Dag 5 van Jamoigne naar Chiny.

Vannacht om 2 uur al een keer klaarwakker geweest maar gelukkig weer verder kunnen slapen. Dat komt ervan als je om 8 uur al in slaap valt... om half 8 ging m'n wekker en ruimde ik m'n spullen weer op. Toen ik alles weer in m'n tas had, wat iedere keer weer een wonder is, dat het weer past, liep ik naar horen, naar het huis en legde m'n telefoon nog even aan de lader. Hij laadde niet op dus ik trok m er maar weer uit. Zuinig zijn met mn accu fan maar. Ondertussen at ik 2 bakjes yoghurt leeg. Even na half 9 liep ik weg en vervolgde de route verder richting het kasteel wat ik gisteren al even zag. Dat kasteel was mooi, er zitten allerlei kantoren in begreep ik. Het stuk wat daarna kwam was eigenlijk best saai. Heel veel asfalt en dat was niet echt wat ik had verwacht hier. Gelukkig volgde nadat ik 2 kleine gehuchtjes was gepasseerd een mooi stuk bos. Ik liep langs een picknick plaats en een stukje verder ging t fout. Ik denk dat ik een kilometer lang de variant heb gevolgd die weer terug ging in dit geval naar een dorpje waar ik gisteren langsliep. Ik liep het hele eind weer terug tot over de brug waar de route zich blijkbaar opsplitste. Het stond niet echt duidelijk aangegeven en ik zag op de brug de rood/witte markering dus liep gewoon door. Nooit meer aan die variant gedacht die ik gisteren wel in t boekje had gezien. Een hele klim omhoog voor niets alhoewel het opzich wel een mooi stukje bos was. Ik liep vlot weer terug naar beneden. Het was een erg blubberige bedoening op dit pad en ik was blij dat ik m'n hoge wandelschoenen aan had! Regelmatig stapte ik ergens mis en stond ik tot m'n enkels in de blubber. Ik liep terug tot het bruggetje en ik had er niet overheen gemoeten zag ik toen maar er vlak voor links af moeten slaan. Dan kwam je vlak langs het water te lopen over een leuk smal wandelpaadje. Ik stopte regelmatig een keer omdat het er erg mooi was. Het zonnetje scheen, prachtige rotsen aan de overkant van het water met hier en daar een watervalletje en in het bos aan de andere kant en langs het pad stonden overal narcissen! Dat had ik al eerder ergens gezien van de week. Echt honderden dus een prachtig gezicht! Even verder kwam ik een man tegen met een hondje. De eerste vandaag. Ik kom tijdens het wandelen eigenlijk nooit mensen tegen, hooguit als ik door een dorpje loop bv. We raakten aan de praat - hij sprak ook Nederlands - tot na een kwartier zijn hondje ongeduldig werd en we besloten verder te lopen.  Niet heel veel verder zag ik opeens een ijsvogeltje opvliegen van een tak en hij scheerde over het water naar de overkant van de rivier. Een felblauwe bliksemschicht, ze zijn zo vlug!  Een stukje verder volgde een stuk door n mooi bos en erna een flinke daling gevolgd door een klim. Hier lagen heel veel bomen om. De man met het hondje vertelde me hierover, een orkaan een paar jaar terug was hier de oorzaak van. Ik had inmiddels wel zin om even te zitten maar had al lang geen bankje gezien. Ik twijfelde om op een boomstam neer te ploffen maar dat zit ook niet erg comfortabel. Ik liep toch nog maar even verder. Ik naderde een stuwmeer, daar zouden vast wel bankjes staan dacht ik maar toen ik er na nog wel een min of 20 stevig doorlopen was was er dus niets! Geen muurtje of iets anders ook. Alleen de plat op de grond maar ik vrees dat ik dan nooit meer overeind had gekomen. De zon  scheen met regelmaat maar net zo vaak ging ie ook weer weg en dan was het echt fris dus ik heb vandaag m'n jas niet uitgehad. Het was een mooi plekje en hier kon je overstappen op een andere wandelroute, de 151. Ik liep door en hoopte snel een bankje te vinden. Na een tijdje, in een bocht, met uitzicht op de rivier de Somois stond er eindelijk 1. Ernaast een leuk watervalletje. Ik hield een pauze maar er stond best een koude wind in deze hoek dus nadat ik wat gegeten en gedronken had ging ik weer. De route bleef de rivier volgend tot bij het dorpje Chiny. De eerste brug sloeg ik over omdat het vrij vroeg was en ik besloot daarom de route nog iets langer te volgen tot de volgende brug. Dat was toch weer bijna een uur verder. Bij de 2e brug ging ik er dus over en als ik rechtdoor liep zou ik vanzelf mij m'n logeeradres aankomen. Ook zat daar om de hoek een supermarktje wat ik misschien nog even aan kon gaan voor een broodje of iets dergelijks. Ak na de brug ging de weg stijl omhoog en toen ik even op adem probeerde te komen zag ik links van mij een terras. Het zag er uit dat het open was en ik liep er op af. 'Dikke vriend' stond erboven. Ze spreken daar vast ook Nederlands wat het allemaal toch wat makkelijker maakt. Ik bestelde een omelet met spek, kaas en champignons. En een cola. Oh wat had ik daar trek in! Het smaakte prima en nog betaalbaar ook! D3 eigenaren waren ook erg gezellig en vriendelijk. Ik was 10,20 kwijt en zat goed vol. Ik had vanmorgen weer problemen met opladen van m'n mobiel maar hier kon ik 'm tijdens het eten aan de stroom leggen wat ook prettig was. Ik had 'm toch nog even nodig. Nadat ik afgerekend had begon ik aan de stijle klim naar boven, naar het dorp wat blijkbaar op een flinke heuvel lag. Het zonnetje scheen lekker maar zo hoog stond er ook een frisse wind. Blij met mn jas!  Ik vond al snel midden in het dorp, achter de grote witte kerk een klein kruidenierswinkeltje. Ze hadden er echt van alles.  Ik kocht alleen 2 chocoladebroodjes en een pakje thee. Daar had ik savonds best trek in zeker nu het zo koud was. Bijna aan de overkant was de straat ook waar m'n slaapplek was. Ik hoefde niet aan te bellen want de deur stond al open. Ik hoorde iemand praten dus riep naar binnen: 'hallo?'  Ja ik kom! Riep een mannenstem. Ik keek naar binnen en de moed zonk me een beetje in de schoenen. Er kwam een man aanlopen... kom maar verder hoor en een vriendelijk uitziende man van ongeveer 45 stond voor mn neus. Hij zag er net zo chaotisch uit als het hele huis ongeveer... ik vroeg me even af of ik in een schuur binnenstapte maar het was toch echt z'n woning. Een enorm oud huisje wat erg simpel en rommelig ingericht was. Met een bezem veegde hij het zaagsel voor mn voeten weg. 'Ik ben snoeier'  verontschuldigde hij zich.  Ja overal waar je keek lag zaagsel over de grond. In de keuken stonden 2 mountainbikes, ook nogal apart. Ik moest achter hem aan het hele huis door, naar de tuin die achter het huis was. Er was plek voor 5 tenten stond op de site. Ja de tuin was er groot genoeg voor maar overal lag wat en was wat zodat het al zoeken was naar een plekje voor mijn kleine tentje. Er liep inmiddels ook een buurvrouw in de tuin rond  blijkbaar hebben ze een gedeelde tuin. Dat wist ik niet dus ik stelde me voor en ik dacht dat ze de vrouw was van die vriendelijke man al kon ik me daar dan weer niks bij voorstellen gezien de staat van het huis... Grappig was wel dat ze ook Pauline bleek te heten. Ik zag een redelijk vlak stukje waar mijn tent wel zou passen en daarna wees de man mij het toilet en de stroom en drinkwater. Ik mocht ook binnen naar toilet maar dat was ook een 'droog - toilet'  een soort compost toilet zeg maar. Je doet wat je moet doen en gooit er dan een hand vol zaagsel overheen. Zaagsel was er in overvloed want hij was tenslotte 'snoeier'. Hij regelde nog een rol toiletpapier voor me en dan zou t wel goedkomen. Drinkwater kwam uit een grote metalen ketel, waar bronwater in zat. Niet uit de kraan, dat was alleen voor de afwas. Hij weer een stopcontact aan wat bijna aan het plafond zat. Heb je er een ladder bij vroeg ik maar dat begreep hij niet helemaal... ik probeerde duidelijk te maken dat het te hoog zat en ik er niet bij kon komen. Geen probleem, hij had ook nog een stopcontact ergens in een hoek tegen de plint aan. Lager kon bijna niet. Ik laadde m'n telefoon en mn camera gelijk op want die was ook zo goed als leeg. Ik mocht ook douchen zei de man vriendelijk, of een bad nemen.  Ik wist niet goed of ik dat wel zag zitten na alles wat ik al had gezien maar een inmiddels binnengelopen buurvrouw moedigde me zo hard aan dat ik eiegnlijk niet meer durfde te weigeren. Hij ging me voor naar boven, omdat hij zo weg moest wees hij me vast de badkamer en veegde gelijk het zaagsel even van de vloer een hoek in met een bezem die daar stond. Ik maakte duidelijk dat ik me wel zou redden. De man was zó vriendelijk, hij bood aan dat ik ook in een bed mocht slapen!  Niet nodig hoor zei ik snel. Ik vind kamperen heerlijk,  met al die vogelgeluiden om me heen enzo en dat was niet gelogen maar zo voelde het nu bijna wel... Hij zei gedag en ik deed m'n ding. Ging toch maar even kort douchen. Ondertussen was het buiten al vrij fris aan t worden en het was nog maar net 19:00 uur. Dan hoefde ik later ook niet zo heen en weer te lopen want m'n mobiel zou opgeladen zijn tegen de tijd dat ik klaar was. Het was wel een beetje de zoete inval want voor ik ging douchen kwam er al steeds iemand binnenlopen en toen ik met mn natte haar de trap afkwam stonden er ook opeens 2 mensen binnen die me heel vreemd aankeken. Die dachten vast dat ik z'n nieuwe scharrel was dacht ik dus ik begon uit te leggen dat ik met een tentje in de tuin stond. Of ik wist waar ie heen was? Nou nee, geen idee...er was een optreden ergens waar ik ook gelijk voor uitgenodigd was maar ik heb me daar gelukkig onderuit kunnen praten.  Het werd al goed donker en ik besloot m'n tent in te kruipen. Lekker warm m'n slaapzak in....