Etappe 10: Hardenberg - Nieuwenbrug (Ommen)

29 juni 2020 - Ommen, Nederland

Vanmorgen voor dag en dauw weer uit de veren. Om half 6 dus. Het was nog behoorlijk fris en alles was nat. De tent, het gras...dat is niet echt prettig opstarten maar ik was toch wakker en wist dat ik flink wat kilometers te gaan had tot de volgende camping dus ik ging toch maar van start. Ik deed mn dingetje en liep rond half 7 het erf af en was vrij snel op de route, een paar 100 meter lang deze camping er vanaf, ideaal. Camping is eigenlijk wel een groot woord voor een veldje achter de koeieschuur waar wat tenten of caravans kunnen staan. Maar meer dan een douche, wc en plek voor mn slaapcabine heb ik niet nodig. Ik kwam al snel door Rheeze, een piepklein dorpje waar niet veel zat alleen wat prachtige boerderijen en iets van horeca maar dat is om 7 uur niet open natuurlijk. Na Rheeze liep de weg al snel het bos in. Het was heerlijk rustig, je hoorde alleen de vogels zingen en het rook ook zo lekker naar bos! Op een gegeven moment schrok ik gewoon van het gekraak van takken in de stilte maar het was alleen maar een hert of ree wat wegsprong. Die schrok misschien ook wel van mij want wie loopt er nou om even na 7 uur door het bos? Even later passeerde ik de eerste camping al op deze etappe. Het was de sprookjescamping! Die sloeg ik maar over, daar heb ik de leeftijd niet meer voor...Er volgde een hele lange rechte weg dwars door het bos. Ik kwam 1 trekker tegen, meer niet. Geen wandelaars en geen fietsers. Toen de weg eindelijk het bos verliet stond er een picnicktafel in de berm. Er zat een papier op geplakt en nieuwsgierig als ik ben wilde ik natuurlijk weten wat erop stond. Het was een toetjes-bank. Er hoorde blijkbaar een koelbox met inhoud te staan maar die zag ik niet. Wel een prullenbak en een geldkistje wat aan de tafel vast zat. Bijna teleurgesteld liep ik door maar net toen ik wegliep kwam een auto aan die precies bij de tafel stopte. Een man stapte uit en haalde en grote koelbox uit de kofferbak en zette die naast de tafel neer! Ik was dus gewoon te vroeg! Ik keek wat erin zat en haalde er een yoghurtbeker uit en een flesje water. Ik stopte het in mn tas en deed wat geld in het blikje. Het bankje stond namelijk erg op de wind daar dus ik wachte tot ik een bankje in de zon zou zien, dat leek me lekkerder voor een pauze. Vorige week niet te doen maar nu was het bijna koud in de schaduw.  Er stond sowieso heel de dag best veel wind al merkte je er minder van als je in het bos liep. Ik kwam bij het dorpje Junne en passeerde een stuw. Prachtig uitzicht daar en de route ging vrij snel na de stuw naar rechts een onverhard pad op over het landgoed Junne. Er volgde een mooi stukje èn ik vond een bankje in de zon en uit de wind zodat ik wat kon drinken en eindelijk mn toetje op kon eten. Na dit gehucht ging de route weer het bos in. Ik was al die tijd ook nog niemand tegengekomen, behalve de boer op de trekker en de toetjesman. Ik kwam op een gegeven moment bij een grote zandvlakte in het bos en daar ging het even mis! Het was zo mooi daar dat ik even de weg kwijt was of kwijt raakte en ben perongeluk een verkeerd bospad ingelopen omdat ik blijkbaar een bordje gemist heb. Ik kwam er pas achter toen ik al te ver doorgelopen was om terug te gaan. Ik zag al zo lang geen bordje meer, ook niet toen ik op een weg uitkwam waar je alleen links of rechts kon maar nergens de rood/witte strepen van de pp-route te vinden. Ik mopperde wat dat ze het best iegs beter kunnen aangeven maar via google maps en mn boekje kwam ik er achter dat ik zelf fout zat! Gelukkig was het geen ramp, ik moest alleen iets langer over de asfalt wel lopen dan leuk is maar dan had ik maar beter op moeten letten. Er volgde een spoorwegovergang die natuurlijk precies dichtging toen ik er vlak voor stond. Na de spoorwegovergang ging de route verder door t bos en al snel zag ik een paddenstoel met daarop: Sahara 0,2 km!  Als ik dan zo dichtbij ben, in de verte zag ik de Sahara al liggen, kon ik er wel even naar toe lopen. Die paar stappen extra maakt ook niet uit. Hrt zag eruit zoals ik verwachtte: 1 grote zandvlakte! Ik maakte een foto, vergat jammergenoeg een selfie van mezelf  'in de sahara'  en raakte aan de praat met een echtpaar bij een camper. Over het wandelen enz en ze vertelden over dat ze zelf een wereldreis door Nederland aan het maken waren. Oke....hoe dan? Het was een camper- rally, bedacht door de coronatijd. Mensen met campers gaan dus het hele land door langs plaatsen met aparte namen zoals dus de Sahara maar ook Moskou, Polen, Amerika, en zo nog meer. Een hele lijst hadden ze in een speciaal daarvoor gedrukt boekje. Ze gingen net een bakkie doen en vroegen of ik ook trek had. Nou best wel eigenlijk dus ik sloeg dit niet af. Ik kreeg er een flinke plak groningse koek bij, gewoon een soort ontbijtkoek eigenlijk, maar wel erg lekker. Zelfs zonder melk smaakte de koffie me best. We kletsten nog wat en daarna besloot ik toch echt verder te gaan want als ik te lang stilzit kom ik moeilijk weer op gang. Er volgde nog een mooi stuk door het bos maar het laatste stuk voor Ommen was verhard langs een weg. Ik kwam rond half 1 bij de brug en dus ook bij het centrum van Ommen aan. Ik wilde eerst niet de brug overgaan maar aan deze kant wat te eten zoeken want ik zag al snel iets van een restaurant. Het was er wel stil en ik besloot toch even de brug over te gaan waarvanaf het uitzicht alleen al de moeite waard was en ik zag al snel dat aan de overkant het oude centrum begon waar meer drukte en ook gezelligheid was. Ik zocht een terras uit nadat ik eerst een stuk of 30 foto's had gemaakt van het uitzicht rond de brug. Ik zag een terras waar ze pannekoeken hadden, daar had ik wel trek in, dus ik zocht een plekje op het terras. Een beetje fris was het wel, de wind kwam behoorlijk opzetten maar ik had geen zin om mn jasje helemaal ergens onderuit mn tas te moeten vissen. De pannekoek smaakte heerlijk! Ik zat goed vol. Geen idee of er later ook nog ergens wat te krijgen is dus ik moest het er dus maar weer even van nemen. Een kop thee als 'toetje' en ondsrtussen belde ik even naar huis want ik had een sms gekregen Jelle dat hij zijn rijbewijs had gehaald! En gewoon in 1x! Dat heeft ie dus niet van mij... Ook belde ik naar een camping waar ik deze nacht hoopte te kunnen slapen. Ik kreeg de voicemail dus besloot het er maar gewoon op te wagen. Heel erg veel opties waren er verder niet en voor een wandelaar hebben ze eigenlijk altijd wel plek. En anders mn allerzieligste gezicht maar opzetten dan sturen ze me vast niet weg. Nog 5 km wandelen, dat is 1,5 uur ongeveer aangezien mn tempo de laatste paar kilometers meestal niet zo hoog meer is. En het was nog vroeg, ik deed op mn gemak dus. Ik kwam nog langs een mooi uitkijkpunt, een stuk heide met een 30 meter hoge uitkijktoren. Daar ben ik gek op dus ik liet mn tas beneden staan en begon aan de enorme klim. Beneden waaide het al maar boven stormde het en ik hield mezelf stevig vast. Ik ben niet zo snel bang maar die hele toren ging heen en weer! Het uitzicht viel wel wat tegen, eigenlijk zag je alleen maar bos rondom maar dat was misschien wel te verwachten. Ik daalde weer af wat bijan enger was dan omhoog al kwam dat grotendeels door de enorme wind en ik had geen zin om van een trap af te waaien want ik moest nog een paar kilometer. Eenmaal beneden kwam er een mevrouw aan met een hond. We raakten aan de praat over het pp-pad natuurlijk en ze vroeg waar ik woonde. Dan neig ik er naar om te zeggen ergens tussen Utrecht en Dordrecht, een dorpje langs de Lek omdat ik denk dat niemand weet waar Groot-Ammers ligt maar dat valt soms mee. Deze mevrouw wist het precies te liggen want ze kwam zelf uit Goudriaan! Maar nu woonde ze vlak bij Ommen. Opeens was haar hond het wachten zat en staakten we ons gesprek. Er kwam voor het eerst vandaag nog een stel pp-lopers aan en die volgde ik het bos door richting mijn camping. Het bos hield weer op en ik moest via een brug over het water en daar zat, amper een kilometer voor de camping nog een eettentje. Er stond een bord buiten en daarop stond zoveel lekkers dat ik besloot toch even aan te gaan. Op de camping zelf was niks te krijgen waarschijnlijk dus en die pannekoek was inmiddels ook alweer even geleden. Ze hadden warme wafels met warme kersen en slagroom en ik nam er een koffie bij. Zo heel warm was het niet. Na een korte pauze ging ik weer verder, nog 10 min lopen en ik stond voor de camping. Ik belde aan bij de 'receptie' wat gewoon de voordeur was en een oud baasje deed open. Hij praatte zo plat dat ik m bijna niet kon verstaan maar t kwam erop neer dat ie Gerrit heette (alweer) en na betaling van 8,50 mocht ik mn tentje ergens neerzetten. Hij wees vaag de weg en ik vond eindelijk het sanitairgebouw wat bestond uit zo'n rijdende douche en wc. Ik zocht een plekje daar redelijk vlakbij zodat ik niet de hele camping af hoef als ik snachts moet plassen. Het is een beetje een rommelige bedoening hier. Bij de entree van de 'camping' al maar de rest ook. Vooral veel vaste plaatsen. Eigenlijk alleen maar vaste plaatsen dus ik ben benieuwd... Terwijl ik mn tent opzette kwam er al iemand aan. Een knul of man, hij zag er kwa kleding uit als iemand van 25 maar was wel wat ouder schatte ik. Het was eigenlijk een type die ik niet echt op een camping verwachtte. Het zou me niet verbazen als hij Hassan of Mohammed heette. Ga je kamperen? Gezellig! Zei hij. Ik beaamde dat maar hield het verder kort. Of ik zo gezellig ben weet ik niet dacht ik want ik ga met de kippen op stok of iig mn tent in.  Hij maakte zich blijkbaar zorgen over mijn tent opzetten en sprong bij. Die haringen moeten wel de grond in hé, het gaat waaien, anders waait ie weg! (Met mij erin? Dacht t niet!) Zal ik even helpen? Ik haal even mn hamer. Ik had idd al 3 haringen krom gekregen want de grond was keihard hier maar hij boog ze zo weer recht en sloeg ze vervolgens rondom diep in de grond. Zo diep dat ik me afvraag of ik ze er morgen nog wel uitkrijg... Hij vond het nog niet goed genoeg blijkbaar want haalde een tuintegel en legde die boven op 1 van de haringen. Dat was beter vond ie. En of ik koffie wou? Nou...nee hoor, bedankt. Ik ga eerst even douchen zo en ik pakte mn spullen en vertrok naar de douche. Ondertusse laadde ik mn mobiel en camera op en toen ik klaar was kroop ik in mn tent. Het was best fris, er stond erg veel wind en de zon was helemaal verdwenen. Daar was opeens de man weer. Of ik toch misschien koffie wilde? Nou oke besloot ik, ik had het een beetje koud dus wat warms was eigenlijk wel welkom. Hij ging dus koffie voor me zetten en kwam even later terug met een heel diendblad met koffiepot, melk, suiker en een pak gevulde koeken. Neem er maar 2, zei hij. Je moet goed eten! Hoe heet je vroeg hij en ik noemde mn naam. Ik ben Mohammed zei hij! Goh...wat verrassend! Hij vroeg nog of ik op vakantie was en wat ik precies deed. Hij was met stomheid geslagen toen ik vertelde dat ik uit friesland was komen lopen. Of ik nog een bordje eten wilde vroeg hij toen. Dan kon dat ook geregeld worden, was geen probleem! Ik heb maar vriendelijk bedankt want ik was echt moe en wilde mn bed in maar ik had ook graag ja gezegd want ik vind dit zo leuk!! Hier hou ik wel van!  Ik kroop dus lekker in 'bed' maar het bleef nog lang rumoerig hier op t veldje. Een hoop geroep en geschreeuw, het leek wel of er mensen ruzie hadden en er werd heen en weer gereden op een brommer (en jawel dat was Gerrit die kwam kijken of ik een plekje had gevonden) muziek en tot overmaat van ramp ging er ook nog iemand om 9 uur op een grasmaaier rondrijden! Ik belde nog maar even naar Reinier (of ik hem mis vroeg ie haha) om te vragen wat ik met mn bereklauw-blaar moest doen kwa verbinden enzo. Of was dat een smoes en wou ik m gewoon ff horen?  Inmiddels is het toch rustig geworden en ga ik een dutje doen. Morgen weer een dag! (Als ik niet ben weggewaaid!) 

Foto’s