Dag 6 van Mullert...eh...Larochette naar Echternach.

Ik kon uitslapen vanmorgen maar dat lukte  natuurlijk niet. Er stonden best veel tentjes op een rij, vrij dicht naast elkaar dus je hoort elkaar zowat ademen. M'n buren hier en daar om me heen waren best luidruchtig toen ze na het uitgaan s avonds laat weer terugkwamen.  En ik was vanmorgen weer vroeg wakker natuurlijk. Beetje van geluid en beetje van de spanning denk ik. Als het maar goed ging met die bus. Ik besloot er 7 uur pas uit te gaan, tijd zat dan nog. Ik kon bij de camping op een bus stappen die naar het station ging waar ik dan weer over moest stappen op een bus naar Mullerthal. Ik besloot maar gewoon naar het station te lopen, dat was dan alvast de eerste kilometer. Ik was daar natuurlijk veel te vroeg maar dan kon ik even op m'n gemak kijken waar ik in welke bus moest stappen. Dat had niet heel veel zin want alle borden, ook het digitale, klopte niet meer omdat ze natuurlijk precies per vandaag de nummering van de bussen omgooien! Uiteindelijk kwam er een bus waar Larochette op stond en die moest ik volgens mij hebben. Ik had gisteren een foto gemaakt toen een mevr. de route opzocht via een OV-app en die gaf bus 262 aan. Die kwam dus nu toch wel aanrijden al zei iemand dat de app ook niet klopte. Ik vroeg of hij naar Mullerthal ging, en ja daar ging hij heen dus ik stapte in. Alles leek goed te gaan. Ik baalde alleen wel dat het al zo laat was, ik zou pas om half 10 kunnen starten met de route. Maar het was niet anders. Opeens zegt de chauffeur tijdens een stop. Waar moet je heen? Want ik stop niet in Mullerthal....  oke, lekker dan. Hij wilde me vlakbij wel ergens afzetten maar als hij me er zo maar ergens uit zou gooien weet ik m'n route niet zo snel te vinden. En wat is vlakbij voor hem? Wat met de bus vlakbij is kan lopen nog wel een uur zijn. Ik had weinig bedenktijd want hij gaf weer gas, dus ik zei maar dat ik er in Larochette wel uitging dan. Daar komt de route doorheen en zie ik vast wel een aanwijzing.  Inmiddels was er nog een Nederlands stel wandelaars ingestapt die een beetje hetzelfde probleem hadden. Die rommelen ook maar een beetje aan.  Ze gingen ook naar Larochette maar dan de andere kant op dan mij. Ik ging met de klok mee en zij niet. Ik dacht ik loop wel weer naar Echternach maar was even abuis, want mijn route ging natuurlijk ook naar Mullerthal, net als die van hun. Alleen zij liepen dan door naar de camping in Consdorf, net als ik van de week deed. Toch 4 km extra. Ik kwam er pas tijdens het wandelen achter dus liep maar een beetje te  verzinnen wat ik dan moest doen. Ik zou hetzelfde kunnen doen, ook naar Mullerthal en dan doorlopen naar Consdorf maar die 4 km heb ik al gedaan en ik weer ook dat dat dan nog best een pittig stuk is op het laatst. En dan is er vraag of er wel plek is want daar hebben ze van die omheinde plekken en vol is vol. Ze zetten dan ook geen 2 trekkers op 1 plek wat makkelijk zou kunnen. Van de week was er ook al een stel weggestuurd vanwege vol hoorde ik. En dan sta je daar. Ik liep eerst maar eens naar Beaufort. Dat was al 12 km vanaf mn start dus dan heb ik nog even tijd om er over na te denken. Ik kan wel doorlopen tot Mullerthal maar daar komt geen bus en is geen camping.  Maar ik stapte uit de bus en belande gelijk in een hele drukte. Er was braderie of iets, volgens mij vanwege een bepaalde feestdag, en dus een boel mensen, kraampjes en muziek. Ik zei het andere stel gedag en liep volgens een wegwijzer die er al gelijk stond naar een trappetje vlak achter de kerk. Ik ging gelijk recht omhoog en had boven op de heuvel waar ik kwam een mooi uitzicht over het dorp en het kasteel boven op een heuvel aan de overkant.  Het begon wel lekker pittig. Ik zag een wegwijzer richting een uitkijkpunt maar daarvandaan vond ik het uitzicht niet heel bijzonder. Er stonden erg veel bomen voor om wat te kunnen zien.  Ik liep weer terug naar het pad wat nog verder omhoog ging en weer zag ik een uitkijkpunt met wel echt een prachtig uitzicht. Helder weer, zon en een strakke blauwe lucht. De fanfare klonk ook wel tot bovenin het bos waar ik liep en ik stapte op de maat verder, nog steeds omhoog om vervolgens ineens haaks-om naar beneden te gaan. Bijna weer tot in het dorp.  Het zigzagde nog een beetje door het bos omhoog terug om helemaal boven bij een maisveld uit te komen. Bloedje heet natuurlijk. De route ging een heuvel over, dus ik liep even vol in de zon en dat was best pittig  er liep een kudde van die mooie rode koeien met jongen. Die volgden me een stukje van de ene kant tot aan de andere kant van de wei. Ik raakte even in de war van de rode M want ik zag alleen maar de roze hier van de extra lus en niet de rode. Ik ga natuurlijk niet nog een extra lus lopen nu, dan word het nog ingewikkelder.  Er kwam een stel tegenliggers aan die hetzelfde probleem hadden. Uiteindelijk bleek het gewoon te kloppen maar deden ze blijkbaar zuinig op dit stuk. Na de kale heuvel met de koeien kwam ik door een gehucht maar daarna weer vrij snel door een bos. De route was vandaag ook erg mooi maar bleef rustig kwa hoogtes. Niet heel veel klimmen en dalen. Dat is voor mn knieën ook wel fijn want die voel ik wel goed met al die trappen en ook het dalen is niet altijd lekker. Weer liep ik op een kale heuvel maar daarvandaan had je een prachtig vergezicht. Je kon enorm ver kijken. Overal van die jagershutten ook. Je zal hier ook best eens wat zien lopen. Maar nu niet want er liepen best veel wandelaars. Ik kwam steeds dichterbij bij Beaufort. Ik hoopte dat de route langs horeca of iig dichtbij horeca zou gaan want ik had trek in een glas fris. De route ging afwisselend langs bos en open veld en zelfs langs een stroompje water. Het klonk heerlijk! Het rook ook heerlijk in het bos, naar dennegeur. De route ging dus niet door het dorp, maar er stond wel een wegwijzer waar je van de route af kon naar het dorp maar dat pad ging redelijk stijl omhoog dat ik dacht laat maar even... ik had zelf ook nog broodjes en water, ik wachtte op het eerstvolgende bankje en zou dan een goeie pauze nemen. Eerst nog over een vlonderpad, niet over water of iets maar tussen de schapen door. Die kropen vanwege de hitte zowat allemaal onder die vlonder. Na het vlonderplanken kwam het chateau en ik zag dat al even op de wegwijzers staan en vroeg me af wat dat was. Het was een prachtig oud kasteel, deels ruïne leek het maar je kon het blijkbaar bezichtigen. Dat heb ik vooral van de buitenkant gedaan. Ik was even gaan kijken of ik daar soms wat kon drinken maar dan moest je eerst langs de kassa en dat wilde ik even laten zitten vanwege de tijd ook. Aan de overkant van het kasteel was een parkeerplaats met stenen muurtjes in de schaduw. Daar heb ik eerst even wat brood op en wat gedronken. Ik heb nog ruim voorraad voor de paar laatste kilometers dus kon wel wat vaker een slokje nemen. Ik bekeek even wat de mogelijkheden waren met het ook op een busrit en welke camping. Hoe ga ik t nou doen. En vooral waar heb ik zin in?  Er zat 2 km verderop 500 meter van de route een bushalte die naar Echternach ging en zelfs voor de camping stopte. Kon niet beter. Ik had nog anderhalf uur voor 2 km, dat moest goedkomen. De route ging verder en er volgde een prachtig stuk. Een beetje wat ik op route 2 heb gezien, langs een beekje liep een avontuuijk pad, maar dit keer stroomde er water doorheen met hier en daar een klein watervalletje of stroomversnelling. Alleen het geluid van het water vind ik al heerlijk! Het zonnetje scheen tussen de bomen door, soms liep je wat in de zon maar door de rotspartijen langs de kant was het ook best koel daar. Absoluut geen last van warmte op dit stuk. Het was echt supermooi,  bijna nog mooier dan die stukken op route 2 langs die drooggevallen beek want daar miste ik dit eigenlijk wel al maakte de rest op de route het wel aardig goed. Op een gegeven moment werd het wat rustiger op dat pad en kwam de splitsing dichterbij waar ik moest overstappen op een ander wandelpad of weggetje om bij de bus te komen. Ik was bang om die splitsing te missen en het was even zoeken maar uiteindelijk stond het nog redelijk aangegeven. Ik liep op een drafje naar de halte maar ik was ruim op tijd. Moest nog zeker 20 min wachten en dat is best lang als je in de zon staat in de berm zonder bankje.  Ik hoopte ook dat er wel echt een bus zou komen hier want het zag er verder niet echt als een halte uit. Een paal in de grond en dat was het. Ook geen busstrook of iets, alleen de berm. Wat ik dan moest doen wist ik niet en daar probeerde ik ook maar even niet aan te denken.  Het duurde maar en duurde maar en het was al over tijd dus ik kreeg verlieverlee wel de zenuwen maar opeens zie ik hem uit m'n ooghoeken aan komen!  Ik weet niet wat hier de gewoonte is maar ik stak m'n hand maar uit. Ik wilde niet het risico nemen dat ie door zou rijden. Dan had ik toch een serieus probleem..  Ik stapte in de redelijk volle bus en stond binnen een kwartier vlak voor de camping.  Achteraf wel balen dat ik dit van te voren niet wist want dan had ik m'n tent wel laten staan. Ik had gedacht dat ik in Larochette zou overnachten. Ik heb inmiddels ook bedacht wat ik morgen ga doen. Met die zelfde bus van vanmiddag weer terug naar die halte waar ik van de route ben gegaan en dan verder lopen door of langs Mullerthal en verder naar Larochette. Ik loop dan wel bijna 25 km maar vandaag was wat korter en goed te doen. Morgen kan ik ook m'n tent laten staan hier en alleen met water en wat te eten op pad, dat scheelt dan in ieder geval wat op die afstand. Dan ga ik van Larochette aan het eind van de trip met de bus terug naar Echternach waar m'n tent op me staat te wachten. Zo moet het goedkomen en heb ik elke kilometer toch gehad.  Ik ga nu proberen te slapen als dat lukt want m'n buren aan beide kanten zitten erg gezellig te doen...