Etappe 13: Beuseberg - Groot-Dochteren

2 juli 2020 - Groot Dochteren, Nederland

Toen ik gisteravond terugkwam van het douchen stond er een auto naast mn tent geparkeerd! Ik vroeg me af of ik buren zou krijgen op het kampeerveldje maar dat was niet zo. De auto was van de mensen van de stacaravan waar ik mn tentje naast gezet had. Ik had nn tentje dus eigenlijk op hun parkeerplek neergezet maar zo zat ik teminste lekker uit de wind want die stak behoorlijk op. Ik maakte me al zorgen of ik mn tent wel goed neer had gezet met oog op de wind. Daar heb ik meestal Reinier voor... De mensen kwamen uit Buren, mooi dorpje waar de Bloesemtocht doorheen komt. Ik ben sowieso veel mensen tegengekomen uit onze regio. Ik ging vroeg slapen, althans dat probeerde ik maar wat bleek, vlak bij de camping lag een crossbaan en dat hoorde je goed!  Gelukkig kwam het geluid van de vogels er nog wel bovenuit. Ik hoorde van alles, ook het getimmer van een specht en het 'gelach' van de groene. Blijkbaar ben ik toch in slaap gezongen door de vogeltjes en vanmorgen was ik voor 6 uur weer wakker. De vogels zongen alweer hun hoogste lied en ook de specht timmerde er alweer druk op los. Ik pakte mn spullen in, at wat brak mn tent af en vertrok weer riching mn route. Het eerste stuk was wel wat saai, over een asfaltweg richting de A1, nouja het viaduct erover dan. Eerst zie ik een poes de weg half oversteken en middenop zich bedenken laat ik me eens gaan wassen! Dom beest zei ik hardop. Stukje verder zie ik weer iets uit de berm komen en de weg op gaan. Het was geen kat, leek eerder een rat maar toen ik wat dichterbij kwam en nog eens goed keek zag ik dat het een hele jonge marter was (denk ik) Ik kwam al lopend nog dichterbij en het beestje ging terug de berm in en ik hoorde m soort miauwen, net een jong poesje. Hij was echt ontzettend jong, 5 of 6 wk misschien en zag er echt vreselijk schattig uit! Ik maakte een paar foto's van dat schattige koppie en kwam blijkbaar toch iets te dichtbij en opeens veranderde het beestje in een wilde kat leek het wel! Hij blies ook soort en stak zn klauwen uit naar mij. Oeps...wanneer leer ik nou eens dat je niet alle zielig lijkende diertjes zomaar kan aaien of oppakken? Niet dat ik dat van plan was maar het had zomaar gekund. Na de weg over gestoken te zijn liep de route richting de schipbeek. Er volgde een heel mooi pad over een laantje met grofe bomen langs het water. Het was nog vroeg want ik was om 7 uur van de camping vertrokken, en heerlijk rustig dus nog. Ik kwam vandaag sowieso weer weinig wandelaars tegen. Ik moets uiteindelijk van het mooie laantje af en ergens op dat punt klopte de aangegeven route niet helemaal met wat in mijn boekje staat maar dan volg ik dus gewoon de rood/wit strepen. Uiteindelijk kwam ik wel op het zelfde punt uit, namelijk bij Landgoed Verwolde. Een prachtig stuk bos. Vlak voor de route het bos in ging was een rustpunt. Zelfbediening in een soort blokhutje. Koffie, thee, fris en wat lekkers...van alles te koop. Ik had gezien in mn boekje dat er iets verderop een koffieplek was en besloot nu dus alleen een gevulde koek mee te nemen. Ik stopte 50 cent in het geldpotje en liep weer verder, het bos in.Heerlijk stil natuurlijk alleen het zingen van de vogeltjes. Toen ik bijna uit het bos kwam hoorde ik opeens een hond hard blaffen, waarschijnlijk bij een boerderij een klein stukje verder. Vlak daarna schoot er opeens een ree uit de struiken om aan de andere kant van t pad weer tussen de bomen te verdwijnen. Ik liep langs de boerderij en een grote wei met paarden. Ze stonden in een veld vol boterbloemen en het zag er zo vrolijk uit dat ik wat foto's maakte. Er liepen ook wat jonge veulens bij. Er kwam een oud baasje aanlopen en vertelde trots dat de paarden van zn zoon waren en er 3 hele jonge veulentjes van 1 en 2 dagen oud bij liepen. We praatten nog even over het wandelen van het pieterpad natuurlijk en af en toe zei ik op de gok maar ja of nee of hoopte ik iig een goed antwoord te geven want de beste man praatte zo plat dat ik t meeste eigenlijk niet verstond. Hij vertelde me nog over de Dikke Boom. Die moest ik echt niet overslaan, dat zou jammer zijn. Even een rondje om de boom en ik kon zo het pieterpad weer op! Ik kwam bij Huis Verwolde, het kasteel, waar ook het koffietentje zat maar dat was helaas gesloten. Dan eerst maar een rondje om die dikke boom. Het stond gelukkig goed aangegeven. Een smal slingerpaadje door t bos volgde en ik zag een boom. Zo dood als wat en er stond een bordje bij. Was dit nou die Dikke Boom? Zo dik was is toch niet? Ik keek op het bordje en daar stond op: Ome Frits!  Oke....en toen kwam het oude baasje weer aan! Hij moest lachen en wees me de weg naar de echte Dikke Boom want dit was gewoon Ome Frits...Waar die naam vandaan kwam wist hij niet, iedereen noemt hem gewoon zo. Toen ik bij de dikke boom kwam herkende ik m van een eerdere ontmoeting tijdens een fietstocht met Reinier. Ik nam maar gelijk een pauze bij t bankje bij de Dikste Eik van Nederland en er was een meneer die mij wel op de foto wilde zetten met de boom. Toen ik pauze zat de houden daar liepen er opeens 2 reeën uit het bos en gingen gewoon wat lopen grazen daar in het veld of wij er niet waren. Zouden de reeën hier zo aan mensen gewend zijn? Ik vervolgde mn route richting Laren. Dat was nog maar een klein stukje, een kilometer of 2 had het oude baasje gezegd. Vlak voor Laren zat een camping die ik eerst op t oog had maar ik besloot toch maar door te lopen want 11 uur was wel erg vroeg om al mn tent ergens op te zetten. Vlak voor ik Laren echt binnenliep zag ik 2 kamelen in een wei. Die hoorden natuurlijk bij het circus wat er naast stond. Zo liepen er bij ons in t dorp een aantal jaren terug ene paar olifanten en giraffes. Gelukkig is laren niet zo groot en ik liep al snel tegen een eerste terras aan. hoog tijd namelijk voor een plaspauze en bijna etenstijd ook en aangezien ik verder weinig horeca meer tegen zal komen probeer ik een fatsoenlijke maaltijd te scoren. Dat is aardig gelukt en daarna nog even naar de supermarkt voor wat kleine boodschapjes. Iets voor vanavond en voor morgen, mn laatste wandeldag voorlopig want dan is deel 1 gedaan. Toen ik richting de super liep barst opeens de bui los! Het begon flink te regenen en ik besloot zelfs maar even te schuilen terwijl de super 5 meter verder was. Of er een emmer leeggegooid werd! Tien het even minder werd spoedde ik me naar de winkel, haalde voor een paar euro wat booschapjes: drinkyoghurt, drinkontbijt, 2 appelflappen en een banaan. Nog een kilometer of 3 naar de volgende camping die ik op t oog had al was dat best even spannend want op internet weinkg info, ik had gebeld en kreeg geen gehoor en toen ik iemand er naar vroeg wist ie van niets. Ik waagde het maar, het lag sowieso op de route en als het niets was moest ik nòg 5 km verder. En die laatste kilometers zijn het pittigst. Het was best even spannend maar ik had ook goeie hoop dat het toch echt een boerderijcamping was. Ik loop hier wel alleen maar geloof dat God elke dag bij mij is en hij zorgt ook onderweg voor mij, daar vertrouw ik op. Als ik nu achterom kijk is dat afgelopen 2 weken ook echt wel zichtbaar geweest. Ik volgde de lange weg van Laren naar Groot-Dochteren. Ik moest het spoor over en toen ging het erom spannen...de eerstvolgende boerderij moest het zijn maar ik zag nog niets vanuit de verte dat op een camping wees. Geen vlag met SVR en geen groot bord. Tot ik heel dichtbij kwam. Een klein bordje met: aardappelen te koop! En daaronder: camping voor fietsers en wandelaars! Zie je wel! Alles komt goed! Opgelucht dat ik niet nog 5 km verder hoefde liep ik t pad op en al snel trof ik ergens achter op het erf de boer. Ja hoor plek zat! Ik was de enige. Er was een klein veldje achteraan waar een soort overkapping was, zelfs een soort zelfgebouwde trekkershut om in te slapen, een plek voor een vuurtje zelfs... Ik zocht een mooi plekje uit en bedacht dat dit zowat het mooiste plekje is van afgelopen 2 weken. Prachtig uitzicht en morgenochtend een mooie zonsopkomst hoop ik! Heerlijk rustig ook hier. Geen koeien, geen paarden en geen haan...  Of ik even meeliep dan zou de boer me even de wc en douche wijzen. Geld voor de overnachting kon ik achterlaten in een blikje wat daar ergens stond. 6 euro... Hier de wc, daar de douche...oja...alleen koud water! Alleen koud water? Dat moet een grapje zijn maar hij keek er alleen bloedserieus bij. Echt waar vroeg ik nog eens? Alleen koud water?  Hij keek me lachend aan en ik dacht echt hij zit te dollen. Dit is een geintje. Tot ik even later met mn douchetasje riching sanitair liep en ik echt maar 1 knop zag. De koude kraan. Oeps...het was dus menes. Poehee wat nu. Ik had me zo erg op een lekkere warme douche verheugd en baalde er serieus ff van. Waarom alleen een koude douche?? Weet je hoe vreselijk koud dat is? Ik had nu de keus. Òf niet douchen òf koud douchen. Maar ik voelde me echt zo vies en zweterig dat de eerste optie eigenlijk niet eens een optie was. Dan maar koud. Ik liet de kraan even lopen om te kijken of er toch niet perongeluk nog een beetje warm water uit zou komen maar helaas. Het bleef koud. Erg koud. Afijn. Dit was wel het stoerste wat ik afgelopen 2 weken (en daarvoor?) Gedaan heb: ijskoud douchen! Incusief haar wassen! En uitspoelen. Oke ik heb denk ik erg rare geluiden gemaakt maar het is me gewoon gelukt! En het grappige is dat ik daarna ging gloeien als een vuurvliegje! Vuurvlieg dan. Na het douchen ordende ik mn spullen en waste ik ook nog wat uit zodat het misschien nog kon drogen aangezien het nog redelijk vroeg was en het best een beetje waaide. Ik legde mn accu's aan de stroom in de blokhut. Dat was erg handig. Dichterbij dan t sanitair. Maar toen ik naar buiten stapte gebeurde het: ik stapje mis bij het opstapje/trapje en hup daar lag ik weer! Ik schaafde met mn been en arm ergens langs en maakte ook een rare smak op de grond. Mn bovenarm deed behoorlijk zeer en precies op dat moment ging mn telefoon. Reinier! Wat bleek, hij was in de buurt! Hij had mij al wandelend ergens tegen willen komen maar dat is lastig en kwa camping had hij ook misgegokt wat hij stond bij de verkeerde geparkeerd maar stond na ons telefoontje binnen 5 minuten voor de deur hier! Wow wat een verrassing! Hij bleef nog een poosje wat erg gezellig was!  Nadat ik heb na een paar uur weer uitzwaaide of het mn vriendje was ben ik lekker in mn tentje gekropen want het koelt snel af buiten. 

Foto’s