Dag 1, Luik.

Wat naar wij dachten nog een rustig dagje zou worden werd er toch één met al vele uitdagingen. Amper de Alblasserwaard uit liepen we al vast. Vanaf Eindhoven ging de trein niet verder en werden we vriendelijk maar dringend verzocht het treinstel te verlaten en per bus verder te gaan. Vanwege een brand aan de bovenleidingen even geen treinverkeer tussen Eindhoven en Roermond. Dat viel even tegen want een half uur langer reistijd hoefde voor ons niet persé. Even zoeken naar de goeie bus, bijna een Flixxbusachtig voertuig ingestapt, bestemming onbekend, maar eigenlijk was het allemaal al spannend zat, nú al, dus toch maar voor ons vervangend NS busmobiel gekozen. Door de chauffeur werden we netjes bij het station in Roermond afgezet maar helaas wel een paar minuten te laat waardoor onze trein richting Maastricht net voor onze neus wegreed. Matthijs wilde even 'streetrunnen' over Roermond tot het weer tijd was om naar t perron terug te lopen. Daar duurde het wachten best nog lang en raakten we (ik dus) aan de praat met 2 dames die al eerder bij ons in de NS-bus zaten. Al kletsend en vooral mopperend op de busshauffeur die ons te laat had afgezet misten we met zn vieren bijna ook de volgende trein... In Maasstricht liep het ook niet echt soepel. We werden van loket naar loket gestuurd en het was een heel gedoe uiteindelijk om een kaartje naar Luik te bemachtigen. Ik dacht dat dat pas over de grens een drama zou worden. Gelukkig schoot een behulpzame ns-medewerker ons hulp maar toen ik de felbegeerde kaartjes uiteindelijk in mn handen had bleek ik nog 3 euro teveel betaald te hebben ook maar daar kon ik even niet mee zitten. Dan maar een ijsje minder...misschien... Maar eindelijk waren we dan in Luik. Half 2 inmiddels door al die vertraging, een uur later dan verwacht en we besloten eerst even wat te gaan eten. Een frietje en een cola... Ondertussen was de temperatuur gestegen naar 32 zagen we ergens en in de zon was het ook echt niet uit te houden dus we gingen van schaduw naar schaduw... Onderweg naar 'de trap' aten we nog een ijsje en toen gingen we de volgende uitdaging aan: helemaal naar boven! Met gevaar voor eigen leven en een hartslag van 300 strompelden we naar de laatste treden om ons vervolgens om te draaien en een prachtig uitzicht te hebben! De klim was het wel waard gelukkig. Een stuk sneller waren we even later beneden. Matthijs omdat ie van de leuning naar beneden gleed en ik omdat ik dat juist niet deed. Denk ik. Half 5 inmiddels en via de toeristen-informatie liepen we richting de bushalte van bus 69 die ons richting de camping zou brengen. Vrij snel kwam de bus maar helaas mijn pinpas, ovchipkaart en 50 euro werden niet geaccepteerd door de chaufeur en zelfs mijn vriendelijke blik was niet goed genoeg en we werden zonder pardon de bus weer uitgezet. Aan de overkant zat een brasserie, daar moest ik maar gaan wisselen. Een half uurtje later kon ik dan weer op de volgende bus stappen. Nou oke, geld gewisseld en weer terug. Mijn accu raakte inmiddels behoorlijk leeg en die van mijn mobiel ook dus die verbond ik aan mn zonnepaneel die aan mn rugtas hing. Komt plotseling een stuk eerder dan gedacht de juiste bus eraan dus ik vlieg op, koop een ticket bij de bestuurder en zie ik een lang snoer achter me aanslepen...oeps...mijn mobiel lag nog bij de bushalte , die was blijkbaar in mijn vlucht losgeraakt en achtergebleven!  Een groot drama bleef uit doordat de bus gelukkig niet gelijk weg was gereden want al mn reisinformatie staat er in opgeslagen! Dán had het wel héél erg spannend geworden.... Onderweg naar de camping besloten we eerst een duik te nemen  h geweldige zwembad wat de camping rijk was. We zouden van de duikplank gaan en van de glijbaan...we konden niet wachten tot we er waren! Helaas...ons feestje ging niet door want het zwembad bleek om 18:00 uur dicht te gaan en dat was het net geweest... Dan maar de tent opzetten, lekker lang douchen en wat eten in de plaatselijke snackbar waar ze behalve tosti's en soep óók free wifi bleken te hebben! Dat maakte een hoop goed, vooral bij Matthijs! Ik hoefde stiekem toch niet zo nodig van de ... Na het eten en een uurtje in het internetcafé liepen we nog een rondje over het park en is het tijd om onze tent in te kruipen....