Etappe 12: Hellendoorn - Holten

Rond een uur of 6 werd ik wakker vanmorgen. Best een redelijke nacht gehad vergeleken met eerdere nachten. Niet een paar keer wakker van de kou, van de wind of omdat ik moest plassen. Wel hoorde ik een paar keer flinke knallen die ik niet kon plaatsen. Maar goed ik was wakker, het was droog zag ik toen ik mn tent uitkroop om te gaan plassen en toen kwam ik er gelijk achter wat ik heel de tijd hoorde: De paarden trappen tegen de wanden in hun box! Maar ik hoorde dat pas na 6 uur dus zo erg was het niet. Het was nu droog maar ze gaven veel regen op voor vandaag dus ik besloot de boel op te gaan ruimen en vroeg weg te wandelen. Ook hier was het extreem rustig en ik liet mn accu's in het sanitairgebouw liggen in de hoop dat de 60-plussers en de paardenmeisjes die inmiddels rondliepen wel te vertrouwen waren.  Opgeruimd en wel liep ik langs het sanitair om mn vuil daar ergens in een kliko te gooien, mn waterflesje te vullen en mn opgladen accu's mee te nemen. In alle stilte liep ik van het erf af. Ik zag dat er ook kippen en pauwen liepen en een grote ren met heel veel konijntjes. Heel veel jonkies erbij, daar denk ik wel wat van natuurlijk, maar ze waren wel superschattig. Toen ik naar het gaas liep om een foto te maken kwamen er dus wel 20 konijntjes op me afgehuppeld! Ik moest een stukje terug voor ik op mn route was, een ander route dan die van gisteren was er niet echt dus ik liep nog een keer dezelfde 2 km terug. Eerst een stukje langs een autoweg waar het zelfs om 7 uur smorgens al druk bleek maar zodra ik bij het grote vakantiepark kwam sloeg ik af het bos in. Er volgde wel een lange saaie weg van bijna 2 km tot mn route die ik dus gisteren ook al had gelopen maar ik was nu fitter of iig minder moe dan gisteren eind van de dag na bijna 25 km lopen. Op mn route gekomen ging het al vrij snel de heuvel af naar beneden. Het bos rook heerlijk en zo vroeg kom je eigenlijk niemand tegen. Gewoon alleen het bos en ik en de vogels natuurlijk! Hier zijn zelfs de schreeuwende vlaamse gaaien mooi! Ik moest een spoor onderdoor en een weg oversteken en kwam toen weer in een heel ander soort bos. Il zag later in mn boekje dat ik t 'ravijn' weer gemist had, maar als het net zo boeiend is als het vorige ravijn dan was het niet de moeite om terug te lopen of een stuk van de route af te gaan. Over de weg heen dus in een ander bos. Eerst een stuk speelbos waar ik even door afgeleid werd of kwam het door die man op de fiets die tegen me begon te praten en vroeg of ik helemaal alleen was daar in dat grote stille bos ( tsja, ik kon moeilijk zeggen dat ik met zn tweeen was) maar ik raakte het spoor even bijster en liep te ver door. Ik miste daardoor een jppds werkkamp en de schaapskooi dus ik besloot toch maar even een stukje terug te lopen. Was ik gelijk die kerel kwijt..  Er was een plek in het bos waar een werkkamp had gestaan en waar je nkg wat overbijfselen ziet. Daar zijn 2 grpte foto's als monument ter nagedachtenis neergezet van de mensen die daar hebben gezeten. Het was best even indrukwekkend. Ik liep langzaam verder en inmiddels begon het helaas ook wat te regenen.  De schaapskooi was mooi maar verder lag het er treurig en stil bij en was er geen schaap te bekennnen. Alleen processierupsen zo te zien aan de rood/witte linten om de bomen. Ik ging wel verder, het was een mooi stukje hier, jammer dat het te hard gimg regenen om er erg van te kunnen genieten. Al snel ging mijn route van een groot zandpad over op een smal bospaadje, daar hou ik wel van. De kans dat ik die eenzame fietser nog tegenkom is ook gelijk niet zo groot meer denk ik. Het paadje verdween tussen bomen en struiken naar boven en dat had ik kunnen weten want er kwam al snel een uitkijkpunt aan met paneel enz. Hopelijk staat er ook een schuilhut want al die koude regendruppels steeds in mn nek is niet zo lekker. Dan kan ik iig even mn jasje aantrekken want ook al is het vooral miezer, je word er op den duur wel nat en ook koud van. Er stond zowaar een schuilhutje en wat bankjes maar dat was geen optie, die waren nat. Het uitzicht was mooi maar vanwege de minder prettige weersomstandigheden viel het ook weer tegen. Je zag bos en heide en keer best ver van je af. Hierna volgde een stukje (Rietslenk) waar smeltwater de 'berg' afstroomt naar beneden, het dal in. Het was iig een leuk wandelpad geworden door ongerepte natuur. Nog steeds geen andere wandelaars dus gewoon lekker stil. Ik hoorde veel vogels maar een foto maken viel niet mee want ze kropen ook steeds tussen de bladeren. Toen ik vanuit het dal weer omhoog liep en om me heen keek naar het mooie uitzicht zag ik opeens een kleine ree lopen door de hei. Hij/zij leek niet eens bang, keek me even verbaasd aan maar at gewoon rustig verder. Op een gegeven moment liep het beestje zelfs zo dichtbij dat ik het zowat kon aaien. Ik maakte wat foto's en ik dacht het springt zo vast een keer weg maar dat gebeurde niet, ze bleef rondlopen of ik er helemaal niet was. Verrast door deze leuke ontmoeting liep ik verder over dit prachtige stuk natuur. Helaas liep ik op een donkere wolk af (het was al weer even droog) en hoopte dat ie snel ver van me af zou waaien maar helaas. Het begon te spetteren en best flink ook. Ik moest een weg oversteken en dan weer een bos in maar dat hielp niet echt want uiteindelijk druppelt het toch door de bladeren heen. Het was hier wel erg mooi! Ik waande me zelfs bijna in de ardennen! Op een gegeven moment voelde ik me bekeken en ik kijk opzij, staat er een ree me aan te staren! Deze was wel wat groter dan de vorige maar ook deze ging er niet gelijk vandoor maar bleef gewoon staan. Geen idee of het kwam door mn groene broek, gebruinde huiskleur en tas in camouflage kleuren maar blijkbaar kwam ik 'veilig' over. Een paar foto's gemaakt maar het regende nog steeds dus ik stapte in een lekker tempo verder. Ik keek achterom en zag de ree nog steeds staan. Ze zwaaide me nog net niet na! :-) Er kwam weer een uitkijkpunt en daar stond ook een overkapt schuilhutje waar ik mn tas afdeed en even een goeie pauze hield. Rond deze plek stonden ontzettend veel bosbessen en daar durfde ik er wel een paar van te plukken!  Het was inmiddels ook hoog tijd voor een sanitaire stop. Volgens mij hadden meer mensen die gedschten op deze plek gezien al het rondslingerende wc-papier... :-(  Ik at en dronk wat en legde mn benen ondertussen even asociaal languit op de bank. Ook hier mooi uitzicht maar nadat ik al mn afval in een klein afvalzakje had gepropt liep ik toch weer verder want het begon weer te miezeren. Al snel kwam ik op de oude hellendoornse weg, een lange rechte weg die later overging tot een smal zandpad en uiteindelijk uitkwam bij t statiom in Holte. Maar voor ik in Holte was zag ik eerst nog een rustpunt. Tijd voor koffie en ik liep naar t terras. Daar brandden een paar terraswarmers wat wel lekker was want ik had t wel een beetje koud na al dat lopen in de regen. Ik was allang blij dat ik een lange broek aan had getrokken al is ie nat ook niet echt warm. Opgewarmd en wel liep ik de laatste kilometer (of 2) naar Holten, wat absoluut geen vervelend stuk was, en ik kwam uit bij het stationnetje. Daar maakte ik wat foto's, en belde de camping waar ik wilde overnachten. Die lag 2 km verder dan Holten maar wel heel dicht bij de route. Ik was welkom, plek zat, zoals overal eigenlijk. Ik hou wel van die uitdaging om smorgens nog niet te weten waar je s avonds slaapt! In het hoogseizoen zal het vast lastiger zijn al heb ik daar eerder ook nooit problemen mee gehad. De route ging door het centrum waar ik al snel een eet-tentje zag en een tosti bestelde. Ik keek zo es om me heen en mijn oog viel op een deur waar 'zwembad' op stond! Dat was wel apart...en ik vroeg me een kwartier lang af of er serieus een zwembad achter die deur zat. Toen de serveerster langskwam om te vragen of alles naar wens was kon ik me niet beheersen...Die deur hè...zit er nou echt een zwembad achter? Ze moest lachen en zei dst die vraag regelmatig werd gesteld dus zo dom was t niet maar het was gewoon de bezemkast ofzo. Als grapje hebben ze ooit dat naambordje erop gehangen en het levert altijd leuke reakties op. Ik rekende af en vervolgde mijn weg door het dorp en dan nog een stukje verder richting de camping in het gehuchtje Beuseberg, net onder Holten. Het was best een mooi stukje nog, raakte nog 2x aan de praat met andere pp-wandelaars en sloeg uiteindelijk de weg in waar de camping zat. Het is een camping, dat wel, maar niet 1 waar ik graag een week zou blijven staan. Een beetje jaren 70 zag het er uit. Vooral vaste plaatsen, allemaal stacaravans dus en een klein stukje waar misschien 5 caravans zouden kunnen staan. Er stond er 1, waar ik mijn tentje gezellig naast zette. Ook het sanitaire gebouw lijkt in de jaren 70 te zijn neergezet en nooit meer wat aan gedaan. Gebarsten wasbakken, bruine tegels op de vloer en beige op de muur en oranje pedaalemmertjes die ik me bijna herinneren kan uit een heel erg ver verleden. Er hangt een mager lampje wat bijna geen licht geeft en ik vind het nou eenmaal wel prettig om mn tenen of op dit moment de blaren op mn enkel te kunnen zien als ik onder de douche sta.  Het enige wat doet denken aan 2020 is een keukenrol en een desinfecterende handgel op de wastafel. 50 cent moest in het apparaatje aan de muur voor warm water (valt mee dat er geen 1 gulden op stond) en de baas van de camping vond dat er een nieuw apparaat moest komen voor 1 euro. Nou, dan mag je toch eerst je sanitairgebouw wel eens een make over geven...