Van Stavelot naar Vielsalm (25-6-23)

25 juni 2023 - Vielsalm, België

Gisteren heel veel gedronken omdat ik een blaasonteking aan voelde komen. Daar had ik gisteravond en vannacht wel last van.  Ik moest er 2x uit om te plassen en het sanitairgebouw was best ver weg. Ook was ik m'n bril vergeten dus moest ik m'n lenzen in doen. Al met al een heel getob. Aardedonker ook op die camping. Om 6 uur schrok ik wakker van de telefoon. Voor het eerst dat ik niet uit mezelf net voor de wekker wakker wordt. Ik ruimde beetje bij beetje m'n tent op, at wat en bezocht nogmaals het sanitairgebouw waar ik ook gelijk m'n water aanvulde. Ik probeer vandaag voor het eerst ook eens m'n waterzak uit. Ik vond het soort nog spannend en stelde het uit maar het is wel beter voor me omdat ik dan meer drink vaker kleine slokjes kan nemen. Het lastige leek mij dat je niet ziet hoeveel je nog hebt en iemand adviseerde daarom dus om ook nog een fles water bv bij je te hebben. Ik had gisteren een fles cranberrysap gehaald en die is nog niet leeg dus neem ik ook mee. Het was 10 over 7 toen ik van de camping wegliep. Eerst weer het stuk langs het beekje terug,  het begon al aardig warm te worden in de zon. Ik dacht zondagmorgen, lekker rustig in het centrum maar niets is minder waar. Het was een enorme drukte want er was rommelmarkt. Ik zag erg leuke spullen liggen maar ik kan niks meenemen dus liep maar vlug verder. Nog een klein stukje samen met de GR14 en na de brug splitsten de routes. Mijn route ging gelijk behoorlijk steil omhoog. Dat had ik al in het boekje gezien. Het was een pittige klim en ik moest wel een paar keer op adem komen maar zodra ik dan achterom keek had ik het prachtigste uitzicht! De route ging grotendeels rechtdoor, dat was wel bijna wat saai, maar de paden veranderden wel. Soms liep ik tussen weilanden door en soms midden door een groot bos of een klein bospaadje. Ik naderde een paar keer een heel klein gehuchtje van een paar huizen. Ik kwam natuurlijk onderweg ook nergens wat tegen maar daar rekende ik al niet meer op. Ik was al blij als ik bij het dorp van aankomst wat zag, een supermarkt of een plekje waar ik iets kon eten of drinken. In het dorp Logbiermé zat midden op het dorp een waterpomp maar geen idee of het drinkbaar water was, dat stond er niet bij. Ik liep maar door, m'n waterzak was nog niet leeg schatte ik. Het beviel me op zich prima, steeds kleine slokjes voorkomt toch dat je je flink uitgedroogd voelt denk ik. Ik liep het dorp bijna uit en zag in de verte iets midden in een weiland. Ik kon niet goed zien wat het was en al lopend pakte ik m'n camera zodat ik even in kon zoomen. Terwijl ik m'n camera richtte schrok ik me rot wat 'het' bewoog en het bleek een naakten man te zijn. Die zat dus midden in dat weiland op die heuvel in z'n blootje te zonnen ofzo!  Ik deed vlug m'n camera naar beneden en liep snel door. Vlak naast het weiland was een grote boerderij waar een heleboel mensen in de tuin zaten dus misschien hoorde hij bj hen? Geen idee. Ik was ook niet bang, daar was de situatie niet naar en hij moet mij gezien hebben maar hij bleef gewoon zitten. Beetje vreemd was het wel, waarom zou je sowieso met deze temperaturen in de volle zon op een heuvel gaan zitten?  Het pad begon iets te dalen en helaas weinig schaduw. Ik liep blote verder, het pad liep gelukkig makkelijk. Ik zag opeens een flinke rups. Heen idee welke, volgens mij niet eerder gezien en ik maakte een foto. Tegelijkertijd dacht ik dat beest ligt ook te verbranden, dus ik pakte hem op, met alle risico's van dien. (Ik heb ooit wel eens een vreselijke allergisch reactie hierdoor gehad) hij leek dood maar bewoog nog iets. Ik zette m'n aan de kant van het pad waar schaduw was, een beetje in het gras maar hij leek het nog niet te doen. Ik bedacht dat ik hem misschien een slokje water kon geven en dat leek voor iets meer beweging te zorgen dus ik had hoop en heb het maar zo gelaten.  Eindelijk ging ik flink verder dalen ipv klimmen. Het dorp Vilesalm kwam in zicht hoog vanaf de heuvel. Het laatste uur liep ik helaas in de volle zon, die behoorlijk warm was. Dat maakte ook dat ik wat meer ging doorlopen, en naar beneden gaat ook gewoon wat makkelijker meestal dan naar boven. Niet altijd dus want soms zijn het paden met grote stenen en dat loopt niet erg comfortabel. Het leek of ik er bijna was maar het was nog een hele trippel naar beneden. Beneden zat al heel snel een spar maar die was helaas dicht. Dan eerst maar naar de camping dacht ik want ik wilde wel van m'n bagage af voor ik ergens iets opzocht om wat te drinken of te eten. Het leek een gezellig centrum dus er zou vast wel wat zitten. Ik Google even voor de route naar de camping en al snel zag ik ook een bordje wat de weg wees. Een weggetje naar beneden en nog best een stukje verder lopen maar nog geen kilometer schatte ik.  Geen schaduw helaas maar ik was er bijna.vla voor ik er was stond een soort eet-tentje. Foodtruck zeg maar maar in een soort pipowagen achtig hokje. Het zag er erg gezellig uit, een terrasje erbij waar wat mensen wat zaten te drinken. Ik ga eerst die camping even aan en dan kan ik hier straks misschien even wat drinken dacht ik en ik liep na even twijfelen toch maar door.  Ik kwam bij de camping en Ik liep het terrein op en zag een soort kantine waar de deur open stond. Hallo... riep ik. Er keek een oudere dame ietwat verbaasd op. 'Can i stay here for one night?'  vroeg ik. De vrouw begon iets te roepen over dat ik Frans moest praten. Ze verstond alleen Frans. Dat valt voor mij niet mee dus ik wilde Google translate opzoeken terwijl ik naar buiten liep.  Voor ik zover was kwam ze richting de deur en gaf een paar flinke klappen op het papier wat op de deur aangeplakt hing. Daar stond iets over aankomende kampeerders die niet welkom waren in heel 2023. Ze riep nog iets en gebaarde iets wat niet vriendelijk overkwam.  Oeps.... Shit dacht ik eigenlijk... wat nu  er stond iets over een andere camping maar die was een heel stuk terug. En hoe kwam ik daar. Ik zocht terplekke of er nog een camping in de buurt was, iets meer op mijn route maar dat viel niet mee. Er was er nog 1 ruim 7 km verderop. Dat zou nog aan te lopen zijn kwa tijd ook, want het was net 13:00 geweest dus nog erg vroeg maar of mijn voeten dat nog zagen zitten. Het valt ook erg tegen als je denkt dat je er ben en jenmeot nog zoveel verder.  Ik stond naast zo'n mooie stukje gras...mens laat me hiet toch staan dacht ik maar ik liep zonder gedag te zeggen weer weg. Ik zag dat er een bus reed van Vielsalm naar die camping 7 km verder, dat kon ik eventueel proberen en dan morgenochtend ook zo weer terug. Leuk is anders maar ik moest wat. Teleurgesteld liep ik het weggetje weer terug richting het centrum. Ik liep ook weer langs het eettentje en besloot eerst maar even wat te drinken dan. En ondertussen even bedenken en kijken wat ik het best kon doen.  Voor ik kon gaan zitten vroeg een vrouw: Ben je bij de camping weggestuurd? En zoek je een slaapplaats?  Ja zei ik 2x. Dan heb ik wel een plekje voor je zei ze! We zijn lid van 'Welcome to my garden'  en je kan hier je tentje wel neerzetten! Kom maar mee... Wow!  Ik was helemaal verbaasd. Ze liet het plekje zien, achter de 'foodtruck' of hoe het heet.  Het was een klein hoekje, beschut onder de bomen waar een hangmat tussen hing en een bankje stond.  De ondergrond was niet heel erg ideaal. Geen gras ofzo maar grond met stenen. Hopen dat het me lukt om m'n haringen de grond in te krijgen. Gelukkig heb ik m'n fotoprint bij me, een stuk grondzeil voor onder m'n tentje. Dat is wel zo prettig nu.  Maar mijn kleine tentje kon er prima staan. Langs het plekje stroomt een smal beekje, net als vannacht. En het grappige is...aan de overkant staan de (sta-)caravans van de camping waar ik weggestuurd was.  Een douche had ik niet maar wel een toilet wat naast het eettentje staat en stroom waar ik m'n accu's op kon laden.  Ik kreeg een 3 literfles water erbij, om te drinken enzo. Of dat ik in de tijd dat ik hier ben even 3 liter water wegdrink...  Wat was ik blij met dit bijzondere plekje! Ik nam nog even plek op het terras en bestelde een sinaasappelsap. Later nog even een tomatensoep die erg lekker was. Een homp stokbrood en kruidenboter erbij en ik kon weer even vooruit.  Het vulde iig goed en m'n vocht was weer aangevuld. Het waren erg vriendelijke mensen en er kwam de rest van de middag nog behoorlijk wat aanloop.  Veel bekenden begreep ik, dat verklaarde waarom er steeds gezoend moest worden. Ik vond dat al zo vreemd. De meeste mensen namen mij er ook gelijk in mee, omdat ik bij de eigenaren van het eettentje aan tafel zat.  Ik liet het allemaal maar gebeuren, het was iig erg gezellig. Ze spraken gelukkig Nederlands of Vlaams, dat maakte de communicatie een heel stuk makkelijker. Ik ben nog even een keer naar het centrum terug gelopen maar daar was eigenlijk weinig te beleven. Er was 1 vrij luxe groot restaurant open maar dat zat vol. Verder was er nergens iets open. Vanwege de zondag ook misschien. Er was een heel groot meer waar ik even een kijkje had willen nemen maar het was gewoon te warm om er helemaal naar toe te lopen. Ik had inmiddels ook begrepen dat de bussen op zondag ook niet rijden dus ik had echt naar die andere camping moeten lopen...  Het was veel te heet om door het dorp te wandelen dus ik wandelde op m'n gemak maar terug.  Ik dronk nog een glas fris, vlierbessensap met citroen ofzo. Zelf gebrouwen door de dochter en het was heerlijk fris.  Ik besloot hier vanavond maar een hartige pannekoek te bestellen. Die waren niet zo duur hier, het waren sowieso allemaal redelijke prijzen en ze  vulden heel goed.  Ik kreeg hem niet eens helemaal op. Er zat tomaat op en heel erg veel knoflook maar ach....Who cares??  Ik bestelde rond 20:00 nog een latte en besloot daarop m'n tent in te gaan. Heel even heb ik de hangmat nog uitgeprobeerd, die lag echt superlekker maar er de nacht in doorbrengen leek me niet echt wat dus ik klom er weer uit. Dat koste me wel iets meer moeite dan erin.. ik ging de mensen even gedag zeggen en nogmaals bedanken voor het vriendelijk aanbod. Typ nog even dit stukje af en de rest is voor morgen... 

Foto’s

1 Reactie

  1. Marian:
    25 juni 2023
    Wat een avontuur weer . En wat leuk dat daar kon staan en niet nog verder moest lopen .