Etappe 8: Den Hool - Den Velde

Ondanks dat ik niet vroeg in slaap kon komen gisteravond, vanwege het gezellig kampvuuravondje vlak voor mn tent, was ik toch weer vreselijk vroeg wakker. Ik wilde op zich ook wel weer vroeg vertrekken ivm een wat langere afstand tot de eerstvolgende camping en de warmte. Dus ik kroop uit mn slaapzak en werkte het hele ritueel weer af en klokslag 6 uur hees ik mn rugtas weer op mn rug en liep ik in alle rust weg. Het was even kort gaan miezeren maar dst hield ook snel wel op en het was echt zo lekker! Heerlijk rustig maar ook was het de eerste 3 uur flink bewolkt en dat scheelt toch echt een heleboel. Ook kwam ik die eerste 3 uur eigenlijk niemand tegen. Ook geen andere pp-wandelaars. Pa na 9 uur liep ik de eersten tegemoet. Die liepen van zuid naar noord dus, dat doen er ook veel. Bijna nog meer dan van noord naar zuid. Na 9 uur kwam de zon ook steeds vaker tevoorschijn.  Ik heb wel bijna heel de dag vlak langs eikenbomen gelopen. Veel nesten van de processierups gezien ook en ik hoop maar dat ik daar geen uitslag van krijg. De route was vandaag wel wat saai. Lange stukken rechte asfaltweg vind ik iig niet heel leuk wandelen. Vroeg in de ochtend kwam ik al wel langs een joodse begraafplaats. Dat was best mooi en aangezien daar een bankje stond hield ik gelijk even pauze.kort na de joodse begraafplaats kwam ik eerst een vreemd 'kunstwerk' tegen maar al snel belande ik in een mooi natuurgebied langs het Drostendiep. Een watertje dus. Er zaten veel rietzangers die zich goed lieten horen en het lukte me zowaar om er 1 redelijk op de foto te zetten. Met mn gewone camera dan, en aangezien ik mn accu een beetje wil sparen heb ik in al die 8 dagen nog geen foto's teruggekeken dus het is bijna net zo spannend als vroeger, toen je nog een rolletje weg moest brengen en afwachten of je foto's wel gelukt waren. Vlak langs het natuurgebied stond een spuuglelijk gebouw. Een soort fabriekshal leek het en het bleek een indoor Plopsa-land! Het hoort bij het vakantiepark hutteheugte. Waar die naam vandaan komt stond ook op een bord te lezen, grappig wel zo'n wist-je-datje! Een groot soort van standbeeld van Maja de Bij stond vsn de ingang van het park en die kans nam ik natuurlijk gelijk waar: een selfie met Maja de Bij...die had ik nog niet! Er kwam een saai en vooral warm stuk aan voor ik im Coevorden aankwam. Langs het water stonden enorm veel gele bloemen, st jacobskruid. Toen ik daar een foto van maakte zag ik tientalle van die mooie zwart/gele rupsen, die van de st jacosvlinder als ik het goed heb, rood met zwart. Er passeerden inmiddels meer pp-wandelaars. Altijd met zn 2 ook ik heb nog niemand tegengekomen die m alleen loopt. En ze vragen ook altijd loopt je alleen? Nee hoor mn wandelmaatje zit in mn rugtas! Daarom is ie zo zwaar.... Eenmaal in Coevorden ging ik eerst eens op zoet naar koffie. Dat ging hier wel lukken want het was een gezellig centrum. Ik dronk een latte ergens op een terras en nam er een stukje kwartktaart bij. Je moet jezelf soms ff belonen toch?  Na de koffie liep ik terug door de winkelstraat richting mn route weer en die kwam ook langs Appie. ik haalde alleen een  literfles water voor onderweg en ik liep richting het stationnetje waar de route onderdoor of langsheen ging. Daar kwam ik niet helemaal achter want het was nogal opgebroken en ik raakte de route kwijt. Gelukkig heb ik een handig boekje zodat ik wel kon uitvogelen welke kant ik op moest maar dat was ook nog best lastig. Het duurde even voor ik de eerste merktekens van de route weer zag. Voor ik de stad echt uitging belande ik opeens bij een snackbar op het terras. Het was niet eens die grote gele M die me lokte maar ik bedacht me wel dat ik nog niet een stevige maaltijd had gehad  vandaag dus ik liep een rondje om het terras op zoek naar de ingang en bestelde een kleine patat en kipsaté. En een fanta. Uiteindelijk kreeg ik een bord zo vol met patat dat ik niet echt geloof dat het een kleine was maar ik heb braaf mn bordje leeggegeten want ik heb geen idee wanneer ik weer iets tegenkom dus ik nam het er maar van. Vrij snel na Coevorden kwam een stuk mooi natuurgebied de Drentse Poort. Een onverharde wandeling door het groen en op het eindpunt (of begin als je andersom loopt) stond een kunstwerk van op elkaar gestapeld stenen. Er stond ook een bankje dus ik nam even een korte pauze en maakte wat foto's. En weer verder... maar snel raakte ik het spoor weer bijster en had ik google maps nodig om te zien waar ik was en waar ik heen moest. En net terwijl ik daar achter ben zie ik opeens toch het rood/witte teken van de route op een paaltje. Er volgde weer een heel vervelend stuk en de zon scheen behoorlijk fel. Ik hoopte snel een bankje, bij voorkeur in de schaduw, te vinden maar zal je net zien, hier midden tussen de graanvelden staat er natuurlijk geen één. Ik had ontzettend dorst en wilde me bijna spontaan in de berm laten vallen om lekker tegen een brede boom aan te leunen maar ja...alllemaal eikenbomen hier vol met de processierups dus even geen goed plan! Ook mijn ervaring met de berenklauw ben ik nog niet vergeten al lijkt het met die blaren redelijk te gaan. Morgen plak ik ze gewoon weer af omdat mijn enkels elke dag roetzwart zijn van het lopen op stoffige zandpaden dus zonder lijkt me niet handig met een open blaar op die plek. Eindelijk kwam er een eind aan dat ellenlange pad. De wind stak inmiddels ook flink op en er kwam een behoorlijk donkere lucht aan. Het viel me evenwel mee dat ik nog geen stevige onweersbui om mn nek heb gehad want dat voorspelden ze wel wist een andere wandelaar me te vertellen. Nog steeds geen bankje en ik had nog wel een kilometer of 3 te gaan tot de camping die ik op t ook had. Een stukje voor Gramsbergen. Ik moest er wel 2 km voor van de route af maar veel meer keus was er niet. Ik plofte toch neer naast een boom. Ik viste mn waterfles uit mn tas en dronk m half leeg. Bedacht me opeens dat het misschien handig is de camping, (die bijna in Duitsland zit, wat raar) nog even te bellen of er plek is, maar tot nu toe gaat het prima zo. Ik bel pas de dag zelf naar een camping. Vaak als ik een beetje in kan schatten welke ik kan halen of wil nemen. Er was natuurlijk plek voor een wandelaar dus ik was van harte welkom! Gelukkig al had ik niet veel anders verwacht eigenlijk. Ik stak het kanaal over en een spoorweg en moest een stukje zigzaggen voor ik goed en wel bij het punt was waar ik kan de route af kon richting de camping. Die laatste kilometers vielen weer behoorlijk zwaar en ik maakte een kilometer voor ik er was nog 1x gebruik van een bankje. nu dronk ik de waterfles helemaal leeg. Na een korte stop ging ik weer, met lood in mn schoenen leek het wel, ik kreeg mn rnr voet bijna niet meer voor de andere. Wat ben ik blij dat ik morgen maar een heel kort stuk hoef! Maar ondanks dst het behoorlijk pittig is vind ik het ook erg leuk! Ik zie zoveel onderweg en er zitten echt prachtige stukken bij! En de saaie of vervelende stuken zijn waarschijnlijk ook veel minder erg met iets aangenamere temperaturen. Eindelijk was ik er. Het zag er wel stil en uitgestorven uit maar dat zegt niet veel. Op alle campings was het vrij rustig. Ik liep verder en moest doorlopen naar caravan 13, die hielp me verder. Er stond een stacaravan, een seizoensplaats zo te zien want een tuintje en allerlei tierelantijntjes...ik was benieuwd wie er naar buiten zou komen op mijn 'hallooo...'  Er kwam niemand, dan mocht ik mn tentje vast ergens neerzetten was gezegd dus ik liep terug naar het sanitairgebouw om daar in de buurt naar een soort tentenveldje te zoeken. Opeens kwam er een oude man aan, pet op en sigaar in zn mond op een rood brommertje. Hij leek eigenlijk wel op Nico Sigaar dacht ik. De man stopte en zei dat hij me even een plekje zou wijzen valk bij het sanitairgebouw. Helemaal goed dus. Ik heb niet zo veel zin om snachts de halve camping over te moeten als ik naar de wc moet. Hij had zelfs een picnicktafel voor me en hij hield me behoorlijk aan de praat. Als het daar nou bij bleef maar tussen het praten door spuugde ie telkens op de grond op de plek waar hij even ervoor zei dat ik daar mn tentje neer kon zetten. nou niet dus, ik pak wel een ander stukje. Misschien ben ik wel de eerste bezoeker van het jaar ben ofzo en is de beste man blij dat ie iemand ziet! Hij legde het een en ander uit en toen hij eindelijk weg was ben ik gaan douchen. Tijdens het douchen hoorde ik geluiden van buiten die ik eerst niet goed kon plaatsen maar het bleek een flinke regen en onweersbui! Oeps, ik had mn tent open laten staan bedacht ik me...ondanks dat ik er heel de dag al op rekende overviel het me nu opeens toch. Er zat niets anders op dat wachten tot de bui over is en ik kan kijken of mn kleine tentje de flinke-regenbui-proef doorstaan had. Dat bleek gelukkig zo te zijn, alleen via de 'deur' die open stond is er wat naar binnen gespetterd. Dat was snel opgedweild met mijn handige alles-in-1 handoekje die soms ook prima dienst doet als dweil. Ik was behoorlijk moe en maakte mn bed in orde en ging even liggen. Opeens is daar de man met de brommer weer. Gerrit heette hij trouwens, maar ik zeg maar gewoon meneer. Hij wou de administratie in orde maken voor ik straks in slaap viel. Nou das misschien nog niet zo dom van Gerrit. Ik moest een heel formulier invullen, dat is nog niet eerder voorgekomen afgelopen week. Maar ik besloot Gerrit een plezier te doen en vulde mn gegevens in. Beroep?? Moet dat ook? En ik verwacht een 'nee' maar ik kreeg een 'ja, we zijn nogal nieuwsgierig...'  Nouja goed dan en ik vul maar gewoon 'zorg' in. Dat lijkt me genoeg. Ik denk niet dat ik bang hoef te zijn voor een boel jonge gasten met een biertje bij een kampvuur want ik ben de enige campinggast. Hooguit dat ik de vogels hoor, de spechten ook, want die zitten er veel zei Gerrit. Gisteren zag hij nog 6 groene spechten, ws de ouders met een paar jongen. Smorgens vroeg zitten ze met zn allen in het gras om mieren te zoeken voor het ontbijt. Als ik vroeg wakker was kon ik ze misschien zien maakte Gerrit me blij. Ben benieuwd. Ik belde met thuis, typ dit stukje en dat was het dan voor vandaag!