Dag 9, Velden (Venlo) - Swalmen

Na een redelijke nacht kroop ik om 4 uur uit mn tent. Ik hoefde niet zachtjes te doen want ik stond tenslotte helemaal alleen. Ik deed mn ding zoals elke morgen. En elke dag weer kost het ritueel me bijna precies een uur tot ik weg kan lopen. Ik vertrok om kwart over 5. Het was nog best donker maar ik weet inmiddels dat het toch ook snel opeens licht word. De eerste kilometer was ook nog geen pieterpad maar ik had de route snel weer gevonden. Door een klaphek en zo'n bord over afstand houden. Van de loslopende koeien meestal. Galloway's in dit geval. Geen idee wat dat voor koeien zijn dacht ik maar ik zal ze zeker niet opzoeken. Dat hoefde ook helemaal niet want na een paar stappen in het schemerdonker over het veld zag ik ze al voor me staan. Ze waren zwart en er keken er een paar verbaasd (?) mijn kant op. Oeps...maar mijn blik viel opeens over een enorme lange metalen buis die tussen mij en de koeien lag. Ik zag ze daar nog niet overheen komen en om mijn route te kunnen blijven volgen hoefde ik er ook niet overheen. Houden zo. Niet dus. Een stukje verder stond aangegeven dat ik af moest slaan en dat ging niet zonder toch over die buis te moeten klimmen. Dat was al een ding op zich maar het was nog vroeg en ik was nog redelijk fit. Een paar uur later had het me denk ik niet gelukt. De grootste kudde had ik al achter me gelaten maar vlak voor me stonden er toch nog 2. 2 best grote zwarte koeien. Geen idee of het stieren waren, dat kon ik in het schemer niet zien, maar ik liep er zachtjes langs en deed maar net of ik ze niet zag. Gelukkig deden hun hetzelfde, en liep ik redelijk vlot door tot ik onder de snelweg door was. Ik kwam na een poosje vlak langs de maas nu door een omleiding over een dijkje te lopen waar echt honderden konijnen liepen! Ze vlogen natuurlijk alle kanten op toen ik dichterbij kwam en dat was echt een koddig gezicht. Langzaam aan liep ik steeds dichter naar Venlo toe. Eerst vlak langs de maas wat wel een mooi gezicht was want het was nog geen 7 uur en alles was nog stil. Maar al snel sloeg de route af de stad in. Het viel me wel op dat er enorm veel zwerfvuil lag. Op de dijk langs de maas waar misschien overdag veel mensen zitten maar ook in de stad. Het viel in ieder geval erg op. Maar ik zag midden in het centrum ook prachtige gebouwen en mooie kerken. Het was af en toe wel goed zoeken naar de stickers want veel lantaarnpalen zaten volgeplakt met reclamestickers dus viel mijn rood/witte sticker niet erg op. Bij het station raakte ik het spoor ook even bijster maar gelukkig heb ik dan nog mn routeboekje en kwam ik er toch uit. De route ging langzaam Venlo uit, stak en spoor over, ging door een prachtig stuk Jammerdaalse Heide en langs een trappisten klooster waar een pieterpad-rustpunt was. Maar nog niet om 8 uur open natuurlijk. Ik liep even een rondje over de binnenplaats waar een soort rommelmartk was en een terras gemaakt van oude stoelen en banken maar helaas nog niets te krijgen. De route ging daarna vlak langs Tegelen over de 'afvalberg' waar je heel hoog en ook net boven de boomgrens liep. Ik was inmiddels 2 andere pieterpadlopers tegengekomen onderweg vlak na het klooster en ik liep een poosje achter ze aan. Soms raakten we elkaar weer even kwijt maar tot 2x toe kwamen we elkaar op een terras op de route tegen. Na Groeve Warnbach liepen we langs een visvijver een bosweg in die de komende 4 uren niet meer veranderde. Recht toe recht aan, eigenlijk wel een beetje saai maar wel heerlijk door het bos al voelde het wel erg benauwd en warm aan. Mn water raakte op en ik kreeg behoorlijk dorst en het zag er niet naar uit dat ik snel iets tegenkwam om te drinken of water bij te vullen. De route ging langs een voormalig grenscafe maar ik hsd weinig hoop dat ik daar wat kon krijgen. Even later bleek dat het 2 dagen in de week een poosje open was maar nu niet. Er liep een wat oudere vrouw in de tuin en ik vroeg haar of het café open was. Het antwoord kon ik eigenlijk al raden want het zag er nogal stil uit. of ze dan mn waterflesjes wilde vullen en dat wilde ze wel. Ik dronk het laatste beetje op en ik kreeg ze terug met fris water. Nu moest ik me beheersen om niet gelijk een flesje leeg te drinken maar ik moest er een beetje zuinig mee zijn. Het volgende punt, cafe de witte steen was 6 km verder zei de vrouw. Oke, dat is nog best een stukje. Er kwam eerst nog een mooi stuk aan was al een paar keer gezegd door 'tegenliggers' , mensen die de route andersom lopen. De route liep hier op de grens. Of in ieder geval er vlak naast. Ik liep op de rand van een afgrond, de zogenaamde 'steilrand' ik liep in duitsland en de diepte benede was nederland. Het was inderdaad wel een mooi stukje, dat maakte het lange saaie rechte stuk een beetje goed. Nog wel ruim 2 km een lang saai stuk bos tot ik bij het cafe zou zijn. Onderweg stopte ik nog wel een keer om wat te eten en te drinken en terwijl ik daar zat kwam een andere pieterpad-wandelaar aanlopen. Een jonge man die ik nog niet eerder was tegengekomen en we raakten aan de praat. Hij was onderweg naar dezelfde camping als ik dus we zouden elkaar later die dag wel weer zien. Een half uurtje later was ik dan eindelijk bij het cafe. Ik zocht een plekje, dronk mn flesje water leeg zodat ik t weer kon vullen en bestelde een koffie en een verse bosbessenvlaai. Ik kon natuurlijk niet een paar dagen door limburg lopen en geen vlaai eten. De appeltaart bewaren we maar even voor thuis. Aan t tafeltje naast mij zat ook een vrouw alleen en ook met haar raakte ik aan de praat. Ze vertelde enthousiast over alle mooie plekjes in de omgeving.  Ook de andere 2 pieterpadwandelaars die ik eerder die dag tegenkwam liepen het terras op. 2 dames, iets ouder dan mij. Ik zocht nog even het toillet op, want op dit stuk was het zo druk dat wildplassen er even niet in zat, ik vulde mn flesje en vertrok weer voor het laatste stuk. Het laatste stuk was iets minder saai maar ging door best een mooi stuk bos. Wel nog even een flinke klim met de zon vol op mn kop! Het was vandaag niet heel erg zonnig, er hing wat bewolking hier en daar maar het was wel ontzettend warm en benauwd. Zelfs in het bos was het bijna niet te doen. Maar goed nog een paar kleine kilometers...amper...en toen liep ik eerst langs Herberg de Bos. Daar wilde ik evt iets eten, een soepie ofzo. Het was inmiddels 1 uur. Ik zocht een plaatsje in de schaduw maar dat viel niet mee. Er stonden maar weinig tafeltjes en er zaten al wat mensen. 1 oudere dame zei dat ik wel bij haar aan het tafeltje kon komen zitten. Ik twijfelde even maar het aanbod was ook wel erg aantrekkelijk. Ik schoof bij haar aan in de schaduw maar hield wel wat afstand. Ik bestelde een radler en tegelijkertijd wilde de mevrouw afrekenen. Toen bleek dat ze haar portomonee niet bij zich had...Ik hoorde het zo een beetje aan maar dacht ik hou me er even buiten tot ik dacht het is wel serieus even lastig. De serveerster vond het ook wat ongemakkelijk. Ik hoorde mezelf opeens zeggen ik betaal het tekort wel. (Ze had 10 euro in haar telefoonhoesje maar kwam 2,40 tekort.) probleem opgelost. Ik hoopte dat de rest van de mensen niets gehoord hebben want anders zijn ze straks allemaal hun portomonee vergeten. We hadden ondertussen best een gezellig uurtje zo. Ze kwam uit de buurt en vertelde honderduit! Over wandelen, over haar familie en over het geloof en de kerk. Ze was Katholiek, dacht dat ik dat ook was vanwege t kruisje om mn nek, maar ze geloofde niet meer in gebed wat verhoord wordt. Ik wel zei ik en vertelde mijn ervaringen daarin. Ik had inmiddels nog een soep besteld en besloot dsarna de camping maar eens op te zoeken. Dat was nog 700 meter lopen ongeveer. Maar naar mijn veldje wel een kilometer want het campingveldje lag helemaal boven op een heuvel, best een stukje lopen nog. Ik melde me aan bij de receptie en ging mn tentje opzetten. Terwijl ik er heen liep zag ik de jongen idd lopen die ik onderweg was tegengekomen, hij stond vlakbij met zn tentje. Ik ging douchen en deed een wasje, en toen ik daarmee bezig was hoorde ik een leuk muziekje. Ik hoorde iemand zingen ook....het leek wel of er een optreden was maar ging door met mn wasje. Later zag ik waar het vandaag kwam, de jongen had een klein gitaartje mee en zat op het kampeerveld te spelen en zong erbij. Het klonk echt heel leuk en dat vonden de andere campinggasten ook blijkbaar want hij kreeg het ene na het andere biertje toegeworpen! Ik bond een touwtje tussen 2 bomen achter mn tentje en hing mn was te drogen. Ondertussen wilde ik gaan eten in het restaurant aan de overkant van de camping. Gelijk maar even de wificode vragen dacht ik want via mn data kreeg ik geen bereik, maar voor ik bij de receptie was barste een enorme stortbui los. Ook onweer erbij dus ik wachtte maar even tot de bui weggedreven was maar daar ging zowat een half uur overheen. Ik probeerdr ondertussen de wifi uit, maar zelfs met de wifi was het bereik heel minimaal, alleen bij de receptie bleek al snel. Maar ik wilde wel even de camping voor morgen opzoeken en bellen dus bleef nog maar even hangen daar. Toen ik de camping geregeld had en het droog was ben ik naar de overkant van de weg gelopen waar het eetcafe zat. Ik bestelde een pannekoek met spek. Het was niet echt een culinair hoogstandje maar hij smaaktw prima en vulde goed. Ondertussen was ik erg benieuwd naar mn tent. Vooral de binnenkant dan. Ik hoopte dat hij de bui goed doorstaan heeft en ik stond ook op een heuvel, dus hij kan zomaar volgelopen zijn maar dat viel reuze mee zag ik later. Alles was kurkdroog binnen in tegenstelling tot bij de buren. Die hadden motabene een extra zeil boven de tent gespannen maar het water was toch binnengekomen en de hele slaapcabine stond blank. Nouja...dan heb je een waterbed, niks mis mee toch!  Mn wasje had ik net zo goed niet kunnen doen. Het was er iig niet droger op geworden.  Maar een andere camping-gast had de oplossing. Er stond een centrifuce,daar kon in mn was in stoppen. Dat ging me wel lukken, zo'n ding hadden we vroeger thuis ook. Wasje erin, stekker erin, deksel dicht en nu even zoeken naar de aan/uit-knop.....maar voor ik wat zag begon het apparaat te schudden en te beven. Hoe kon ik dat vergeten, als je de deksel dicht deed begon ie vanzelf en hij stopt als je hem weer open doet. Het is lang geleden maar het komt weer helemaal omhoogborrelen...Mn wasje bijna droog en  bedtijd voor mij! Morgen weer een lange etappe van ruim 25 km dus ik hoop op een goeie nacht...