Etappe 8, Beilen - Pesse

11 oktober 2021 - Pesse, Nederland

Vanmorgen kort voor de wekker wakker dus ik kon nog even blijven snoozen tot de wekker zou gaan. Dan mezelf klaarmaken om om 8 uur beneden aan het ontbijt te zitten. De gastvrouw had de tafel erg uitgebreid gedekt. Of het genoeg was vroeg ze, nou ruimschoots! Ik kan dit niet allemaal op hoor zei ik en daarop pakte ze een plastic zakje zodat ik een paar boterhammen kon smeren voor onderweg. Ook de banaan die ze naast mn bord had gelegd nam ik mee. We kletsten gezellig nog wat en nadat ik meer dan genoeg gegeten had en de klok al 9 uur had geslagen was het weer tijd om te gaan. Ik heb me verbaasd over deze mevrouw. Ze was 82 jaar maar nog zo kwiek als een hoentje. Ze had alles keurig op orde en was erg bijdehand. Ze had eerst na haar verhuizing een paar maanden terug willen stoppen met vodf maar ze miste de aanspraak en de gezelligheid van mensen over de vloer. Ik liep de deur uit richting de snelweg waar ik kverheen moest om weer terug op mn route te komen. Ik passeerde een hondenspeeltuin en een wei vol met roeken. Een soort kraaien maar dan wat groter. Een stukje verder liep ik weer door hetzelfde kleine boerendorpje als gisteren. Leuke oude drenthse boerderijen. Met rieten daken bijna tot aan de grond. Ik liep langs de kippenfarm waar geen kip te zien was. Dat was gisteren wel anders. Er volgde nog een wat saai stuk maar uiteindelijk belande ik op de plek waar de camping zat en waar ik mn route weer op kon pikken. De boeren waren al erg druk. Trekkers reden af en aan. Ik moest een water over en een stukje verder ging de route richting het natuurgebied van het dwingelerveld.  Maar eerst wat door weilanden en langs maisvelden met op de achtergrond voortdurend het gebrom van de boeren. Het laatste stuk voor het dwingelerveld liep ik langs een camping. Even verderop zag ik dat diezelfde camping koffie had. Er stond iig een bord langs de weg. Het zag er wel stil en donker uit en het terras was helemaal uitgestorven maar het was ook niet echt weer om op n terras te zitten nu. Het was heel de ochtend al behoorlijk bewolkt en de zon liet zich nog amper zien. Ik deed de deur open van de kantine en vroeg aan de mevrouw aan de balie of ik koffie kon krijgen. Of een latte, en misschien iets erbij. En of ik binnen mocht zitten. Dat was geen probleem. Even later kwamen er nog een paar verdwaalde fietsers aan maar verder was het erg rustig op de camping. We kletsten wat, ik dronk mn latte op en schudde wat steentjes uit mn schoen waar ik al even last van had en vervolgde daarna mn route. Het dwingelerveld was prachtig. Een mooie route volgde. Het was gelukkig een stuk rustiger dan gisteren en ik kwam maar een enkele andere wandelaar tegen. Wel zag ik voor het eerst deze week een echte paddestoel. Zo'n mooie rode met witte stippen! Hij was ook helemaal onbeschadigd dus ik viel nog net niet op mn knieën in t gras maar maakte wel een paar foto's. Opeens kwam er onder luid gepraat en gelach een groep jongeren aanlopen. Ze bleven een tijdje achterop lopen tot ik bij een vlonderpad kwam. Toen deed ik even net of ik foto's ging maken van een mooie paddestoel, en dat deed ik ook wel echt, maar alleen om ze voorbij te laten gaan want ze maakten zoveel lawaai dat het niet leuk meer was. Gelukkig ben ik ze niet meer tegengekomen. Nou liep mijn route ook anders dan de rondwandeling die deze mensen ws liepen. Ik ging een stil bospad in en kwam in een prachtig stuk bos terecht. Zo'n bos waarvan je verwacht dat elk moment Bambi tevoorschijn kan springen. Het paadje werdt steeds smaller en ging diep door het bos tot het uiteindelijk uitkwam bij een parkeerplaats en een autoweg. Die moest ik oversteken en belande vervolgens weer op een leuk bospad en deel 2 van het Dwingelerveld volgde. Dit was ook mooi maar wel wat saaier. Het liep er ook niet fijn dat hele stuk door het mulle zand. Het Balloërveld was er niks bij. Ook hier waren de boeren weer druk en de trekkers reden af en aan. Eindelijk kwam er ook aan dit stuk een eind. Nog een stuk over een wat normaler pad langs de weilanden en zo kwam ik op het punt waar ik van mn route af moest om bij mn B&B te komen. Ik checkte even de route naar het dorp. De afstand en een evt busverbinding. Er bleek over enkele minuten een bus te komen die stopte pal voor de coop. Ik kon daar ook pinnen had ik gezien, dat was ook wel weer nodig want ik was bijna door mn contante geld heen. Ik deed wat boodschappen voor vanavond en checkte de bus voor een evt terugrit maar dat ging mn niet worden.  Maar het was maar 1,3 km naar mn slaapplaats dus ik zette het op n lopen nadat ik op mn mobiel de route had ingevoerd. Het ging wel raar, over 2 rontondes waar je helemaal niet mocht lopen maar geen idee hoe ik er anders moest komen. Het voelde wat raar, wr was ook geen wandel of fietspad dus ik stak de rontondes over via de berm en gewoon de weg over lopen al er geen auto kwam. Ik liep middenop, en had net gezien dat er aan de overkant een fietspad was waar ik heen moest maar ik kon nog niet oversteken. Ik wachtre nog even en checkte mn gps nog eens. Ik liep niet echt prettig zo en begreep niet  mn telefoon dit aangaf. Had ik m soms op 'per auto' staan?  Dat was t ook niet en ik kijk van mn beeldscherm op om te zien of ik kon oversteken en ja hoor...de politie vlak voor me! Die reed het middenstuk van de rontonde op en draait zn raam open. Zo mevrouw, wat doet u hier??  Al stotterend legde ik uit hoe ik hier op de middenstip beland ben en zeg er vlug achteraan dat ik inmiddels wel weet hoe ik verder moet.  Ze hadden hun twijfels bij mn gps systeem maar zeiden nog: voorzichtig oversteken dan, en daar bleef het bij gelukkig. 3 min later stond ik voor mn logeeradres.  Precies 5 uur, mooie tijd.  De vrouw des huizes liet me binnen en wees me de weg. Ik besloot eerst te douchen, daar knap je wel even van op. Verder weinig plannen voor vanavond. Wat eten en dan lekker vroeg mn bed in!  Verhaaltje typen en dan slapen... 

Foto’s