Afzien...

5 augustus 2015 - Villers-sur-Meuse, Frankrijk

Yes!! Na drie dagen eindelijk wifi gevonden! :-)
Even een terugblik, ja ik ben dus ondanks mijn twijfels maandagmorgen vertrokken.
Veel te laat eigenlijk, kwart voor 11 ongeveer. Warm zou ik t toch krijgen, of ik nou om 9 uur wegging of 11 uur...maakte eigenlijk weinig uit en t weggaan van de rest viel te misschien toch een beetje tegen...
t klimmen viel me eigenlijk al snel tegen. Ik dacht dat doe ikwel ff...nou niet dus. Maar ik maak er gewoon een wandel/fietsvakantie van, als ik fietsend niet boven kom ga ik verder lopen.
Ik moest ook eerst op mn route zien te komen, dat was ff lastig en ik raakte de weg kwijt èn mn richtingsgevoel door al dat geslinger van die bosweggetjes.
Ik dacht ff straks sta ik opeens weer voor de camping maar dat viel mee
Lang leve gps, via mn mobiel kon ik af en toe ff checken hoe verkeerd ik zat...
Op een gegeven moment was ik t zat.
Het was vreselijk heet en ik kreeg hoofdpijn.
Toen ik weer een verkeerde afslag had genomen en daardoor aan het derde rondje om t zelfde dorpje bezig was hield ik t voot gezien.
Het was kwart over 7, ik had ongeveer 60 km gefietst en de eerste camping was nog te ver weg dus toen ik door een mooi stukje bos reed, vlakbij het dorp Fays-les- Veneurs, nog een stukje boven Bertrix, heb ik daar mn tentje opgezet.
Wifi zat niet bij de prijs inbegrepen dus ik hoefde geen stukje te typen ;-)
Ik ben mn tentje ingekropen toen t nog licht was en er ook uitgekropen toen het weer licht was want anders ik was waarschijnlijk lichtelijk in paniek geraakt van al dat ongedierte wat daar ik het donker rondspookt.
Om 6 uur wakker, om 7 uur weer op de fiets.
Het regende wel maar ik durfde daar ook niet langer te blijven staan.
Het bleef een paar uur regenen dus ik trok mijn fluoriserende knalgele regenjasje maar aan.
In de middag werd t droog maar t bleef een sombere dag.
Onderweg kwam ik nog 2 stellen tegen die dezelfde route aan t fietsen waren, dat was wel erg leuk en grappig was dat we ieder onze eigen weg gingen maar wel elkaar ombeurten steeds weer tegenkwamen.
De meeste dorpjes die ik tegenkwam zijn zo goed als uitgestorven maar in het dorp Herbeumont kwam ik zowaar een piepklein supermarktje tegen.
Bijna kwijlend liep ik naar binnen en heb 2 bananen,wat broodjes, water, pak fristi en een potje witte bonen in tomaten saus gekocht.
Dit keer heb ik braaf een camping opgezocht, t was 17:30 inmiddels en ik had 75 km gefietst, in Montmédy, naast de citadel, weer zonder wifi maar wél met een douche en wc dat was wel opeens een hele luxe vergeleken met gisteren, zelfs als je het sanitair van PLC gewend ben!
En een prachtig uitzicht over de stad, waar ik eerst even langs de fietsenmaker ben gegaan om naar mn remblokjes te laten kijken en mn banden op te laten pompen.
Dat dalen is wel lekker maar ik durf echt niet harder dan 30-35 km p/u en ik had na 2 dagen al het idee dat ik geen remblokjes meer overhad.
Gedouched,een wasje gedaan, wat gegeten en om 9 uur slapen.
Dacht ik....dat viel niet mee aangezien er veel mensen nog lekker buiten bleven zitten en er vrolijk op los kletsten.
Vanmorgen werd ik om een uur of 6 weer wakker van de kou...maar daar leer je van, vanavond iets meer aantrekken.
Ik ben nog een uurtje blijven liggen maar om n uur of half 8 gaan ontbijten.
Witte bonen in tomatensaus smaken koud ook best prima!
Beetje sportdrank erbij en je kan weer wat kilometertjes maken!!
De boel opgeruimd en om kwart voor 9 weggereden.
Weer een paar flinke klimmen en weer kwam ik mensen tegen die dezelfde route reden.
We hebben even een stukje met zn 5e verder gefietst maar ze waren sneller dan mij en gingen met 50 km p/u naar beneden dus toen heb ik ze laten gaan.
Was wel een pittige dag...ik kan geen hooibalen meer zien!! Prachtig hoor die megagrote goudgele velden maar zóó sáái!!
Vooral t stuk voor en na Verdun...je kan zo 2 uur fietsen zonder een mens tegen te komen.
Ik kwam op een gegeven moment tot de conclusie dat ik dit saaie stuk óók terug zou moeten fietsen...toen had ik ff een dip, t was bloedje heet, mn water was bijna op, ik was moe en had trek ik een frietje maar ik ben in die 3 dagen nog geen ene frietkraam tegengekomen.
Ik dacht opeens waarom doe ik dit eigenlijk? Wat vond ik hier nou leuk aan??
Ik ben ff gestopt en heb serieus overwogen om gelijk maar om te draaien.
Ik geniet wel van het vrije gevoel, en van de omgeving, het prachtige landschap, de leuke onverwachte ontmoetingen onderweg en de vreselijk armoedige maar ook schattige dorpjes met de vaak prachtige kerkjes en oude gebouwen.
Ik verbaas me er ook wel over, zijn die mensen hier nou zo vreselijk arm of intereseerd het ze gewoon geen bal dat hun huisje bijna op instorten staat??
Of heel smerig is, van buiten dan, meer zie ik niet natuurlijk. Of dat het een vreselijke rommel is om t huisje heen?
Best lekker misschien als t je een worst zal zijn wat de mensen ervan zullen denken...
Maar ik heb toen even "overlegd" met mijn Vader en heb de route er nog eens bijgepakt en heb besloten toch door te fietsen naar Verdun, dat is een grote plaats , daar zal toch wel een patatboer zitten??
Ik kwam daar weer 2 broers tegen die ik al eerder had gezien die dezelfde route doen dus weer even wat aanspraak onderweg.
Ik betrapte me er al een keer op dat ik hardop in mezelf aan t praten was...dat gaat blijkbaar vanzelf als je zoveel alleen ben.
In Verdun reden we opeens tegen een soort van Aldi aan waar we alledrie wat boodschappen deden. Voor nog geen 5 euro een drankvooraad waar je u tegen zegt en appels, bananen, een potje groente en zelfs verpakte belegde boterhammen verkochte ze.
Dan maar geen friet.
De route liep dwars door het centrum van Verdun heen dus maar een beetje de toerist uitgehangen, wat fotosgemaakt en een kaartje gestuurd naar huis zoals ik de jongens beloofd had.
Na Verdun nog een stukje doorgefietst en mn tentje opgezet in Villers-sur-Meuse...een camping aan t water.
Het was half 6 en ik had bijna 85 km gefietst.
En ik heb volgens mij t allermooiste plekje vlak langs de waterlijn en dat voor 7 euro!!
Douche en wifi bij de prijs onbegrepen hier dus ik blijf nog maar even...
Iig tot morgenochtend en dan zie ik wel wat ik doe, of ik hier nog een dag blijf om uit te rusten ook ivm de hitte die ze voor morgen opgeven, en hoever ik ga...want ik heb mn einddoel inmiddels al wel bijgesteld.
Al gaat t klimmen wel steeds makkelijker, met dit tempo ga ik Avignon nooit halen...

Foto’s

3 Reacties

  1. Aly:
    5 augustus 2015
    Wauw Paulien, je hebt in de 3 dagen al heel wat beleefd, van enthousiasme, tot zo'n dip van omkeren....Een goed verslag, tijdens het lezen, rij/loop ik gewoon met je mee. Je kunt het! Wees er nu maar op voorbereid, dat je nog meer zulke momenten zal beleven. Als je niet je doel bereikt, is toch niet erg....Je komt zover je komt, als je maar plezier hebt en kan genieten van alles om je heen. En ook het praten in jezelf is niet vreemd, dat kan ik ook vaak doen.
  2. Frans:
    5 augustus 2015
    Paulien, ik heb onder de tafel gelegen van het lachen. Wat een prachtig, komisch en schitterend verslag.
    Wat maak jij een avonturen mee.
    Nu begrijp je Don Quichot waarschijnlijk ook.
    Maar je hebt het tot zover fantastisch gedaan. En in overleg met je Vader kan het niet fout gaan. Geniet nog van vele mooie kilometers.
  3. Els&Marianne:
    6 augustus 2015
    Wat n (h)eerlijk verslag van je avonturen! Slaap lekker en geniet van je tocht! We bidden voor je! Liefs ons