Dag 1, Van Echternach naar Moersdorf/Metzdorf

Ik schrijf dit vooral voor mezelf, daarom uitgebreid en gedetailleerd. Vooral niet verder lezen als je daar niet op zit te wachten! :-)

Weer veel te vroeg wakker, al om half 5. Of het door de schreeuwende kraaien kwam, door het langsrazende verkeer of door m'n buurman die wel erg hard lag te snurken en praatte in z'n slaap, geen idee maar ik hield het uit tot 6 uur. Toen moest ik toch erg nodig naar het toilet en ik kroop dus uit m'n tent. Daarna ruimde ik m'n spullen op en tegen 7 uur liep ik van de camping af. Ik had nog niet gegeten want een paar minuten van de camping vandaan zat een benzinepomp waar ik een ontbijtje wilde halen. Een koffie-to-go en 2 verse chocoladebroodjes.  Ook nam ik nog een pistolet met ham en kaas mee voor onderweg. Even later liep ik richting de grote cathedraal want daar begon de route had ik gisteren al gezien. Het was in 't begin nog wel even zoeken maar al snel liep ik door een park de stad uit langs het water. Ik kwam ogen te kort, vond alles om me heen al geweldig. De vogels, het uitzicht, de bossen, de vele vlinders en het weer want inmiddels scheen het zonnetje lekker. Erg warm was het nog niet, dat kwam later pas, maar veel last had ik er niet van omdat de route grotendeels door het bos ging. Alleen als ik door een dorpje kwam overviel de hitte me enorm. Ik had anderhalve liter water bij me en wilde een beetje zuinig aan doen. Bij het eerste dorpje, Rosport, had ik gehoopt een koffie oid te kunnen scoren maar nee, helaas...niks te zien. Ik had voor ik in dit dorp belandde al een keer een afslag gemist waardoor ik toch wel een kilometer de verkeerde kant op liep en opeens voor het dorp Steinheim stond. Het liep zo lekker naar beneden maar helaas...ik moest weer terug omhoog. En zocht me suf naar de tekens op bomen ofzo en eindelijk kwam ik bij een smal paadje wat tussen wat struiken door het bos in ging met een bordje erbij notabene. Ik zal het wel gemist hebben omdat ik net de andere kant op keek want er waren daar zoveel vlinders te zien.... ik vervolgde de weg naar het dorp, waar dus niks te halen was helaas. Het was goed warm inmiddels en ik keek uit naar een schaduwplek om even te rusten. Ik kon m'n ene been bijna niet meer voor mn andere zetten. De route ging al snel weer stijl omhoog om uit te komen bij een leuk dorpskerkje. Ik had een flinke trippel achter de rug en een pittige klim en erg dorst dus ik ging in de schaduw op het stenen stoepje voor de kerk zitten. Ik liet me lekker tegen de grote houten kerkdeur aanvallen maar ik toen viel ik letterlijk met de deur in Huis... Ik had niet verwacht dat die deur open zou zijn!  Ik krabbelde snel overeind voor zover dat lukte met mijn energie-level van dat moment. Tegen de muur dan maar en ik dronk een halve fles water leeg, omdat ik dorst had maar ook om die enorm droge krentenbol weg te spoelen die ik had bewaard van gisteren.  Inmiddels was er een vrouwtje aangekomen die volgens mij de bloemetjes in de kerk water ging geven want ze liep een paar keer heen en weer met een gietertje van de fontein tegenover de kerk naar binnen toe. Ik vroeg haar of ze voor mij ook wat water had en liet m'n lege fles zien. Ze keek wel even moeilijk maar gebaarde me toen even mee naar binnen te lopen richting een groot metalen vat met een kraantje. Het leek op een regenton maar dan anders. Ik moest m'n fles daar maar onder houden. Maar can i drink ik dan? Yes, it is holy water! It is oke! Zei ze bloedserieus.... Oke zei ik, maar stiekem was ik toch blij dat het kraantje niet open ging... Ze haalde de deksel van het vat en zei: Put your bottle in it... No thans, ik take some water outside... en ik liep naar de fontein. You can not drink that...zei ze nog. I pray for it, than it is oke riep ik nog en ze liep lachend weg. Terwijl ik naar de fontein liep stopte er een auto waar een mevrouw uitkwam. Toen ze zag wat ik wilde doen wees ze naar het bordje waar in het frans op stond dat het geen drinkwater was.  Ik zei dat ik t wist maar liet m'n lege fles zien. You need water? Wait...  Ze liep naar haar auto en haalde er een anderhalve literfles water uit.  Ze vroeg mijn (liter-) fles en goot mijn fles vol.  You can drink this zei ze lachend! Wow!  Ik vervolgde m'n route en kwam bij Girsterklaus. Een klein gehucht met een paar huizen en een prachtig oud kerkje.  Vlak voor dit dorpje kwam ik het bos uit en zag 3 enorme vogels, ik denk buizerds, laag boven het weiland vliegen. Een prachtig gezicht, ze kwamen best dichtbij en waren echt ontzettend groot. Ik zag vandaag al vaker een buizerd maar dan gewoon op een paaltje in de verte. In het dorp wat ik naderde liep de route langs een mooi oud kerkje. Toen ik het kerkpad opliep, volgens de route, zag ik een deur open staan en een bordje WC. Ik moest al even nodig na al dat water en had in het bos nog geen kans gezien ook al kwam ik geen mens tegen. Ik wou ook niet midden op het wandelpad gaan zitten. Aan de ene kant rotsen en aan de andere kant een enorme diepte....  het eerste stuk van de route was trouwens prachtig. Ik was het bos amper in en keek m'n ogen al uit. Overal enorme rotsen, grotten, dieptes en ongeveer honderdduizend traptreden! Ik struikelde een paar keer over een steen of boomwortel omdat ik alleen maar om me heen en omhoog liep te kijken. Dat gaat een keer mis natuurlijk dus ik nam me voor om voortaan te stoppen als ik wilde kijken. Het schoot niet zo op natuurlijk maar ik heb de hele dag de tijd. Als ik voor donker maar uit het bos ben. Maar ik zat op t toilet. Ik had achteraf het idee dat het niet helemaal de bedoeling was dat ik daar zomaar binnen liep. Er waren mensen bezig met heen en weer sjouwen van spullen en er stond 2x iemand aan de wc deur te rammelen. Er was een grote fontein en een spiegel dus ik friste me ook maar gelijk even op. Ik hield m'n hoofd ongeveer onder de koude kraan, wat was dat even lekker! Zo zie je maar weer, bij de kerk moet je zijn, wat je nood ook is. Toen er voor de 2e x iemand aan de deur rammelde besloot ik maar verder te gaan. Ik nam een kijkje rond en in het oude kerkje. Dat waar die wc zat was dus alleen maar een bijgebouw. De weg ging verder, weer omhoog het bos in en het stuk wat volgde was ook ontzettend mooi! Wel veel klimmen en dalen maar iets minder rotsen maar niet minder mooi. Sommige stukken waren pittig zat. Inmiddels naderde ik het gehucht Born waar een camping zou zitten. Maar Google maps gaf aan definitief gesloten dus ik durfde de gok niet te wagen. Het was best een stuk van de route af, 2 km al snel denk ik, dus ik besloot de route nog even te volgen en het volgende gehucht aan te gaan die wel open leek. Ook daarvoor moest ik 2 km van de route maar het zag er naar uit dat het dorp wat groter was en dat er misschien iets te halen viel kwam boodschappen of eten. Helaas...alles wat er zat was dicht. Ik liep dus verder naar de camping die aan de overkant van het water zat en zeker een kilometer terug de andere kant op. Als je het zat ben, moe en dorstig en het volgens mij minstens 30 graden is, is dat best een eind. Nadat ik onderweg nog een keer langs een kerk liep en nog even met mn hoofd in de fontein dook kwam ik eindelijk op de camping aan. Daar bleek de receptie ergens helemaal bovenaan een hoge trap te zitten en het⁶ tentenveldje lag leuk langs het water maar nog zeker een halve kilometer verder. Ik zette de boel op en vertrok richting de douchjes die ook helemaal boven bij de receptie zaten. Ik laadde m'n mobiel op, waste wat uit en besloot vanavond iets te eten bij het restaurant (weer) boven. M'n buurtjes (niet die van dat gesnurk) van gisteren waren inmiddels ook gearriveerd en we kletsten nog wat over de route die we gelopen hadden vandaag.  Even later beneden bij ons tentenveld was groot paniek. 2 Duitse jongens stonden te vissen en laat er nou net op dat moment een groep grote eenden aankomen vliegen laag over het water. Het zag er mooi uit, tot een hoop geschreeuw en gevladder...zat er een eend vast in het visdraad! Superzielig gezicht en heel bizar dat de hele groep omkeerde en kwam kijken wat er gebeurd was! Ze vlogen even later toch weer verder want ze konden weinig en opeens een hoop drukte langs de kant waar ze denk ik ook niet van gediend waren.  Op 1 na, die bleef en begon luid mee te kwaken. De jongen probeerde de eend rustig binnen te halen, wat hem gelukkig lukte en zo kon hij de eend bevrijden.