Dagje railrunnen....

Na een heel kort nachtje, want nu eens geen last gehad van een zere arm maar niet kunnen slapen van de zenuwen.... Ik loop wel stoer te doen maar ondertussen poep ik 7 kleuren!  Toen ik eindelijk een poosje in slaap viel (vlak voor de wekker ging natuurlijk)  droomde ik dat ik in Maastricht uit de trein stapje en er toen achter kwam dat ik hakken aanhad! Zo kon ik natuurlijk niet gaan wandelen in Luxemburg dus dikke paniek haha... Ik op hakken....dat zou zelfs thuis in ons platte kikkerlandje geen succes worden.  Om half 7 tijd om op te staan want om kwart voor 8 zou Reinier me op de bus zetten en uitzwaaien. Niet voordat ik m'n tas nog eens ondersteboven keerde en nog even flink ging twijfelen over de inhoud. De zon laat zich niet zien...moet ik toch maar een lange broek mee nemen dan?  En toch maar dat andere shirtje want dat zit net iets lekkerder en zou ik toch m'n hoge wandelschoenen maar aandoen? Maar dan heb ik ook wel weer langere sokken nodig....  Toen kwam Reinier...nu moet je op gaan schieten anders mis je alvast je bus.  Oke... tas dicht en gaan.  Met bus 90 naar Utrecht en en daar om 9 uur op de trein naar Maastricht waar ik om 11 uur aankwam. En daar begon het spannend te worden. Hoe kom ik in Luxemburg stad? Ik zag overal automaten maar ik wilde een loket met een mevrouw of meneer die me gewoon even op weg helpt.  Na een Hema, Kruitvat, AH en nog wat winkeltjes voorbijgerent te zijn zag ik ergens in een hoek nog een loket. Ik noemde m'n hulpvraag... en daarop vroeg de mevr of ik al een ticket had. Nee dus, ik hoopte dat zij me daar gewoon aan kon helpen.  Ik werd naar een ander loket gestuurd waar een mevrouw Engels tegen me begon te praten.  Ik ben gewoon Nederlands hoor.... oke...ze leek wat verbaasd maar stak toen haar verhaal nog eens in normaal Hollands af. Ik kreeg een ticket en ze had een reisschema voor me uitgeprint en zo kon ik m'n reis vervolgen naar Luik waar ik over moet stappen op een trein naar Luxemburg stad. Tot m'n schrik zie ik op het reisschema staan dat in die laatste rit een mondkapje verplicht is. Daar had ik niet aan gedacht en dus niks bij me. Gelukkig op station Luik genoeg overstap-tijd om even op zoek te gaan...  Op station Luik zat een farmacie die inderdaad mondkapjes verkochten. Komt ze met een doos van 50 stuks aan!  Ik probeer duidelijk te maken dat dat er too many zijn. Ze begreep me gelukkig en haalde vervolgens een pakje met 10 stuks voor de dag. Ook 5 euro, net als het doosje met 50 maskers maar daar heb ik gewoon geen place voor in m'n backpack.  Ik haalde er 1 uit en stopte die voor het grijpen in m'n broekzak. Zodra ik het idee had dat het nodig was zou ik 'm zo op kunnen doen.  Maar de hele rit die volgde, door België, door Luxemburg tot op de camping toe niemand met een mondkapje in het OV gezien!  Sjouw ik heel de week 10 van die dingen voor niks mee... :-(  Ik overweeg om er een paar uit te halen en de rest achter te laten op de camping maar ja...ze waren wel erg duur natuurlijk... ik slaap er nog maar een nachtje over.  

De rit van Luik tot Luxemburg stad was pittig zat. Wat een eind! Ik kreeg hoofdpijn, werd misselijk en kreeg ontzettend slaap.  Ik probeerde wat te slapen want met een rit van 3,5 uur durf ik dat wel te wagen. En verder dan stad Luxemburg gaat ie niet...  toen ik om kwart voor 4 eindelijk uitstapte moest ik op zoek naar een bus richting Echternach. Maar het was druk, het was erg warm inmiddels en een enorme chaos én ik kon niets lezen. Toch maar even een loket opzoeken. Ik werd nog wat heen en weer gestuurd maar kreeg uiteindelijk wat informatie waar ik wat mee kon. Ik moest eerst een stukje met een tram, jawel, en daarna overstappen op een bus. Dat was ook weer een rit van een uur en een half uur overstaptijd dus ik kwam uiteindelijk pas om half 6 in Echternach aan.  Ik wilde even langs de toerist informatie maar dat ging niet meer want die was dicht. Wel even de start van de wandelroute opgezocht, dan hoef ik morgenochtend niet te zoeken. Via het centrum liep ik door een winkelstraat naar de camping. Een minuut of 10, Dat was alvast een leuk opwarmerdje.  Zin om ergens wat te eten had ik niet. Ik had nog 2 boterhammen en krentenbollen in m'n tas, die eet ik eerst maar op.  Op de camping aangekomen was de receptie ook al dicht natuurlijk. Ik zag een tenteveldje en besloot m'n tentje maar gewoon neer te zetten. Er was nog plek genoeg tussen de andere trekkerstentjes. Naast een picknicktafel, dat is wel handig, en maar even op zoek naar sanitair. Douchen kan gelukkig zonder muntje. Inmiddels ben ik opgefrist, typ dit verhaaltje, eet nog wat en duik ik straks lekker vroeg m'n tent in...