zou kunnen hoelahoepen. Maar ja een enorm huis vraagt ook om een ruime badkamer natuurlijk. Ik kleedde me aan en pakte mn tas weer in, altijd bijzonder dat het me steeds weer lukt om alles er in te krijgen. Beneden wachtte het ontbijt. Speciaal voor mij gedekt in het atelier. Mw is kunstschilder en het hele huis hangt vol met enorme schilderijen en portretten die zij gemaakt heeft.  Ik at voldoende om er een poosje mee te kunnen doen en trok tegen 9 uur te deur weer achter me dicht. Het was droog maar daar had je het ook mee gehad. Bewolkt ook en na een klein uurtje begon het zachtjes te spetteren.  Miezeren eigenlijk en ik wilde nog niet gelijk mn regenponcho aantrekken.  Echt lekker was t niet. Het waaide wat en het was vrij fris. Ik heb alleen een t-shirt aan en een dun sportjasje. Vlot doorlopen dan maar om een beetjw warm te worden. Dat wierp zn vruchten af.  Ik zat aardig op schema met mn 5 km per uur.  Echt lekker was t niet om op je gemak foto's van een bloemetje of paddestoel te gaan zitten maken en ik zag ook niet veel nieuws of bijzonders op dat gebied dus ja dan loop je vanzelf vlot door.  Ik moet zeggen dat deze etappe nou ook niet heel erg boeiend is.  Weilanden en bos. Volgens mij heb ik daar al veel te veel plaatjes van geschoten en zo met dat gemiezer en wind ziet het er gewoon ook niet echt gezellig uit.  Toen ik in het gehucht Witharen kwam raakte ik even aan de praat met een oude man. Waar ik heen liep vroeg ie en toen ik Vilsteren zei keek hij verschrikt.  Dat is hiervandaan nog wel 15 km hoor! Dat lijkt me sterk want mn hele etappe van vandaag was amper 15 km en ik had er al zeker de helft opzitten.  Vol goede moet stapte ik verder en hoopte ondertussen dat de zon toch wel een keer zou gaan schijnen. Ik liep van weiland naar weiland en af en toe weer een stukje door t bos wat er vaak wel mooi uitzag met de herfstkleuren van de bladeren. Steeds meer geel en oranje is te zien in het bos. Ik moest volgens de route op mijn mobiel over een erf van een boerderij.  Overdwars zaten stroomdraden gespannen en ik twijfelde of het wel klopte dat ik hierdoor moest. Voor de zekerheid belde ik even aan,  en er deed iemand open. De boerin denk ik dan. Mn route klopte, ik mocht de draden even losmaken en er door heen ls ik alles maar ook weer vastmaakte. En inderdaad verderop volgden meer stroomdraden. Of er daadwerkelijk stroom opstond heb ik maar niet getest. De laag blubber onder mn schoenen werd steeds dikker en dikker. Ik moest regelmatig door een modderpoel of door een zandpad. Mn splinternieuwe peperdure Meindles krijgen het wel voor hun kiezen.  Ben benieuwd of ze er wel weer bovenop komen straks. Na een tijdje ging de route door het bos en over camping 'De Stuwe'. Het was niet echt een camping die gezellig oogde. Het was een beetje een sombere dooie boel. Het is ook geen zomer natuurlijk en daardoor was ook de kantine dicht. Helaas want een bak warme koffie had best welkom geweest. Al snel kwam ik bij de stuw waar ik overheen moest. Ik maakte hier dan wel weer wat foto's, van de stuw en van een aalscholver die de potloodventer uit stond te hangen. Aan de overkant van de stuw stonden 2 tronen.  Een knutselproject van een stel jongeren om daar koninklijk te genieten van alles wat je daar om je heen ziet. Zoiets...  inmiddels was er een orkaanachtige wind opgestoken en het was best fris.  Vandaag is mn jas uitdoen echt geen optie. Ik ploegde voort door het mulle zand van het volgende, en tegelijk Maarten Rossum, pad. Eigenlijk hield de etappe van vanďaag op bij de Stuw maar ik liep iets verder door, op de volgende etappe dus, tot Vilsteren waar een bushalte was. Ik zou daar op de bus stappen richting mijn slaapplaats vlakbij, net onder Ommen. Dichterbij kon ik niets vinden en deze 6 km van de route af was gelukkig makkelijk te overbruggen met OV.  eindelijk bij die weg aangekomen reed er al gelijk een buurtbusje voorbij. Oeps... die heb ik dan vast net gemist maar het was toch nog heel erg vroeg, kwart voor 2. Als ik deze had gepakt had ik om kwart over 2 al op mn logeerplek geweest, dat is ook zowat. Ik keek hoe laat de volgende bus ging, dat duurde nog even. om kwart over 3 pas dus nog anderhalf uur wachten. Tijd zat voor een rondje om de kerk hier in Vilsteren en eens kijken of er horeca zat.  Niet veel, dat zag ik al snel en net toen ik teleurgesteld weg wilde lopen viel mn oog op een bordje met daarop de tekst: 'zelfbediening' en 'to go'  De deur stond open en ik besloot een kijkje te nemen. Ik had toch weinig anders te doen. Zo groot was dit dorp niet. 5 huizen, een cafe en een kerk. Oja, en een molen. Én een bushalte, dat dan weer wel.  Het zag er van binnen uit als een kroeg maar dan zonder personeel. Ook niemand dus die naar je QR code vraagt. Ik liep naar de bar. Daar lag een papier. Zelfbediening dus. Er lag een prijslijst en een papier met hoe je kon betalen. Of kontant in het geldkistje òf met pin. En ja, er lag een heus pimautomaat achter de bar. Een koffiezet automaat. En voorverpakte koeken, repen chocola en in een koelkast belegde sandwiches en blikjes en flesjes fris.  Ik dook achter de bar envoorzag mezelf van een dubbele cappucino en een gevulde koek. Het terras was leeg maar binnen was het ook leeg en in verband met de herfstige temperatuur buiten besloot ik lekker binnen in een hoekje weg te kruipen. Ik besloot een stukje te typen want daar was ik al een aantal dagen niet aan toe gekomen omdat ik het te gezellig had met de mensen waar ik logeerde of gewoon te moe was en vroeg ben gaan slapen.  Of beide. Zo ging de tijd ook lekker snel voorbij en voor ik t wist was het bijna 3 uur en besloot ik af te rekenen (met pin natuurlijk)  ging nog even naar t toilet en liep weer richting de bushalte 2 min verderop.  

Het busje kwam gelukkig netjes op tijd.  De busschauffeur bleek een rasechte Rotterdammer en dat schept natuurlijk gelijk een band. We kletsten gezellig wat terwijl bij me via een prachtige route door de bossen van Lemele richting mijn gastadres bracht. De bushalte was er bijna pal voor de deur, die mazzel had ik dan weer en 2 minuten later belde ik aan bij een mooi vrijstaand huis omringt door dennebomen. Dit adres had een apart gedeelte voor gasten, compleet met eigen ingang, douche, wc, keuken, slaap en woonkamer. Zelfs een tuintje zit erbij maar ik verwacht niet dat ik daar gebruik van zal maken. Het was binnen heerlijk warm gelukkig, ik heb ook wel anders meegemaakt afgelopen periode maar ik kon iig even lekker op temperatuur komen. Nadat ik even een poosje had uitgerust en de bustijden voor morgenochtend had gecheckt maakte ik een sopje voor mn vuile was zodat dat nog even tijd had om te drogen tot morgenochtend. 

Even een warme douche en dan maar eens kijken of het lukt om wat te eten te bestellen. Ze hebben in Ommen blijkbaar ook een Turk en nu nog even zien of ze ook kapsalon kennen... Ik heb eigenlijk wel trek in een vette hap! Helaas meerdere keren geprobeerd te bellen maar of in gesprek of ze nemen niet op dus ik heb het opgegeven. Er is hier ook genoeg in huis, dus ik zal echt niet verhongeren. 

Even mn verhaaltje aftypen, naar huis bellen en dan lekker vroeg onder de wol!