Etappe 6 , Drouwenerveen - Grollo.

Vanmorgen geen ontbijt in mn eentje maar gezellig met de familie waar ik logeerde.  Wel net als anders om 8 uur en rond 9 uur wilde ik vertrekken.  Ik kreeg een lift tot ik ongeveer op mn route was anders had ik heel ongezellig best een stuk langs een ietwat saaie weg moeten lopen.  Toen ik op mn route zat zat ik ook gelijk weer op t pieterpad al was dat maar voor even. Het grappige is dat ik het eerst niet echt herkende terwijl ik daar toch vorig jaar gelopen moet hebben. Een prachtig stuk volgde langs heide of veen en natuurlijk weer een prachtig stuk bos. Wat een rust. Geen mens te zien en dat duurde zelfs wel een paar uur. Na een tijdje herkende ik de route wel van vorig jaar.  Ik kwam en kudde van die drenthse heideschapen tegen. Geen idee of ze echt zo heten maar het klinkt wel leuk.  Later een tweetal wilde pony's. Althans...wild...ze lagen gewoon rustig maar ze liepen wel in een begrazingsgebied zonder hek. Het begon vanmorgen met mist maar inmiddels was de zon lekker gaan schijnen. Ik trok mn jasje dus maar uit en dat was ook het moment dat ik erachter kwam dat ik mn waterfles vergeten was. Wat dom! Geen druppel drinken bij me dus en aangezien de route zo goed als helemaal door het dorp zou gaan zou ik geen supermarkt of horeca tegenkomen. Even de mogelijkheden gecheckt en besloot van mn route af te gaan richting Grollo zodra ik er het dichtst bij was. Ik had gezien dat daar horeca zat en een klein vaag dorps-supermarktje. Ik checkte de openingstijden online wat het zou wel sneu zijn als ik 2,5 km van mn route af ga en ie net dicht is tussen de middag.  Hij was open, sloot vanavond pas. Ik liep nog wat door tot ik van de route af kon en stapte richting Grollo.  Een beetje saai was t laatste stuk wel maar ik moest toch wat. Wilde ook kijken voor wat boodschappen voor vanavond want mn volgende slaapplaats ligt 2 km buiten het dorp.  Ik kom bij de buurtsuup en wat zie ik? Een briefje op de deur....wegens vakantie gesloten!  Heb ik weer. Er liep iemand binnen en ik trok mn allerzieligste gezicht en ging voor de deur staan. Helaas... ze deed echt de deur niet open. Een paar stappen verder zat een eetcafeetje. Terras in de zon, het was iig open dus ik besloot 'van ellende' daar maar wat te gaan eten. Eerst koffie met een stuk bokkepootjes-cheesecake of zo iets.  Dat smaakte alvast prima en ik zat prima in het zonnetje. Even mn route nalopen en verzinnen waar ik de volgende avonden zou willen (en kunnen) slapen.  Soms mis ik mn tentje wel hoor. Een camping is voor een trekker eigenlijk nooit vol. En anders is er altijd nog het bos... 

Na mn koffie zag ik een mosterdsoep voorbijkomen en dat leek me ook wel wat. Ik moest toch wel aan mn vocht zien te komen anders moet ik straks weer naar huis door blaasontsteking. Tegen half 2 was t toch tijd om verder te trekken.  Ik moest eerst weer een stukje terug om weer op mn route te komen. Het saaie stuk was iets minder saai want ik kwam 3 mooie, bijzondere rupsen tegen, een enorm grote kever en een salamandertje die de weg over probeerden te steken met gevaar voor eigen leven.  Ik heb ze natuurlijk even aan de overkant geholpen en dook even later weer het bos in via een ander pad dan op de heenweg.  Al snel was ik weer op t punt waar ik af was geslagen en daar kon ik mn route weer oppakken. Het leek op t kaartje een blokje om maar wel over een prachtig mooi stuk. Sowieso verbaas en verwonder ik me elk moment over de prachtige bossen hier. Ook over het feit dat ik nog geen enkele ree of hert ben tegen gekomen. Een eekhoorntje wel vanmorgen in Drouwenersveen.  Hij stak bijna de weg over vlak voor de auto waarin ik zat. 

Ik kwam vlak bij het vlonderpad over het Grolloërveen een andere vrouw tegen die ook in haar eentje het natuurpad liep. We kletsten even, liepen een stukje samen op tot ik op een mooi plekje halverwege het vlonderpad wat foto's wilde maken. Ik was inmiddels bijna op het punt beland dat ik van mn route af zou gaan richting mn slaapplek. Tot de uitkijktoren Amerdiep. Die klom ik nog wel op natuurlijk en boven had je een prachtig uitzicht. Vooral bos natuurlijk en geen zuchtje wind boven. Een heerlijk plekje tot er opeens een flinke groep mensen aan kwam fietsen. Het leek wel of er een blik 60-plussers open was getrokkenen en als een rumoerige klas schoolkinderen klommen ze ook de toren op. Boven raakte ik even aan de praat met ze en wat bleek, het waren rasechte Rotterdammers! Uit Rotterdam-Zuid. 1 stel niet, die woonden in Barendrecht. Nederland is soms erg klein. 1 van de dames bleek zelfs in hetzelfde schoolgebouw op school gezeten te hebben als waar ik op de lagere school zat, in Zuidwijk. 

Ik liep even later achter hun aan de trap weer af naar beneden om richting Grollo te lopen voor mn logeerplek. Dat was nog een flinke trippel, het laatste stuk, ongeveer 2 km weer een beetje saai maar ik was lekker op tijd binnen. Ik kreeg mn kamer aangewezen en ook liet de gastvrouw zien waar de rest was. Ik dronk eerst even 2 glazen water want ik had inmiddels wel erg dorst gekregen.  Ik dacht even vlug te gaan douchen en dan eens over m avondmaaltijd na te denken maar eenmaal in de badkamer bedacht ik me. Ik dacht laat ik eens gek doen en ik liet het bad vol lopen. Niet helemaal natuurlijk gezien de gasprijzen van tegenwoordig maar gewoon zo dat het net lekker was. Ik stapte over de rand en kwam er toen vrij snel achter dat ik iets vergeten was. Het anti-slip matje. Gelukkig niks gebroken... Ik dobberde een poosje rond en typte dit verhaaltje. Ik trok de stop eruit en vroeg me ondertussen af waarom sommige mensen van die enorme spiegels in de badkamer hangen? Vlug kleedde ik me aan en ging de trap op naar boven waar een gezamelijke woonkamer was. Ik zette een kop thee en voorzag mezelf van een plakje overheerlijke zelfgebakken appelcake. Ik dook in een makkelijke stoel en liep mn route voor morgen even na. Even later kwam er een echtpaar bij die onder het genot van een kop thee het journaal wilde kijken. Ik keek even mee want heel de week gaat al het nieuws al aan me voorbij. Ik heb niet heel erg het idee dat ik iets mis daardoor maar stel je voor dat ik wereldvreemd word... Ik ben in ieder geval weer op de hoogte van het aantal zwijnen dat afgeschoten is op de veluwe en vertrok naar mijn kamer en na eerst 20 muggen geëlectrocuteerd te hebben kon ik eindelijk een tukkie doen...